225
orduspor gümbür gümbür süper lige doğru gelmektedir.
baba ve anne tarafından ordulu olduğum için gaza gelirim ve alırım orduspor'u.
kadroyu bir güzel toplarım. gereksiz topçuları takımdan yollarım. çalışan kadrosunu bir güzel yenilerim.
ligin başlamasına yakın gözden kaçmış bir tane forvet görürüm takımda. yollamaya çalışırım ama yönetim sözleşmesini feshetmez bir türlü.
satılığa çıkartırım. mutsuz yaparım ama bir türlü takımdan gönderemem elamanı. ardından lig başlar ve klasik bank asya golcüm ve de eski ordusporlu şadi çolak gollerini sıralamaya başlar tabi ki diğer efsane golcüm tayfun özkan da nefis girer lige.
liderin peşinden emin adımlarla ilerlerken galiba 12. haftaydı tayfun sakatlanır ve oyundan çıkar yerini ahmet kuru'ya bırakır.
ahmet oyuna girer ve 5 dakika sonra sakatlanır. mecburen tek forvete dönülür ve maç öyle bitirilir.maç bittikten sonra acı haberler gelir sağlık ekibinden. tayfun ve ahmet kuru sezonu kapatırlar. sezona 3 forvetle giren takımda sadece şadi çolak ve takımdan göndermeye çalıştığım ahmet güven kalır. işte efsane burada başlar.
bir sonraki hafta tek forvetle başlarım ve geriye düşerim ikinci yarı mecburiyetten o hiç sevmediğim, trasnfer döneminde aramızın bayağı bir bozulduğu ahmet güven'i oyuna alırım. ahmet güven resmen şov yaparak attığı 3 golle maçı bize getirir.
ahmet güven ilk maçtan çalımları ve girdiği her pozisyonu gole çevirmesiyle gönlümde taht kurar. ligin ilk yarısında 12 maç oynamamasına rağmen gol kralının 2gol aşağısında bitirir. ikinci döneme 2 adet yedek forvet alınıp başlanır. ahmet güven kaldığı yerden devam eder. gol krallığını ele geçirir ligin sonlarına doğru ahmet güven'in nefis oyunuyla ve attığı gollerle liderlik ele geçirilir. ahmet güven gol krallığında zirvede yanlız kalmıştır zaten ligin sonlarına doğru.
şimdi bu hikayeyi bırakıp gerçek hayata geçiyorum.
samsun bafra'da ikamet ediyorum o sıralar. ordu-samsun maçı var.
fm 2011, ahmet güven ve ordulu olmanın etkileriyle orduspor'a sempatim tavan yapmış durumda.
kesinlikle o hafta ki ordu-samsun maçına ordu'ya gitmem gerekiyor. maç baya bir kritik eğer kaybederse ordu şansı çok azalacak.
babamın yanına gidiyorum durumu anlatıyorum ama peder beyden izin çıkmıyor çünkü lise son sınıftayım yakında sınava gireceğim.
adam endişeleniyor haliyle.
umutlarımı kaybetmiyorum ama babam ve arkadaşları o gece baraka diye tanımladıkları yere rakı balık yapmaya gidiyorlar. öbürkü gün kahvaltıda peder bey yok demek oluyor bu. sabah kalkılıyor fm'nin başına geçiliyor. annem ve daha önce tanımadığım daha doğrusu pek muhabbetim olmayan bir arkadaşı kahvaltıyı hazırlıyorlar. onlar kahvaltıyı hazırlarken ben de ahmet güven'le çılgın atıyorum her zaman ki gibi.
annem kahvaltıya çağırıyor ve kahvaltıda konuyu açıyorum. annemin arkadaşı konuya giriyor ve işte burada şok geliyor.
annemin arkadaşı : aa
ben: bb
aa : e oğlum bana neden söylemedin babamlarla gidersin işte maça.
bb: aa olur havva teyze. dayı ordusporlu heralde? samsunlu değil miydiniz yav siz? :)
aa: e ahmet abin orduspor'da oynuyor ya tatlım.
bb: ahmet?ahmet güven? uzun saçlı?
aa: e bilmiyor musun oğlum ahmet abin kardeşim ya benim.
oha oha bu kadar şok fazla ulan. belkide ilk defa fm'de kötü bir oyuncuyla tarih yazıyorum. adamı ilah ilan ediyorum bank asya liginde adam annemin arkadaşının kardeşi çıkıyor.
ahmet abi'nin babası ve eniştesiyle atlıyoruz gidiyoruz ordu'ya. vip'te izliyoruz maçı. 1-1 bitiyor maç ama kötü sonuç değil.
maçtan sonra tesislere geçiyoruz. ahmet abi ile tanışıyorum. takımla beraber yemek yiyoruz. metin diyadin hoca ile yılların defansı kürşat ile bir iki futbol muhabbeti yapıyoruz. fm'de sözleşmesini feshettiğim adamları görüyorum alttan alttan gülüyorum.
hem gerçek hayatta hem de fm 2011'de süper lige çıkıyoruz. ordu gerçek hayatta süper ligde ilk sezonunda çok iyi bir performans sergiliyor.
ben sınava hazırlandığım için oyuna ara veriyorum. bu gün oyunu şans eseri açıyorum. aradan 1 yıldan fazla geçmiş heralde. aynı hevesle oynamaya devam ediyorum.
