statta maç izleme tecrübesinin bir parçasıdır. stat önüne maçtan saatler önce, hatta
* bir önceki gece gidilen dönemde daha da ayrılmaz bir parçasıydı tabii. herhangi bir dışar yemeğine anında hayran olunan çocuklukta da, yiyeceğe benzeyen herhangi bir nesneyi, hele bir de o kadar güzel kokarken, saniye sorgulamadan yediğimiz ergenlik döneminde de bayılırdım buna.
günümüzdeki et fiyatlarıyla, rastgele bir köfteciden lezzetli bir şey beklemek pek gerçekçi değil. ben de son dönemlerimde nostaljik duygularla yedim çoğunlukla. bir de serde etoburluk var.
işin aslı her stat önünde bir tane, bilemediniz iki tane sağlam köfteci olur, bunu tespit edebildiyseniz hala güzel köfte yiyebilirsiniz. ama çoğumuz, istatistik bilimi uyarınca ister istemez kalanlara dağıldığı için, lezzeti bulamayız kolay kolay. hoş, buna gelene kadar, kilo ile köfte hıyaneti yüzünden güzel köfte yemek kültürümüzden çıkmaya başladı hızla da, ilgi alanımızın dışına kaymayayım daha fazla. bu konu açılınca sinirleniyorum zaten
*.
