1
aslında bu tip şeyler pek açıktan yapılmaz, herkesin kendi inancı doğrultusunda kendisiyle inandığı güç arasındaki iletişimi ya da iletişimsizliğidir.
şampiyonlar ligi kurasına gün saydığımızdan beri, kendi kendime söz vermiştim: maç saatine kadar kafamda maçları kurmadan, arena'da şl marşını hayal etmeden, takımın nasıl olacağını, eskisi gibi olup olmayacağını falan düşünmeyeceğim demiştim kendi kendime.
ama yok arkadaş, şu an bittiği andır. iyi ki ilk maç istanbul'da değilmiş diyorum, şu andan stada gitmiştim herhalde. yok yani yerimde duramıyorum sözlük. bütün mantık sınırları içerisinde takıma güvenip, inanıyorum ama bir yandan da çok korkuyorum. tıpkı mallorca maçından önce olduğu gibi, tıpkı 17 mayıs 2000 öğlesi gibi, real madrid maçları gibi(hepsi dahil) korkular çok fazla ama kalbimin bir tarafı hep sakin, hep ince bir tebessüm yolluyor yüzüme.
ben normalde maçtan önce hep yenileceğimizi düşünüp totem denerim. ne zaman yeneceğimizi düşünsem, başımıza bir hal gelir büyük maçlarda; o yüzden bu korku çok iyi biliyorum. bu korkunun bu akşam müjdeleyicisi olduğunu umuyorum ama sözlük dayanamıyorum, sadece ummak yetmiyor, istiyorum ki hep beraber bir de dua da kenetlenelim. yapabileceğimiz ne varsa yapmış olalım. o yüzden entry olarak olmasa da kalpten hep beraber dua edelim diyor, özellikle dua konusunda daha bilgili sözlükçüleri göreve davet edip, başlangıcı yapıyorum: allah dualarımızı hayırlı galibiyete sebep eyler inşallah
allah'ım sen konuyu biliyorsun. amin.
şampiyonlar ligi kurasına gün saydığımızdan beri, kendi kendime söz vermiştim: maç saatine kadar kafamda maçları kurmadan, arena'da şl marşını hayal etmeden, takımın nasıl olacağını, eskisi gibi olup olmayacağını falan düşünmeyeceğim demiştim kendi kendime.
ama yok arkadaş, şu an bittiği andır. iyi ki ilk maç istanbul'da değilmiş diyorum, şu andan stada gitmiştim herhalde. yok yani yerimde duramıyorum sözlük. bütün mantık sınırları içerisinde takıma güvenip, inanıyorum ama bir yandan da çok korkuyorum. tıpkı mallorca maçından önce olduğu gibi, tıpkı 17 mayıs 2000 öğlesi gibi, real madrid maçları gibi(hepsi dahil) korkular çok fazla ama kalbimin bir tarafı hep sakin, hep ince bir tebessüm yolluyor yüzüme.
ben normalde maçtan önce hep yenileceğimizi düşünüp totem denerim. ne zaman yeneceğimizi düşünsem, başımıza bir hal gelir büyük maçlarda; o yüzden bu korku çok iyi biliyorum. bu korkunun bu akşam müjdeleyicisi olduğunu umuyorum ama sözlük dayanamıyorum, sadece ummak yetmiyor, istiyorum ki hep beraber bir de dua da kenetlenelim. yapabileceğimiz ne varsa yapmış olalım. o yüzden entry olarak olmasa da kalpten hep beraber dua edelim diyor, özellikle dua konusunda daha bilgili sözlükçüleri göreve davet edip, başlangıcı yapıyorum: allah dualarımızı hayırlı galibiyete sebep eyler inşallah
allah'ım sen konuyu biliyorsun. amin.
