(bkz:
bugün günlerden şampiyonlar ligi)
madem günlerden şampiyonlar ligi, o halde şampiyonlar ligi'nde yüzümüzün en son güldüğü maçı hatırlayalım. ulan şöyle büyüğüz, böyle büyüğüz diyoruz, en son 2015'te oynamışız son maçımızı, gruptan da 2013'te çıkmışız.
o son kez gruptan çıktığımız büyülü anı da hatırlayalım.
https://www.youtube.com/watch?v=dnBloHenx7A soğukta, karda kışta, 51 ekran tüplü televizyonda beni hüngür hüngür ağlatan son maçtı. real madrid maçı efsaneydi, müthiş bir geri dönüş oldu, ancak neticesinde elendik. sonrasında iki tane nurtopu gibi şampiyonluğumuz oldu, fakat 21 kez şampiyon olmuştuk, daha da olacağız. o yüzden bu maçın yanından bile geçmez. hikayesiyle, sonucuyla, yaşadığımız duygularla bambaşka bir şeydi bu maç.
ama bu şampiyonlar ligi'nin tadı bir başka arkadaş. beni en çok tatmin eden, galatasaraylılık duygusunu iliklerime kadar hissettiren şey bu arena.
portakalım sağolsun, ne güzel geçirmişti bunlara. her 10 ve 11 aralıkta yüzümüzde hafif bir tebessümle hatırlayacağımız bir maç bıraktı. sırf bunun için bile kızamadım, dilim varmadı kötü oynadığına. hagi de öyleydi mesela, hagi hiç kötü oynar mıymış!
her neyse, juventus ile bir müddet daha görüşmeyelim yine de :( her seferinde karda kışta denk getiremeyebiliriz çünkü. bugün de uzak dur bizden, kışt.