ailede tek galatasaraylı olmak

• 2

  çekirdek aile açısından bakarsak bu benim işte.
  babam ve 2 kardeşim beşiktaşlı.
  annem, ben hasta galatasaraylı olduğum için galatasaray'a yakınlık hissediyor ama galatasaray taraftarı olduğunu söylemek mümkün değil buradan yola çıkarak.
  dolayısıyla tek galatasaraylı benim 5 kişilik ailemizde.
  bu arada daha önce yazmadım sanırım. ben üçüzüm.
• 1

  anne tarafım da baba tarafım da fenerbahçeli. sadece amcam ve ailesi beşiktaşlı. benim galatasaraylı olmam aile geleneğine balta vursa da herkes alıştı. tek başıma hepsinin canını yakabiliyorum ama. küçükken derbilerde kaybedince hüngür hüngür ağlardım. herkes dalga geçer moralim bozulurdu. babam dayanamadı beni 2 ağustos 1995 fenerbahçe-galatasaray tsyd kupası maçı için şükrü saraçoğluna götürdü tabi o zaman 5 yaşındayım belki atmosferden etkilenirim fenerbahçeli olurum diye. maçı 3-1 kaybettik ve ben o coşkunun içinde hüngür hüngür ağladım. o gün başaramadıktan sonra babam hiçbir zaman fenerbahçeli olmam için bir şey yapmadı. şampiyonluklar önemlidir arkadaşlar. 1993-1994 şampiyonluğunda her yerdeki sarı-kırmızı bayrakları hayal meyal de olsa hatırlarım. işte o bayraklar ve mahallemizdeki güzel abiler benim galatasaraylı olmamı sağladı. onlara çok teşekkür ediyorum.
• 3

  benim de dahil oldugum grup. genis ailemde bile galatarasarayli yok, beni galatasarayli yapan bir mahalle abisi falan da olmadi. ne yalan söyleyeyim, tamamen hür iradeyle bu seçimi yapmis olmak gizliden gizliye bir gurur veriyor :)
• 5

  annem babam 2 kız kardeşim 2 ablam ile dahil olduğum grup.
  
  hemde öylesine takım tutan tipler değil niğde'de yaşamamıza rağmen en az 2 maçına giderler özellikle galatasaray derbisi için tarih belli olunca olan yapılmaya başlanır.
  
  ne zorluklar çektim neler yaşadım ah...