9 eylül 2009 bosna hersek türkiye maçı

• 101

  orta sahasız oynayıp kaybettiğimiz maç. evet kaybettik çünkü galibiyet dışındaki sonuçlar bizim için kayıptı. daha 4 gün önce ceza sahası çevresinde fink atan takım nasıl bu hale gelebiliyor anlamak mümkün değil. bu tren de kaçtı, artık başka baharlara. bir dünya kupasını daha takımımız olmadan seyredeceğiz.
• 102

  sapır sapır dökülen bize sabri'yi aratan bir gökhan gönül, aldığı topları sürekli yiyen sağa sola bakıp sataşmaktan başka birşey yapmayan bir semih şentürk, faul olmayan bir pozisyondan sonra yediğimiz enfes bir gol.
  volkan demirel, servet çetin ve sakatlanmak pahasınada olsa arda turan çalıştı.
  yazık, böyle olmamalıydı...
• 103

  ertesi gün gazetelerde nasıl tur atlarız başlıklarına sık sık rastlayacağımız maç.
• 104

  karşınızda tarihinin en büyük başarısını yakalamak üzere olan ve bunun stresiyle yanıp tutuşan, kısıtlı özelliklere sahip bir takımla deplasmanda mac yapıyorsunuz.. 1 puan dahi onlara yetiyor.. yani birşeyler değiştirmesi gereken takım onlar degil.. belki olabilecek en iyi şey oluyor ve 5.dakikada golü buluyoruz.. bu dakikadan sonra iddia ediyorum avrupadaki orta ve üst düzey ülkeler içinde her takım maçı 3-0'a, 5-0'a götürebilecekken biz malesef duygusallıgı kenara bırakamadık, sakin olamadık ve maçı orada bitirdik. belki türk futbolunda yenemedegimiz ve başımıza en büyük işleri aşan sorunumuz bu.
  
  hem kulüp bazında hem milli takımlarda oyunu beynimizle oynamayı beceremiyoruz. bunun somut örneğini zamanında letonyaya karşı da yaşadık( 2-0 öne geçmişken istanbulda sahamızda elendik), geçen yıl hamburga karşı da yaşadık. fakat takımlarımız aynı durumda skor avantajını rakibe verdiği zaman ise demoralize olan taraf oluyoruz ve fark yiyoruz. kadromuzda tecrübeli isimler de olsa bu malesef böyle ve bunu saha içinde çözemedigimiz aşikar.
  
  bu saatten sonra katılmayı haketmedigimiz bir dünya kupasına gitmemiz tam bir mucize. kendimi bildim bileli hiç bir takımımız çok iyi kuralar da çekse grubunu rahat tamamlayamadı. ya son anda sıçrıyoruz ya da bugünkü gibi çuvallayıp televizyondan turnuvaları takip ediyoruz. sanırım bir turnuvaya ev sahipliği yapana kadar da bu stresi çekmeye devam edicez..
• 105

  milli takımımıza karşı hiçbir suçlama yapamadığım karşılaşma. biz her an istekliydik, başta golü de bulduk fakat o hakem denen gebeşin sertliğe müsade etmesi daha doğrusu bosna'nın o sert faullerine göz yumması yüzünden çekinerek oynadık. adamlar *her pozisyonda futbolcularımızı tekmeledi, o dakikada sahaya kimi koysan sakatlanma korkusuyla çekinerek oynar. o kadar tekme yiyen arda turan bile normalde belki faul bile verilmeyecek bir pozisyondan sarı kart yedi.
  
  bu kadar rezil bir hakem yönetiminde, çekinerek oynadığımız şu maçta bosna'yı evinde elimizden kaçırdık, arda'nın direkten dönen şutu içeri girse şu an belki herşey bambaşka olacaktı ama ben yine de milli takımımızı tebrik ediyorum.
• 106

  sırasıyla topa, zemine, gökhan gönül ün ayaklarına, bosna kalecisine bu mübarek ayda bolca küfür ettiğim maçtır. ilginç bir zeminde oynanan ve topun sürürülürken bile sek sek yapar gibi yerinde durmadığı, bosna kalecisi zamandan çalmak için elinden geleni yaptığı, gökhan gönül ün topu her seferinde ezişini izlediğimiz maçtır.
• 107

  koskoca "yıldızlar karması" milli takımımızın halı saha takımları tarzında bir sistemle oynadığı maç. zemin, hakem, rakibin sertliği vb. bir çok bahane bulunabilir tabi. ama bence hiçbiri geçerli değil. tek numarası ileri atılan uzun toplar ve o toplara yapılan koşular olan bosna'ya karşı hücum yönü daha kuvvetli gökhan gönül, ağır bir servet, güven vermeyen önder ve hakan balta'dan oluşan bir defansla çıkılıp; orta sahada mücadele eden, koşan sadece bir futbolcu bulunması en büyük bahanedir bence. 5. dakikada atılan golden sonra takımın geriye yaslanmasının sebeplerinden biri de sanırım buydu. bu teknik heyet tarafından kendilerine verilen bir direktif miydi, yoksa kendi insiyatifleriyle mi yaptılar bunu bilmiyorum; ama bu rakibe karşı defansif dizilim ve oyuncularımız yeterli olmadığı için mecburi bir hareketti. tabi bütün bunların teknik heyet tarafından önceden hesaplanması ve ona göre bir kadro çıkarılması gerekiyordu. yine de yakaladığımız, yakalayabildiğimiz pozisyonlar da ya bizim telaşımız ya da bosna kalecisinin konsantrasyonu arasında eriyip gitti. rakibi karşısında kendini zayıf hissedenlerin yaşadığı duygulardır panik, telaş ve benzerleri. gerek fizik kondüsyon, gerek dizilim ve taktik bakımdan kendini zayıf hisseden ve bu baskıyı yiyen milli takımın böyle halı saha takımlarını andıran şekilde oynaması aslında çok da garipsenmemesi gerekn bir durum olsa gerek...
• 108

  saçma sapan bir spikerin anlattığı maçtır. vur artık fetişi vardı, kimsin sen arkadaşım...
• 109

  maçı fox tv'de aykut ince anlatmıştır.
• 110

  bosnalıların neden bu kadar sert oynadığını anlayamadığım maç. maçta tabiki sertlik olur ama her pozisyonda adamın ayağına çift dalmak futbola yakışan bir görüntü değildir. osursak ceza aldığımız bir kıtadayız biliyoruz, her hareketimiz millete batıyor biliyoruz. fatih terim iki bağırdı diye tribüne yollayanlar, yedek kulübesinde püfür püfür sigara içen adamı * görmüyor heralde. çok az bir şansımız var dünya kupasına gitmek için. ama dediğim gibi çok az.
• 111

  ilk yarı kötü, ikinci yarı ise iyi oynadığımız maç. ayrıca maçta nasıl oynadığımız hakkında yazdığım bir yazı için;
  
  http://jaimelesport.blogspot.com/
• 112

  http://www.mackolik.com/...-Macina-Sike-Teklifi
• 113

  bu başlıktaki entryleri okuduktan sonra mustafa sarp başlığından bir entry okumanızla beraber mustafa sarp'ın evrimini kavrıyorsunuz.
  
  (bkz: yüzde yüz çalışıyor)