3 nisan 2001 galatasaray real madrid maçı

• 76

  te o zamanlar birşeyler olduğunu hissettiğim maçtı.
• 77

  casillas'ın 3 gol karşılığında 5 vitesli şahin'e tav olduğu maç. adam şimdi q7'ye biniyor. hem de otomatik fites. nereden nereye?
• 78

  eğer golleri bir biz bir onlar sırayla atsaydık belki gizlenebilirdi. ancak 0-2'den 3-2'ye getirince şike yaptığımız çok belli oldu. beceremiyoruz biz böyle işleri pek.
• 79

  2000-2001 sezonu şampiyonlar ligi çeyrek final ilk maçı.
  
  galatasaray, şampiyonlar ligi'nde çeyrek final oynayan ilk türk takımı olarak tarihe geçtiği maçtır ayrıca.
  
  ali sami yen stadı'nda saat 21:45'te oynanan maçı galatasaray 3-2 kazanmayı başardı. önce kadrolar;
  
  galatasaray
  
  1 claudio taffarel
  3 bülent korkmaz
  4 gheorghe popescu
  22 ümit davala
  7 okan buruk
  8 suat kaya (dk.46 14 fatih akyel)
  10 gheorghe hagi
  11 hasan şaş
  35 carlos alberto oliveira capone (dk.46 28 bülent akın)
  67 ergün penbe
  9 mario jardel
  
  real madrid
  
  1 iker casillas
  2 michel salgado
  3 roberto carlos
  18 aitor karanka
  4 fernando hierro
  3 roberto carlos (dk.90 21 santiago hernan solari)
  24 claude makelele (dk.63 20 albert celades)
  6 ivan helguera
  10 luis figo
  8 steve mcmanaman
  9 fernando morientes (dk.70 14 jose maria gutierrez hernandez)
  7 raul gonzalez blanco
  
  goller
  
  dk.33 6 ivan helguera (0-1)
  dk.43 24 claude makalele (0-2)
  dk.47 22 ümit davala(pen.) (1-2)
  dk.66 11 hasan şaş (2-2)
  dk.75 9 mario jardel (3-2)
  
  copy paste değil; alın teri*
  
  daha ozamanlar ilkokul 5. sınıfa gidiyorum. eve geldim ve maç saatini beklemeye başladım. babamla da günler öncesinden maça gideriz diye konuşmuştuk; ama babam "bakarız" diyerek geçiştirmişti. saat 7 buçuk oldu ve babam eve geldi. ben de formamı giyip hadi gidiyoruz diye kapıya koştum. babam da "hayır bilet almadım evde izleriz" diyince birden şoka girip kendimi koltuklara attım ve ağlamaya başladım. babam da koyu galatasaraylı olduğundan tarihi bir maçı kaçırmak da istemiyordu. aynı zamanda ağlamama da dayanamamıştı ve "tamam len kalk" dedi ve taksiyle trafiğe kalmadan mecidiyeköye ulaştık. babam beni bir köşeye bıraktı ve 2 adet bilet bulmaya gitti. gidiş o gidiş. normal bilet zaten kalmamış ve karaborsacılar kol gezmekteydi. babam eski açığa gitmek istemiyordu çünkü çok rüzgar alıyordu ve hava da buz gibiydi; lakin 3 ribünden de bilet bulamayınca eski açığa doğru yol aldık. upuzun bir gişe kuruğuyla karşılaştık ve maçın başlamasına da 10 dakika vardı. kuyruğun ucundan bize doğru bir adam yaklaşıyordu ve "eski açık bileti isteyen" diye bağırıyordu. babam da hemen atladı tabi ve biletlerimizi alarak stada girdik. hava gerçekten buz gibiydi ve rüzgar arada eserek ciğerlerimi yokluyordu. neyse efendim sonra maç başladı. "saldırın durmadan bu taraftar arkanızda her zaman cimboma rahat yok sami yende madride de koymadan" tezahüratı baya bir söylendi onu hatırlıyorum ve ben "cimboma rahat yok" kısmını "cimboma radyo" diye anlamıştım.* ben de tezahürata katılırken 2 gol birden yedik ve işl yarıyı mağlup kapattık. babam "kalk hadi gidelim bak yeniliyoruz, yenemeyiz daha" dedi. ben istemedim "hayır yenicez kalalım baba" dedim. kalbim temiz ya, 2. yarı penaltı oldu. 3 kasım 1999 galatasaray milan maçındaki gibi bol bol dua ettim ve ümit davala topu ağlara gönderdi. ilk yarının başında gelen bu gol morallerimizi de yükseltmişti. oyuna sonradan giren fatih akyel roberto carlos'un olduğu kanadı koridor yapmıştı ve sonunda da hasan şaş devreye girdi ve golünü attı. ben artık havalara uçuyordum. babama sarılarak sevincimi yaşadım. sonra bir de mario jardel'in golü gelmez mi anam anam anam... arkamda bulunan bir amcanın kucağında buldum kendimi. babam da garibim beni arıyor.* sonra babama sarldım ve "bak gördün mü kalalım demiştim" dedim. babamın da sevinçten gözlerinin dolduğunu görebiliyordum. soğuğun da etkisi var tabi. en sonunda da maçı 3-2 kazandık ve eve mutlu mesut döndük.
  
