seyrantepe'den bildiriyorum, saat: 17:30
hava kapalı, yağmur yok, ama maç saatinde oldukça soğuk bir hava bizi bekliyor gibi. şirketin etrafındaki lokanta ve çay ocakları sarı kırmızılı aslanlarla doldu. ntv'nin helikopteri kafamızda geziyor. aslanlı yol'a doğru baktım az önce metrodan gelişler başlamış.
kendimden bildiriyorum, saat 17:30
içinde bir sıkıntı, karnında ağrı, aklında umut varsa bil ki o gün derbi vardır diye yazmış az önce
gökmen özdemir twitter'a. sanırım bu söz beni anlatıyor. 11.yiz, takımın hali berbat, yönetim desen yok, taraftar umutsuz. ama işte derbi bu.
galatasaray'ın olduğu yerde umut vardır felsefesiyle sevmedik mi biz bu aslanları. işte o umut yüzünden kalbim giderek hızla çarpıyor. şirketin içi sıcak ama ben üşüyorum. dışarı sigaraya çıktığımda seyrantepe soğuk ama ben yanıyorum. bu akşam yensek de, yenilsek de sevgimizden birşey eksilecek mi? hayır, yenersek daha fazla mı seveceğiz? hayır. o zaman ne olursa olsun;
(bkz:
sonuna kadar galatasaray)