aklımın yavaş yavaş ermeye başladığı dönemlere denk gelir 87 galatasaray'ı.
86-87 sezonunun son eskişehirspor maçı belki de o sezona dair kafamdaki tek net olan resmi; cevad prekazi'nin zalad'ı avladığı frikik golü, ardından muhammet altıntaş'ın sol ayağının topuğuyla attığı 2.gol, ve akabinde bitmek bilmeyen son 15 dakikanın sonunda gelen şampiyonluk ve sonunda babamın bana aldığı galatasaray eşortmanlarını giyip kendimi sokağa atmam...
(bkz:
7 haziran 1987 galatasaray eskişehirspor maçı)
şu yönüyle şanslı bir nesil olduğumuz söylenebilir;
düşünün, büyükleriniz 14 sene beklemiş şampiyonluk yaşamak için, sizin aklınız ermeye başladığı sene kulübün derwall'in (toprağı bol olsun) liderliğinde şahlanmaya başladığı döneme denk geliyor.
sonrasında arada kötü sezonların da olduğu bir 35 yıllık dönem var ama çoğunlukla mutlu olmuşuz, kupalara, başarılara doymuşuz, avrupa'nın zirvesinde bayrağımızı dalgalandırmışız, sami yen'in havasını azımsanmayacak kadar çok solumuşuz, bir çok zafere gözlerimizle şahitlik etmişiz...