  bu maçtan sonra anladım ki;
  
  (bkz: galatasaray adının olduğu her yerde umut vardır)
  
  not: maçtan sonra babam hastalandığı için 1 hafta işe gidemedi.
  
  bu tarihi anları tekrar yaşamak isteyenlere;
  
  http://www.filestube.com/...ray-Real-Madrid.html
  
  üşendim hemen istiyorum diyenlere;
  
  http://www.zapkolik.com/...en-muhtesem-mac.html
• 80

  (bkz: tarihte bugün)
  
  11 yıl olmuş, daha dün gibi.
• 81

  en güzel 23 yaş doğum günü hediyemdi. odtü 6. yurt . baya olmuş be sözlük.
• 82

  rüyada maç skoru görmek eylemini sanıyorum ilk defa yaptığım maçtı. daha oncesine ait hatıramda mevcut değil. 3 nisana uyandıgımda gordugum ruyanın etkisiyle korku aynı zamanda rüya olmasıyla yaşadıgım mutluluk mevcuttu bende. 0-3 maç skoru gormuştum neyse ki aslanlar aksamında beni yanıltarak mutlu etmişlerdi.
• 83

  yerine yenilerini koymanın zamanı gelip de geçen maç. önümüzdeki sezondan itibaren yeni zaferlerle gölgede kalmasını umduğum maçlardan birisi.
• 84

  jardel'in attığı, ofsayt gerekçesiyle sayılmayan gol, hala aklımı kurcalamakta. ofsayt değilmiş gibi kaldı aklımda ama neyse, bu takım bize o günleri de gösterdi ya. madrid tarihinde böyle maç vermişmidir acaba. baya şok geçirmişlerdi. maç sonu fara yakalanmış tavşan gibiydiler. bu maçta fitili ateşleyen oyuncular*, (bkz: hasan şaş), (bkz: ümit davala) idari kadromuzda, kadromuzdaki oyunculara o maçları izletsinler, bak biz kimdik, kimiz, neler yapabiliriz diye. 2012/13 sezonunda ş.l'de büyük işler başarabilceğimizi göstersinler.
• 85

  galatasaray bu maçla barcelona'dan sonra real madrid'i de geriden gelerek yenmiştir, hatta milan'ı da geriden gelerek yenmiş, manchester united'ı da geriden gelerek yenmeye yaklaşmış ve bu takımı da elemiştir.
  
  ispanyol ingiliz italyan hiç farketmez cimbom s.ker affetmez.
  
