7555
adanalidir allah'in adamidir. benim icin terim olmasi gereken bir baba figurudur. zaten kendisinin bu babacan tavirlari oyuncularini en zor sartlarda motive etmesine olanak tanir. hani yaninda durup "baba, sen girersen ben de girerim" diyesi geliyor insanin.
peki dunyada elestirilemeyecek kadar iyi bir baba var midir? bence yoktur. cunku babalar da hata yapar. tipki benim babam gibi. veteriner hekim olmasina ragmen ilac mumessilligini tercih etti ve isi geregi haftada 5 gun seyehatte, iki gun evdeydi. bu iki gunu de arkadaslari ile yiyerek icerek gecirirdi. birbirimize karsi sevgimiz sonsuzdu ama kari-kiz ayagi olmamasina ragmen sohbeti ve muhabbeti cok sevdigi icin bazen alemin dozunu fazla kacirip, aile ekonomisine zarar verirdi. gerci hala veriyor, ömru uzun olsun galatasarayli babamin. uefa kupasini aldigimizda telefonda bagirmaktan kisilmis sesiyle karsilikli agladik onunla. yine de elestirdim cogu hareketini. bu onu sevmedigim anlamina gelmez. tipki terim gibi.
terim adana'dan galatasaray'a gelip bu kulube 40 yil hizmet etmis. hizmetinin karsiligini basari, kaptanlik, ulkenin en iyi teknik adami ve elit teknik direktöru olarak almis. manevi yönlerinim yaninda maddi olarak da oldukca tatmin etmis galatasaray kendisini. yani hizmetinin karsiligini maddi manevi almis impartor. yasadigi villasi, hanimiyla aksamlari elit konserleri en önden seyretmesi, kizlarini yurtdisinda okutmasi, turkiye'nin en taninmis spor adami olmasi, yazligi, teknesi ve butun bu imkanlarini da galatasaray sayesinde kazanmis. galatasaray'a ne verdiyse, karsiligini almis hoca. helal-i hos olsun.
benim canimi sikan hocanin taraftarlar tarafindan ilahlastirilmasi. tipki fenerlilerin aziz'i, muhafazakarlarin da basbakani ilahlastirmasi gibi. herkesin bulundugu konum itibariyle bir kazanci var. kimse cebindeki, bankadaki hesabini ulkesi veya takimi icin bosatlmamis. aksine daha da doldurmus. hal böyle olunca ortada ilahlastiracak bir sey yok. olamaz. insanlara köru körune ve hatta kendi degerlerinden veya sari-kirmizi-lacivertinden vazgececek kadar baglanmak yanlis.
kimisi yazmis terim yasayan en buyuk galatasaraylidir, allah bir terim iki" diye. icinizdeki o koskocaman sevgiyi anliyorum ama ne gerek var böyle seylere? bence yasayan en buyuk galatasarayli benim, sensin, onlar, taraftarlar ve terim de sadece icimizden biri. bizim kadar galatasarayli. en buyugune gelince o tabiki; avrupanin karinda sogunda 1500km yolda, sirf galatasaray'i görebilmek icin saatte 50km hizla arac kullanan taraftar, colugunun cocugunun rizkindan kesip camurun icinde saatlerce stada yuruyen taraftar, yolu olmayan stadi 70 bin renktasiyla doldurup, o ruzgarin sogunu yiyen taraftar, gole sevincinden tribunden dusen taraftar, sirf boynunda sevdasinin renklerini sari-kirmizi atkiyi tasiyor diye bicaklanan taraftar, dogar dogmaz cocuguna ilk sari-kirmizi elbise giydiren taraftar, yani kisacasi hepimiziz. yoksa terim zaten orada, bizim kadar galatasarayli ama galatasaray ona, cani ne zaman isterse bogazda raki-balik yaptiracak imkani sunmus. oysa ki bize galatasaray'dan kalan sadece sevdamiz.
senin benim gibi insanlari, hizmetinin karsiligini almis insanlari ne olur ilahlastirmayalim. sevgi baska bir sey ama terim yasayan en buyuk galatasarayli degil be guzel kardesim. degil iste... hatalariyla, dogrulariyla, basari ve basarisizliklariyla galatasaray'a hizmet etmis biri o. yanlislarini elestirmek ne zaman yanlis oldu?
benim lisede ayni sirada oturdugum engelli bir arkadasim vardi. hasta galatasarayli derler ya, hah iste kendisi adi ustunde hem "hasta"ydi hem de galatasarayliydi. facebook'a "en buyuk galatasaray yazmasi yaklasik yarim saatini aliyor. ama usenmiyor, vazgecmiyor ve o binbir zorlukla kullandigi elleriyle sevdasini yaziyor bu cocuk. asiri yavas hareket eden o eller gol olunca hepimizinkinden hizli kalkiyor havaya. deliler gibi "gooooolll gooollll amina koyim istee!! gool beee!" diye bagirmak istese de konusamadigi icin sevinci kursaginda kaliyor ve yasamaz zorunda kaldigi hayata isyan ediyor o cocuk. macin basinda atilan golun sevincini facebook'da paylasmasi devre arasina denk geliyor. bunca zorluga ragmen yine de vazgecmiyor sevdasindan.
yakisir kardesime...