baba ve anne tarafından ordulu olduğum için gaza gelirim ve alırım orduspor'u.
kadroyu bir güzel toplarım. gereksiz topçuları takımdan yollarım. çalışan kadrosunu bir güzel yenilerim.
ligin başlamasına yakın gözden kaçmış bir tane forvet görürüm takımda. yollamaya çalışırım ama yönetim sözleşmesini feshetmez bir türlü.
satılığa çıkartırım. mutsuz yaparım ama bir türlü takımdan gönderemem elamanı. ardından lig başlar ve klasik bank asya golcüm ve de eski ordusporlu şadi çolak gollerini sıralamaya başlar tabi ki diğer efsane golcüm tayfun özkan da nefis girer lige.
liderin peşinden emin adımlarla ilerlerken galiba 12. haftaydı tayfun sakatlanır ve oyundan çıkar yerini ahmet kuru'ya bırakır.
ahmet oyuna girer ve 5 dakika sonra sakatlanır. mecburen tek forvete dönülür ve maç öyle bitirilir.maç bittikten sonra acı haberler gelir sağlık ekibinden. tayfun ve ahmet kuru sezonu kapatırlar. sezona 3 forvetle giren takımda sadece şadi çolak ve takımdan göndermeye çalıştığım ahmet güven kalır. işte efsane burada başlar.
bir sonraki hafta tek forvetle başlarım ve geriye düşerim ikinci yarı mecburiyetten o hiç sevmediğim, trasnfer döneminde aramızın bayağı bir bozulduğu ahmet güven'i oyuna alırım. ahmet güven resmen şov yaparak attığı 3 golle maçı bize getirir.
ahmet güven ilk maçtan çalımları ve girdiği her pozisyonu gole çevirmesiyle gönlümde taht kurar. ligin ilk yarısında 12 maç oynamamasına rağmen gol kralının 2gol aşağısında bitirir. ikinci döneme 2 adet yedek forvet alınıp başlanır. ahmet güven kaldığı yerden devam eder. gol krallığını ele geçirir ligin sonlarına doğru ahmet güven'in nefis oyunuyla ve attığı gollerle liderlik ele geçirilir. ahmet güven gol krallığında zirvede yanlız kalmıştır zaten ligin sonlarına doğru.
şimdi bu hikayeyi bırakıp gerçek hayata geçiyorum.
samsun bafra'da ikamet ediyorum o sıralar. ordu-samsun maçı var.
fm 2011, ahmet güven ve ordulu olmanın etkileriyle orduspor'a sempatim tavan yapmış durumda.
kesinlikle o hafta ki ordu-samsun maçına ordu'ya gitmem gerekiyor. maç baya bir kritik eğer kaybederse ordu şansı çok azalacak.
babamın yanına gidiyorum durumu anlatıyorum ama peder beyden izin çıkmıyor çünkü lise son sınıftayım yakında sınava gireceğim.
adam endişeleniyor haliyle.
umutlarımı kaybetmiyorum ama babam ve arkadaşları o gece baraka diye tanımladıkları yere rakı balık yapmaya gidiyorlar. öbürkü gün kahvaltıda peder bey yok demek oluyor bu. sabah kalkılıyor fm'nin başına geçiliyor. annem ve daha önce tanımadığım daha doğrusu pek muhabbetim olmayan bir arkadaşı kahvaltıyı hazırlıyorlar. onlar kahvaltıyı hazırlarken ben de ahmet güven'le çılgın atıyorum her zaman ki gibi.
annem kahvaltıya çağırıyor ve kahvaltıda konuyu açıyorum. annemin arkadaşı konuya giriyor ve işte burada şok geliyor.
annemin arkadaşı : aa
ben: bb
aa : e oğlum bana neden söylemedin babamlarla gidersin işte maça.
bb: aa olur havva teyze. dayı ordusporlu heralde? samsunlu değil miydiniz yav siz? :)
aa: e ahmet abin orduspor'da oynuyor ya tatlım.
bb: ahmet?ahmet güven? uzun saçlı?
aa: e bilmiyor musun oğlum ahmet abin kardeşim ya benim.
oha oha bu kadar şok fazla ulan. belkide ilk defa fm'de kötü bir oyuncuyla tarih yazıyorum. adamı ilah ilan ediyorum bank asya liginde adam annemin arkadaşının kardeşi çıkıyor.
ahmet abi'nin babası ve eniştesiyle atlıyoruz gidiyoruz ordu'ya. vip'te izliyoruz maçı. 1-1 bitiyor maç ama kötü sonuç değil.
maçtan sonra tesislere geçiyoruz. ahmet abi ile tanışıyorum. takımla beraber yemek yiyoruz. metin diyadin hoca ile yılların defansı kürşat ile bir iki futbol muhabbeti yapıyoruz. fm'de sözleşmesini feshettiğim adamları görüyorum alttan alttan gülüyorum.
hem gerçek hayatta hem de fm 2011'de süper lige çıkıyoruz. ordu gerçek hayatta süper ligde ilk sezonunda çok iyi bir performans sergiliyor.
ben sınava hazırlandığım için oyuna ara veriyorum. bu gün oyunu şans eseri açıyorum. aradan 1 yıldan fazla geçmiş heralde. aynı hevesle oynamaya devam ediyorum.