  2-0'dan sonra skorunu bildiğim maçtır, her zaman da övünürüm bu tahminimle.
• 86

  10 yaşında bir çocuktum ama sadece bir çocuk değil galatasaray için kavga eden ağlayan sevinen bir çocuk. abim o zamanlar bodrumda bar işletiyor fakat o gün sadece galatasaray maçı için açık. içerisi tıka basa dolu hani derler ya '' yok böyle kalabalık '' aynen öyle. maç başlıyor ve tabi ki ben en öndeyim.
  ilk yarı 2 tane gol yiyoruz olmadık pozisyonlardan ve devre oluyor. herkes küfürler eşliğinde dışarı çıkarken ben yanaklarını şişirmiş ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. abim gelip '' üzülme oğlum dünyanın sonu değil '' diye o an kurabileceği en saçma cümleyi kuruyor. ulan dünyanın sonu işte hem doğar doğmaz galatasaray forması giydir üstüme sonra maça üzülünce dünyanın sonu değil de.
  nitekim öyle bir 2. yarı izlettiriyor ki galatasaray hele o jardel in attığı 3. gol yok mu tanımadığım birinin kucağında dışarıda deli dumrul misali koşuyorduk. ulan carlos lu figo lu raul lu madridi 45 dakikada yerle bir ediyoruz turu geçsek kaç yazar ki.
  biz madridi o gece o sahaya ali samiyenin tam ortasına mecidiköyün göbeğine gömüyoruz. 10 yaşındaki ben maç sonunda sevinçten ağlıyorum var mı ötesi. gerçekten galatasaraylı olmak bir ayrıcalık.
  arada unutulmaz maçlar cd sini takıp izliyorumda .............
  
  teşekkürler galatasaray.
• 87

  misafirlikte, komsuda izledigim mac.
  
  ucuncu golumuzden sonra nasil cildirdiysam bir tekmeyle adamlarin koltugunu kirmistim.
  
  13 yasindaydim...
• 88

  18. yaşıma güzel başlamama sebep olan maç, teşekkürler jardel
• 89

  benim de hayatım boyunca unutamayacağım bir akşam geçirmemi sağlamış maçtı. 11-12 yaşlarında bir velet olarak balıkesir orduevinde, cimbomlusu fenerlisi, büyüğü küçüğü maçı izliyorduk. ilk yarı bitince, avrupadan elenmenin nasıl bir duygu olduğunu unutan bir galatasaraylı olarak kendimi tutamayıp hüngür hüngür ağlamıştım milletin önünde. hatta fenerli veletlerin, gülüşmeleri, dalga geçmeleri bile aklımda. maç sonundaysa herkesin ilgi odağı olmuştum, herkes sevincini benle paylaştı bir anda. vesselam değmedi ağladığımıza, üzüldüğümüze.
• 90

  uefa'nın sitesinde bir video paylaşılmış.
  
  http://classics.uefa.com/match=67654.html
• 91

  lise öğrencisi olmamızdan mütevellit bilet parasını ayarlayamamız üzerine tele10 yayını yapan internet cafede çok fanatik beşiktaşlı arkadaşımla seyrettiğim efsanevi maçtır. hasan şaş, attığı ikinci golden sonra çıldırmışçasına yedek kulübesine koşarken ben de o sırada sevinçten çıldırmış beşiktaşlı arkadaşımın tokatlamalarına maruz kalmaktaydım. bu sebeple midir bilinmez, aradan 11 sene değil 41 sene geçse de hasan şaş'ın koşuşunu her gördüğümde gözlerim dolacak.
• 92

  babamın beni götürdüğü ilk maç. malum bu maç teleon' da idi.
  
  izmir-karşıyaka lunaparkı bilenler bilir. orada bütün restoranlara, cafelere teleon kurulmuş perdeler çekilmişti. hala o sahneler gözümün önünden gitmez. fenerbahçeli babam, biz golleri attıkça bana kola falan söylüyor, herkes kendinden geçmiş, alt alta üst üste...
  
  darısı bu seneye, çok özledik...
• 93

  en pişman olduğum maçlardan biridir , yaşım 11 lokalde seyrediyoruz babamla maçı ve iğne atsan yere düşmeyecek bir kalabalık var , maç 2-0 olmuş malum ertesi gün sabah altıda kalkılacak okula gidilecek , dedim ben gidiyorum izlemeyeceğim zaten çökmüşüm , ah sözlük ah gitmeseydim o eve de canlı izleseydim o maçı , hala içimde bir uktedir bu maç
• 94

  ilk yarısı 0-2, 90 dakikası 3-2 biten efsane maç.. karşılaşmanın bitiminde luis figo, hagi'den formasını istemiş ancak hagi; fernando hierro'ya söz verdiğini, formasını hierro'ya vereceğini, rövanş maçında formalarını değiş tokuş edebileceklerini figo'ya iletmiş; maçın hakemi pierluigi collina ise jardel'in formasını istemiş ve alıp evine götürmüştür..
• 95

