başımı ağrıtan bir isme sahip ufaklık. telaffuzu hakkındaysa hiçbir fikrim yok. açıkçası çocuğa "aşırı manalı ve orijinal" isim koyma furyasına da pek katılmıyorum. zaten iyi kötü çocuklarımızın bütün hayatına bir şekilde etki ediyoruz, bari ismi birazcık daha az subjektif olsun. nasıl desem ki yani çocuğa "damga vurmak" gibi geliyor. o yüzden de çocuğum olursa ahmet, mehmet, ayşe, fatma vs. gibisinden bir isim düşünüyorum.
bu şekilde düşünmemin sebebi de çok basit aslında, göbek adımı hiç sevmedim. hem isim olarak sevmiyorum (hasan), hem de babamın bir profesörünün ismiymiş de, neymiş bu profesörün babama çok büyük katkısı olmuş, babam da kendisini
onore etmek için bana bu ikinci ismi koymak istemiş.
profesörünün amk, bu kadar çok seviyordun maden gidip adına hayrat yaptırsaydın, lokma döktürseydin, ne bileyim okul açtırsaydın, benim günahım ne? ben bununla yaşamak zorunda mıyım? dede ismi sempatik mesela, dedem yani en azından. bana ne ya bilmem kimden, hayret bir şey... inşallah bu çocuk da büyüyünce benim gibi düşünmez. herifi ziyaret ettik bir de, babam beni takdim etti, herif sikine bile takmadı. tam bir çocukluk travması amk :(
not: evet beni kızdırmak için hasanlı masanlı mesaj atabilirsiniz :(
