29 temmuz 2007 galatasaray istanbulspor maçı

• 1

  atatürk olimpiyat stadyumu'nda, 2007-2008 sezonu hazırlık kampı çerçevesinde türkiye sınırları dahilinde oynanan ilk hazırlık maçıdır. milletin uğrunda gece nöbetleri yapıp, havalimanlarında krallar gibi karşıladığı brezilyalı transfer cassio de souza soares lincoln'ün ilk kez sahaya çıktığını göreceğiz diye olimpiyat'a akın ettiğini hatırlarım. hatta kendisi bir penaltı yaptırmış, penaltı atışını da kendisi kullanmış fakat o penaltıyı gole çevirememişti. 0-0 skoru ile sona ermiştir.
  
  2007-2008 sezonu yaz hazırlık kampında türkiye dahilinde oynanan diğer hazırlık maçları için;
  
  (bkz: 1 ağustos 2007 boluspor galatasaray maçı)
  (bkz: 4 ağustos 2007 karşıyaka galatasaray maçı)
• 2

  http://www.dailymotion.com/...s-istanbulspor_sport
• 3

  peşindeyiz pankartının ilk asıldığı maç.
• 4

  mecidiyeköy'den kalkan otobüsle gittiğim maç. şoför bölgeye hakim olmadığından stadın hemen hemen 1 km dışında bir yere bırakmıştı bizi. tellerin arasından, tümseklerin üzerinden ulaşmıştık stada. cassio lincoln'ün kaçan penaltısının direkte çıkardığı ses tribünlerden bile net duyulmuştu. penaltı kaçtıktan sonra bile bütün stadyum "lincoooln lincoooln" sesleriyle inlemişti.
• 5

  uğrunda gece sokakta kaldığım maç olduğu için bendeki yeri ayrıdır. bu güzel pazar gününde, ailecek gezmeye gitme planları yapılırken babama arkadaşımın bu maç için bilet aldığını ve maça gitmek istediğimi söylemiştim. o da gerek maçın ulaşımı zor olan olimpiyat stadyumu'nda olması gerekse o gün için ailecek dışarı çıkma planı yapıldığı için maça gitmeme kesin olarak karşı çıkmıştı. daha sonra bir bahane bulup evde kalmıştım ve babamlar dışarı çıkar çıkmaz ben de formamı giyip maça gitmek üzere arkadaşımla buluşmuştum. florya'dan olimpiyat stadı'na nasıl ve ne şekilde gittiğimi hatırlamıyorum açıkçası, yalnızca yoldayken babamların eve gelip beni bulamaması üzerine babamın beni aradığını ve telefonda hiç duymadığım kadar yüksek sesle bağırdığını hatırlıyorum. o an anlamıştım aslında akşam eve dönüşümün sıkıntılı ve problemli olacağını.
  
  fakat hazırlık maçı da olsa takımı izlemeye gidiyordum ve aklımdaki bu düşünceleri maç sonuna kadar ertelemeyi seçmiştim. maçta birçok net gol pozisyonuna girmiş olsak da galibiyeti getirecek golü atamamıştık. maç çıkışı eve dönüş yolundayken eve vardığımda nasıl bir manzara ile karşılaşacağımı merak ediyordum. nitekim eve girmem bile mümkün olmamıştı. 12 gibi evin kapısındaydım fakat babam kapıyı kilitleyip yatmıştı ve anneme de kapıyı açmamasını tembih etmişti (babam anahtarı almış zaten). telefondan babamı arayarak uyandırmayı ve kapıyı açmasını söylemeye çalışmıştım ama telefonda duyduğum ses bana "git nerde kalıyorsan kal! sokakta sabahla!" diyordu. hava güzeldi, sokaklar sessiz ve sakindi. florya sokaklarında birkaç tur attıktan sonra flyinn alışveriş merkezi'nin giriş kapısında oturmaya başlamıştım. uzun zaman geçmeden de güvenlik ekibinin müdürü beni şüpheli bulması sebebi ile yanıma gelmişti. durumu izah edince yine şüpheli bakışlar ile karşılaşmıştım ama yanımdan uzaklaşmışlardı. daha sonra başka bir güvenlik görevlisi ile oturmuştum. o nispeten daha anlayışlı ve arkadaşça yaklaşmıştı bana, sanırım sebebi galatasaraylı olmasıydı. saat 4'e kadar orada oturmuştum, kendimi sokakta sabahlamaya hazırlamışken babamdan sürpriz bir telefon gelmişti. soğuk bir şekilde "neredesin?" diyordu. flyinn'in önünde oturduğumu söyleyince de "gel eve." emrini almıştım. geç de olsa eve girmek, yatağıma kavuşmak güzeldi.
  
  bir de lincoln atsaydı o golü...
• 6

  https://gss.gs/yhF.jpg