  hatırlıyorum 10 yaşındaydım ve babamla o zamana kadarki en uzun küslüğümü yaşadığım günden 1 gün önceki maçtır. küsme sebebi: akşam maçı izliyoruz işte, bende büyük heyecan tabi hem çeyrek finaldeyiz şampiyonlar liginde hem de karşımızda muhtemel şampiyon takım*. maç 2-0 oldu ilk yarıda. babam haklı olarak küçük oğlunu yarın okul olduğu için uyumaya zorladı ve bir şekilde başardıda. ertesi sabah kalktım ve babam müjdeli haberi verdi bana deli gibi sevindim tabii. ama sonradan babama tavrımı koymuşum haklı olarak çünkü, kendisi izlemiş maçı*. sonra barıştık bir şekilde ama bu maç benim hayatımda izleyemediğime en çok pişman olduğum maç olmuştur hep.
• 96

  şampiyonlar ligi hakları elinde olan cem uzan bu maçı teleon denilen şifreli kanaldan yayınlatmış ve galatasaray'ın efsanevi geri dönüşünü seyredemeyen milyonlar bayağı bir cem'e sövmüştür. ben de cem uzan'ın dolandırıcılığı yanı sıra bu maçta edilen bedduaların batmasında etkili olduğunu düşünmekteyim. *
• 97

  bu tarihte 8 yaşındaydım.akşama maç var ama benim dedemlerde kalmam gerekliydi.dedemin alakası yoktur maçla.biraz öptüm yanaklarını sıktım zar zor ikna oldu. skor 2-0'a gelince hadi yat oğlum sen demeye başladı.yalvar yakar yine ikna ettim. 2-1 yaptığımızda benim gol diye bağırışıma uyandı içi geçmiş adamın oracıkta.bayağı bir azarlayıp çıktı dışarı.sonrası malum.maç döndü ben odada bağırıyorum.
  ayrıca bu maçın ardından sokak aralarında ve daha da büyüdüğümde halı sahalarda attığım her golden sonra hasan şaş misali sevindim hep.
• 98

  geri dönüşlerin hastasıyız dede.
• 99

  maç günü gelip çattığında kazanacağımızdan emindim.
  daha 11 yaşındaydım ve futbolu çok sever ama pek anlamazdım.
  saat gelmiş maç başlamıştı. dünyaca ünlü yıldızları galatasaray'ım karşısında görünce mutlu olmuştum.
  kendimi daha bir başka hissetmeye başladım. çünkü galatasray taraftarıydım ve takımım real madrid gibi dünyaca ünlü bir takıma karşı müthiş bir mücadele veriyordu.
  
  derken 0 - 1 oldu durum. üzüldüm ama umudumu kaybetmedim.
  skor 0 - 2 olunca babam "hadi git oğlum yat, yarın okul var" dedi.
  bana demek istediğini anlamıştım aslında ama bir şey demeden gittim odama ve uyudum. unutmak istedim o iki golü.
  
  birden uykumda sesler duymaya başladım "nevizadeci, kalk oğlum kalk".
  kendi kendime "yahu ne ara sabah oldu" diyordum ama sabah olmamıştı.
  maç 3 - 2 olmuştu ve galatasaray bir kez daha tarih yazmıştı. babam'a sabaha kadar anlattırdım golleri.
  nasıl oldu baba, nasıl yendik baba. hiç sıkılmadan anlattı zaferimizi.
  
  yatağıma tekrar yattığımda biz kez daha söyledim o güzel cümleyi: "iyi ki galatasaray'lıyım be".
  
  edit: bunu bile eksileyen olmuş.
• 100

  bu maçın çok komik bir anısı var benim için. kahvede maçı izliyordum ilk yarı 2-0 bitince dayım git bi abdest al ne zaman senle maç izlesem yeniliyoruz dedi. ev de kahveye yakın olunca devre arası koştum hemen abdest almaya, ciddiye almıştım resmen. içimde de abdest alırsam bu maçı çeviririz hissi vardı. nitekim abdest aldım geldim 3 tane çaktık.