• 191
    büyüktün abi büyük bir insandın.
    adamdın en azından..
    bazıları gibi sırf prim yapmak için orda değildin sen..
    sen ordaydın,bizimleydin,çünkü kalbinde galatasaraylılık vardı.
    bu takıma gönlünü vermiştin çünkü sen.
    sen büyük bir adamdın..
    her zaman kalbimizdesin.

    ''ölüm varmış korku varmış
    bu dünyanın sonu varmış
    bizim için yoktur tasa
    kalbimde sen yaşadıkça

    başarılar gelir geçer
    asaletin bize yeter
    deplasmanda sami yen’de
    ultraslan hep seninle"
  • 423
    2006'daki sampiyonlugumuzda istiklal caddesinde bir barda kutlama vardi. ultraslan organize ediyordu. okulun ilk yilini bitirmis, izmir'den yeni gelmistim. bir arkadasimla gidelim dedik. henuz yasimiz 18.

    kapida bizi kel kafali, topluca biri karsiladi, sevindi geldigimize. yaa dedim, neydi bu adamin adi, hep sami yen'in onunde olurdu, otopark tarafinda muhabbet etmisligimiz de vardir. olimpiyat stadinda da cok gormustuk birbirimizi. hatirladi heralde beni ordan diye dusundum.

    barda kutlamalar basladi, o gun kimindi hatirlamiyorum ama konser falan da vardi, yalcin ayhan, orhak ak ve biri daha geldi hatta kutlamalara, ya cihan haspolatli'ydi ya da umit karan.hatta ergun gursoy da bir ara ugramisti diye hatirliyorum. neyse, gec vakit oldu, biz cikalim dedik arkadasla, otobus bulamicaz. kapiya dogru giderken o kel kafali topluca olan adami gordum, dedim adama bi hoscakalin diyelim. gittik yanina, bir seylerle ugrasiyordu, hep yogundu ama hic belli etmezdi bunu.
    abi dedim hoscakalin, biz kacalim.
    sagolun gencler dedi o da. galatasaray'in sizin gibi genclere ihtiyaci var.

    bu soz bizi o kadar mutlu etmisti ki, anlatilmaz.
    istiklal'den besteler soyleyerek gittik evimize.

    birkac sene sonra aldik kara haberi. izmir'deydim.
    o bize soyledigi soz geldi aklima. "galatasaray'in sizin gibi genclere ihtiyaci var."

    ama dedim sonra kendime, bizim ve galatasaray'in da senin gibi bir abiye ihtiyacimiz var.

    iyi ki dogdun abi. iyi ki senin gibi birini tanidim.
  • 461
    meşhur mail listte yine kendisini delirttiğimiz, sabrını taşırdığımız bir gün(veya gecenin yarısı da olabilir) sanırım caferağa'ya deplasmana gitme hususunda, artık sabrının taştığı bir andaki bunun için baya uğraşmıştık" tamam öküz arabaları gidin de görün ebenizin hörekesini" dediği maili kelimesi kelimesi hala aklımda yer alan canım abimdir.

    not: caferağaya 10 kişi gittik ebemizinkini gördük dediği gibi. büyük sözü dinleyin arkadaşlar.
  • 405
    bizim gibi tonla umutsuz vaka için hayata tutunacak bir dal yaratmayı başarmış olan güzel mi güzel adam. dünyanın en rahatsız eylemlerini yapıp kendimizden bile şüphe ederken referans alabileceğimiz niceleriyle tanışmamıza vesile oldu. o gitmiş olsa da hala daha yeni yeni delilerle tanışıp kendimizi biaz daha normalmiş gibi algılayabiliyoruz.

    gidişinin ardından 9 sene geçti. bıraktığı mirastan bir bok anlamayanlar ile hiç mi hiç bir bok anlamayanlar "alpaslan'ın mirasına sahip çıkmadınız" diye birbirini yiyip duruyor 9 senedir. mirasından nasiplenmiş ya da sırtlanmış olanlar ise yaşamaya ve yaşatmaya devam ediyor. ön plana çıkmadan, gündeme oturmadan, nemalanmadan vs. vs...