simdi söyle bana, senden, benden, bizden, resimdeki arkadastan ve babamdan baska kimmis o yasayan en buyuk galatasarayli?
http://k1311.hizliresim.com/1h/5/u7ps5.jpg
peki dunyada elestirilemeyecek kadar iyi bir baba var midir? bence yoktur. cunku babalar da hata yapar. tipki benim babam gibi. veteriner hekim olmasina ragmen ilac mumessilligini tercih etti ve isi geregi haftada 5 gun seyehatte, iki gun evdeydi. bu iki gunu de arkadaslari ile yiyerek icerek gecirirdi. birbirimize karsi sevgimiz sonsuzdu ama kari-kiz ayagi olmamasina ragmen sohbeti ve muhabbeti cok sevdigi icin bazen alemin dozunu fazla kacirip, aile ekonomisine zarar verirdi. gerci hala veriyor, ömru uzun olsun galatasarayli babamin. uefa kupasini aldigimizda telefonda bagirmaktan kisilmis sesiyle karsilikli agladik onunla. yine de elestirdim cogu hareketini. bu onu sevmedigim anlamina gelmez. tipki terim gibi.
terim adana'dan galatasaray'a gelip bu kulube 40 yil hizmet etmis. hizmetinin karsiligini basari, kaptanlik, ulkenin en iyi teknik adami ve elit teknik direktöru olarak almis. manevi yönlerinim yaninda maddi olarak da oldukca tatmin etmis galatasaray kendisini. yani hizmetinin karsiligini maddi manevi almis impartor. yasadigi villasi, hanimiyla aksamlari elit konserleri en önden seyretmesi, kizlarini yurtdisinda okutmasi, turkiye'nin en taninmis spor adami olmasi, yazligi, teknesi ve butun bu imkanlarini da galatasaray sayesinde kazanmis. galatasaray'a ne verdiyse, karsiligini almis hoca. helal-i hos olsun.
benim canimi sikan hocanin taraftarlar tarafindan ilahlastirilmasi. tipki fenerlilerin aziz'i, muhafazakarlarin da basbakani ilahlastirmasi gibi. herkesin bulundugu konum itibariyle bir kazanci var. kimse cebindeki, bankadaki hesabini ulkesi veya takimi icin bosatlmamis. aksine daha da doldurmus. hal böyle olunca ortada ilahlastiracak bir sey yok. olamaz. insanlara köru körune ve hatta kendi degerlerinden veya sari-kirmizi-lacivertinden vazgececek kadar baglanmak yanlis.
kimisi yazmis terim yasayan en buyuk galatasaraylidir, allah bir terim iki" diye. icinizdeki o koskocaman sevgiyi anliyorum ama ne gerek var böyle seylere? bence yasayan en buyuk galatasarayli benim, sensin, onlar, taraftarlar ve terim de sadece icimizden biri. bizim kadar galatasarayli. en buyugune gelince o tabiki; avrupanin karinda sogunda 1500km yolda, sirf galatasaray'i görebilmek icin saatte 50km hizla arac kullanan taraftar, colugunun cocugunun rizkindan kesip camurun icinde saatlerce stada yuruyen taraftar, yolu olmayan stadi 70 bin renktasiyla doldurup, o ruzgarin sogunu yiyen taraftar, gole sevincinden tribunden dusen taraftar, sirf boynunda sevdasinin renklerini sari-kirmizi atkiyi tasiyor diye bicaklanan taraftar, dogar dogmaz cocuguna ilk sari-kirmizi elbise giydiren taraftar, yani kisacasi hepimiziz. yoksa terim zaten orada, bizim kadar galatasarayli ama galatasaray ona, cani ne zaman isterse bogazda raki-balik yaptiracak imkani sunmus. oysa ki bize galatasaray'dan kalan sadece sevdamiz.
senin benim gibi insanlari, hizmetinin karsiligini almis insanlari ne olur ilahlastirmayalim. sevgi baska bir sey ama terim yasayan en buyuk galatasarayli degil be guzel kardesim. degil iste... hatalariyla, dogrulariyla, basari ve basarisizliklariyla galatasaray'a hizmet etmis biri o. yanlislarini elestirmek ne zaman yanlis oldu?
benim lisede ayni sirada oturdugum engelli bir arkadasim vardi. hasta galatasarayli derler ya, hah iste kendisi adi ustunde hem "hasta"ydi hem de galatasarayliydi. facebook'a "en buyuk galatasaray yazmasi yaklasik yarim saatini aliyor. ama usenmiyor, vazgecmiyor ve o binbir zorlukla kullandigi elleriyle sevdasini yaziyor bu cocuk. asiri yavas hareket eden o eller gol olunca hepimizinkinden hizli kalkiyor havaya. deliler gibi "gooooolll gooollll amina koyim istee!! gool beee!" diye bagirmak istese de konusamadigi icin sevinci kursaginda kaliyor ve yasamaz zorunda kaldigi hayata isyan ediyor o cocuk. macin basinda atilan golun sevincini facebook'da paylasmasi devre arasina denk geliyor. bunca zorluga ragmen yine de vazgecmiyor sevdasindan.
yakisir kardesime...
simdi söyle bana, senden, benden, bizden, resimdeki arkadastan ve babamdan baska kimmis o yasayan en buyuk galatasarayli?
http://k1311.hizliresim.com/1h/5/u7ps5.jpg
