süper finalde en heyecansız şekilde beklediğim ve son 45 dakikasını hiç bir haber almamaya çalışarak geçirdiğim şam piyonlık maçımız.
geçen hafta beşiktaş maçında çok daha heyecanlıydım. bugün kalktığımda sinir stres yoktu ve maçı izleyebilecek bir imkanım da yoktu. ta ki aklıma kütüphaneye gitmek gelene kadar. cafe gibi ortamlardan çok hoşlanıyorum, bir de buralarda çok fenerli var o yüzden maç izlenebilecek en garip mekanlardan biri olan kütüphaneye gittim ve internetten ilk yarıyı izledim ama 8de kütüphanenin kapanacak olmasından dolayı eve geldim ve ikinci yarıyı radyodan bile takip etmedim. ne zormuş en ufak gürültüde ne oldu diye düşünmek; ama allah'ıma çok şükür bugün elimizde olan o şampiyonluğu vermedik