    tıpkı ondan önce yaptıkları gibi.
    sanki o bu dünyaya hiç uğramamış gibi.
    sanki kimsenin kafasından içeri tek bir cümle bile bişeyler sokamamış gibi....

    doğum günün kutlu olsun tanımadığı binlerce insanın abisi...
  • 95
    çok özledim be ağabey; oftaş maçına girerken sormuştum sana bir kaza olmaz di mi diye,sen de dönüp bana biz galatasarayız ne kazası demiştin.. bir daha yüzyüze konuşamayacakmışız nerden bileyim.. ölüm varmış korku varmış, tamam var da yerin dolmuyor be ağabey,sensiz eski tadı yok hiç bir şeyin, bak kızlarımız da avrupayı dize getirdi, engelsiz aslanlar bütün engelleri geçti,gönül seni de yanında istedi bu zaferlerde,keşke çıkıp şaka desen be ağabey..
  • 259
    "şaka gibi" gelen gidişinin üzerinden tam 3 sene geçmiş olan güzel insan. tribündekilerin -yaşıtlarının bile- abisi, kardeşi, "kanka"sı. edirne'den kars'a, almanya'dan kıbrıs'a, avusturya'dan amerika'ya tüm galatasaraylıların alpaslan abi'si. 3 sene önce bu saatleri hatırlıyorum da, kaybettiğim en yakın akrabam olan rahmetli dedemi kaybettiğimiz günkü kadar samimi ve derin bir acıydı yaşadığım. gidişiyle benim gibi ömrü hayatında yüzünü bile görmemiş insanlara dahi gözyaşı döktürmüştür. hani samimi bir yakınınızın ölüm haberini alınca inanmak istemez, şaka olduğunu düşünürsünüz ya. garip bir inkar mekanizması çalıştırıp bu haberi kendi kendinize çürütmeye çalışırsınız. işte vefat haberinin ilk yayıldığı dakikalarda binlerce insana amatör şube fikstürü kurcalatmıştır, zira ertesi gün 28 eylül 2008 galatasaray konyaspor maçı vardır ve rahmetliyi bu durumda istanbul dışına ancak amatör bir branşın memleketin ücra köşesindeki bir maçı çıkarabilirdi. ama ilk şokun ardından kesin haberler ve detaylar gelmeye başlayınca herkes acı gerçekle yüzleşmişti. alpaslan abi kendi rutininin dışına çıkmış, arkadaş çevresinin "maçı izleyelim sonra yola çıkarsınız" ısrarlarına rağmen bayram tatili yolculuğuna o kahpe eylül günü çıkmaya karar vermişti. belli ki kader onu, elbet bir gün hepimizin başına gelecek olan, o kaçınılmaz son için çağırmıştı. işin daha enteresan tarafı -ki bu durum vefatını takip eden birkaç hafta içinde ortaya çıkmıştır- vefatından önce dünyanın farklı yerlerinden de olsa ultraslan içinde belli bir samimiyeti bulunan herkesle bir vesileyle kontak kurmuştur. bu da hayat ve ölüme dair enteresan bir anıdır....

    şimdi diyeceksiniz ki böyle sözlük entry'si mi olur? varsın bu seferlikte böyle olsun...
    kendisi hayatta olsa ve sözlük oluşumu içinde yer alsaydı eğer, eminim ki sözlük formatının kendisine övgüler dizen bir yazı ile ihlal edilmesine herkesten önce itiraz edip tepki gösterirdi. icraatte önder, dost sohbetinde sıradan bir insandı. bütün emeklerine ve ultraslan içindeki yerine rağmen tribünde ya da tribün dışında senden benden farksız bir bireydi. kim bilir belki de onu diğerlerinden ayıran buydu...

