'5 sene önce bugün denizlide nobre çıkıp anelka giriyordu.fenerbahçenin ortasahasında da tuncay selçuk aurelio appiah vardı' rıdvan dilmen
55
o gun yaklasik 8500 km otede odamda sari kirmizi formam laptop'imin karsisina gecmistim. sampiyon olacagimiz icin degil o yil bizlere muhtesem bir sezon izleten galatasaray ruhunu sahaya yansitan takimima saygimdan karsisindaydim o kucucuk ekranin. ve mac bitti sampiyon olduk bu sefer goz yaslarinin icerisindeydim ama sampiyon oldugumuzdan dolayi degil o sahada terini son damlasina kadar akitan futbolcular, tribunleri doldurmus muthis taraftar ve herseyiyle bu takima inanmis yonetim hakketigini aldigi icin.
56
üzerinden tam tamına 5 yıl geçmiş olan unutulmaz gün. "nirvana" denen şey her ne zıkkımsa cümleten ulaştığımız, bugün bile aklıma geldiğinde içimin ürpermesine sebep olan yegane tarih.
çok özlemişim ali sami yenin inlemesini gözlerim doldu sözlük...
58
geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer...
59
kadıköy'deydim o anlarda. arada kalmış bir kahvede galatasaray maçı bulmuştum. tam karşısındaki kahvede de çubuklu tosunlar vardı. bizim maç bitince beklemeye başladık. fener gol yedi tosunlar çıkmaya başladı. ağlayanlar, zırlayanlar oldu gözümün önünde. yanımda iki beşiktaşlı arkadaş vardı. şampiyonluk anımızda inanamadım. beşiktaşlılar benden fazla sevindi. onların da benim de gözlerim doldu. ama çubuklu tosunlar kağıt mendil satışlarını patlatmışlardı.
14 mayıs 2006 hiç kuşkusuz uefa kupası kadar değerlidir benim gözümde. çünkü eğer biz şampiyon olamasaydık fener ya da 5 sene üst üste şampiyon olabilirdi. çok değerlidir çok!
an itibariyle de twitter trendlerinde 4.sıradadır.
60
efes pilsen yetkililerinin söylediklerine göre, efes dark ve efes extra olarak en çok satış yapılan günmüş ve en çok da satış kadıköy'de olmuş.
ilk aklıma gelen, maçı izlemeye halamlara giderken havanın ne kadar güneşli olduğudur.
sank bizim için parıldıyordu güneş, bizim içimizi ısıtacaktı. böyle saçma sapan bir his vardı içimde. ne mutlu ki öyle de oldu.
şikeciler pek belli etmese de bir çoğu deli gibi ağlamıştır o gün. yıllar sonra fenerli bir arkadaşım "hayatımda hiç ağlamadığım kadar ağladım" demişti. haline üzülmemiştim elbette :)
67
o günü kadiköy'de yasamak da ayri bir güzeldi. pencereyi acip nefesim yettigince bagirdigimi hatirliyorum.
68
çoğu mayıs gibi o mayısta sarı kımızıya boyanmıştı... mutluyduk, gururluyduk, huzurluyduk ve şampiyonduk...
69
bu günkü maçları ve sonrasında yaşananları şükrü saraçoğlu stadının karşısında bir cafede izlemek paha biçilemezdi.
70
tam 6 yıl önce bugün 16 dakika değil, 16 yıl gibi gelen beklemenin sonunda aldığımız 16. şampiyonluğumuz.
71
6 sene önceki eczacılık bayramı günü. tabi o zaman lisedeydim kutlamamıştık. o değil de başka birşey kutlamıştık. neydi ya hatırlayamadım şimdi.*
72
bir galatasaraylının, en azından 30'lu yaşlarının başlarındaki bir galatasaraylının, sadece ve sadece 17 mayıs 2000 tarihiyle karşılaştırabileceği, en anlamlı ikinci şampiyonluk. şu an saçımda 20 tel beyaz varsa, 10 tanesi 14 mayıs 2006'da çıkmıştı.
73
benim için en anlamlı ikinci lig şampiyonluğun tarihidir. elbette ilk sırayı her şeyiyle bu 2011-2012 sezonu alır.
74
o gun saha icinden aldigim 1 kilo toprak, kaleden aldigim 1 metre kale aglari ve tribunlerden soktugum koltuk cocuklarima miras birakilmak uzere kutsal bir emanet gibi kasamda durmaktadir.
ayrıca şöyle birşey de var. star gazetesinden kesmiştim:) maç sonunda şeref tribününden gerets ile basın tribünündeki 37 ekran tv den denizli - fener maçını izlerken.. http://d1205.hizliresim.com/x/g/5uxz4.jpg