yazacak o kadar çok şey var ki ...
henüz sezon başı, takım tam değil, kondisyon yüklemesinden dolayı vs...
bahane bulmak çok kolay, çözüm üretmek olay.
rakiplerimizi küçümsediğimiz, kendimizden değersiz gördüğümüz an kaybederiz.
bu akşam tam da bunu gördük sahada. stoper ikilimizin aşırı lakayıt hareketleri de az kalsın maçı tehlikeye sokuyordu.
*o çok eleştirilen, yerden yere vurulan belhanda'nın ayağından bulduğumuz golle öne geçtik. ama öncesi de var.
burhan eşer'in biraz şanslı olsa yıldızlaşacağı ve forvetsizlikten kırılan takımımızın 2-0/2-1 geriye düştükten sonra nasıl bir aksiyon alacağı tam bir muammadır. bireysel yetenekler takımı bir yere kadar kötürür, sonra geri dönüşü zor olur.
ciddi söylüyorum akhisar'ın geçen sezon ki kadrosu olsa bugün bu finali kaybetmiştik.
hakemine falan da hiç girmiyorum. bu sezonun fragmanını izletti sağolsun.
ben üzüldüm sergilenen futbola, verilen yetersiz mücadeleye, selçuk'un 90 dakika sahada kalmasına..
her şeyden çok da, fatih hoca'nın bitiş düdüğünden sonra, son derece kibirli şekilde etrafı kesmesine ...
farkımız her zaman rakibe, topluma ve en önemlisi insana saygımızdır.
benim istediğim galatasaray bu değil kesinlikle.