    9bin küsur entry yazmış da olsan, sözlükte belli başlı bir yerin de olsa; konu alpaslan abi olunca gözlerin doluyor, anlamlı ve planlı bir yazıyla duygularını anlatmak imkansızlaşıyor..

    ruhun şad olsun abi.
    rahat uyu, emanetin emin ellerde demek de isterdim ama....
  • 161
    1 seneyi geçti sen gideli... ama hala adını duydugumda, resimlerine baktıgımda 2 damla yaş geliyor gözümden. hani erkeklik ya erkekler ağlamaz ya, nah ağlamaz.
    öyle büyük bir acı bıraktın ki abim geride, içimiz buruk. heves meves kalmadı bende. eski açıkta seni göremeyince bağırasım gelmiyor be abi.

    and olsun ki galatasaray'ın adının geçtiği heryerde senin adını yaşatacağım, yolundan şaşan namerttir.
  • 97
    dostum öldü dün topraga indirdim,
    kendim gömdüm anlatmasi bir hayli zor
    acisi sönmeyen bir kor yanar bu kalpte sonunda sende çekip gittin hee!!
    yarim kalan hayallerinle mahkûm ettin maziye biz ayni yerdeyiz yine
    sense bizsiz simdi nerde kapali
    gözlerinle terk ettigin evin ailen kederde
    bense dertle suskunum ve saskin halde beklide yalandir diye umutluyum
    kizginim birazda sana onca yilin hatrina vedasiz ayrilmakmi reva
    kalkip baksana arkadaslarin kabir basinda
    helal olsun varsa hakkim bir degil de bin defa
    yirmi üç yasinda umutlara zamansiz elveda
    sararmisti yüzün dönüp baktigimda son defa
    acelemizmi vardi sanki gömdük tam bir dakikada
    kaçacak miydin ki dostum çaktik dokuz tane tahta
    vefasiz olma arada bir misafir ol rüyama
    eskilerden lafla varsin senden olsun her bir tafra
    bir yani bos ve tadida yok sensiz kurdugumuz sofra
    rabba isyan degil bu mektup yazdim ben bi dosta
    arada gözlerim dolar gülüsünü hatirladikça dostum elveda

    sende terk edipte gitme görürsen aglarken üzülme
    biryani mezara gömdük senle çok severmisiz megerse
    sen yasarsin bu kalpte artik geriye dönmesende
    dün yanimda bugün nerde adina dünya denen kahpe
    çekti yüzüne perde iste burasi böyle sahte
    bir gün güldürürse elbet aglatir bir günde yüzün hüzünlü son resimde

    kabrinde kar var gözümde yas içimde yanar ates
    gömüp döndük seni ve sen soguktan üsümedin mi kardes
    hayatta sirt dönenlerin simdi alayi es
    bes kurusluk maskelerinin ardi maskeden beles ve
    rast gelirsen sen yüzles utanmadan kisner kalles
    birkaç gebes duayi kesip yolda dedikoduyla pes
    yarami desme der sorunca hazir gözlerinde yas
    üzülme sen dostlarin var özleyip içten seven
    isminin telaffuzunda kâh gülüp hüzünlenen
    yakismamis son elbisen büyük sanki iki beden
    beni avuntu söyleten dört bayram sensiz geçen ve yok nesem
    son nefeste yüzünü dahi görmeden ansizin çekip giden bedende
    sen yoktun neden eceldi dostu gömdüren ölümdü kefeni giydiren
    geri dönülmez diyarlarda tek bi basina senmisin ?
    biz hasretinle kahrolurken sende bizi özlermisin biyerden
    izlediysen sayet aglayip gülermisin saka yapipta assam siniri
    sirt dönüp gidermisin dün neseyken ortaminda bugün bize kedermisin
    saysam bütün dertlerimi bikmadan dinlermisin
    elalemin kalemi düzgün bizimkisi kadermisin

    sende terk edipte gitme görürsen aglarken üzülme
    biryani mezara gömdük senle çok severmisiz megerse
    sen yasarsin bu kalpte artik geriye dönmesende
    dün yanimda bugün nerde adina dünya denen kahpe
    çekti yüzüne perde iste burasi böyle sahte
    bir gün güldürürse elbet aglatir bir günde yüzün hüzünlü son resimde
App Store'dan indirin Google Play'den alın