1
ultraslan sağlam bir grup olsa pozisyon sahipleriyle işbirliği yapacağına yeri geldiğinde gerekli tepkileri verir. para hırsının ürünü playoff kepazeliği ve bir sene boyunca emeğimizle yarattığımız puan farkını tek maçta kaybetmek nedir? hangimiz futboldan soğumadık, hangimizin holigan olup fenerbahçe yavşaklarına dalası gelmedi? (ben halen maç izleyemiyorum, sinir stres tavan yaptı, panik atak hastası olmak üzereyim) ultraslan’ın yaptıkları, tavırları bana samimi gelmiyor. taraftarın sesi değil, yönetimin, hükümetin, polisin kısacası ‘’medeniyetin’’ sesi oluyorlar her seferinde.
bir taraftarı güzel kılan şey takımına olan eşsiz bağlılığıdır ve bu sevgiyi ancak amatör ruhlar taşıyabilir. ultraslan bana fazla profosyenel geliyor, başkanı tribünde bağırmayıp protokolde maç seyreden bir ultras grubunu içime sindiremiyorum. takım elbiseli amigoları aklım mantığım almıyor. galatasaray taraftarı centilmenmiş, hiç küfür etmezmiş, sıralamada bilmem kaçıncıymış, yaşasınmış, bravoymuş… bütün yorumcuların, yöneticilerin ve türlü koltuk sahibi kıç büyütücülerin dilinde bu sözler dolaşıyor. * ben böyle olmak, övülmek istemiyorum. evet yeri geldiğinde küfürü yapıştırmak istiyorum. izin verileni değil, hislerimizı yansıtan pankartlar asmak istiyorum. polis saldırılarına maruz kalmak pahasına rantınız batsın diyebilmek istiyorum. kim ne derse desin, doğru zamanda yapılırsa hem tribünü hem topçuyu ateşleyen eski meşale şovlarını istiyorum. hangimiz şu günleri özlemiyoruz allahaşkına; http://img542.imageshack.us/...42/6553/samiyenn.png
eleştirilecek yanları vardı belki ama şimdikinden on kat daha samimiydi eski tribünler. maldini’ye o ünlü sözleri söyleten, man. united'lı topçulara korku serüveni yaşatan, bütün avrupanın diline düşenlerdi galatasaray taraftarı. henüz dar kalıplara sokulmamış, çok daha özgür, doğal ve yaratıcıydı.
bir taraftarı güzel kılan şey takımına olan eşsiz bağlılığıdır ve bu sevgiyi ancak amatör ruhlar taşıyabilir. ultraslan bana fazla profosyenel geliyor, başkanı tribünde bağırmayıp protokolde maç seyreden bir ultras grubunu içime sindiremiyorum. takım elbiseli amigoları aklım mantığım almıyor. galatasaray taraftarı centilmenmiş, hiç küfür etmezmiş, sıralamada bilmem kaçıncıymış, yaşasınmış, bravoymuş… bütün yorumcuların, yöneticilerin ve türlü koltuk sahibi kıç büyütücülerin dilinde bu sözler dolaşıyor. * ben böyle olmak, övülmek istemiyorum. evet yeri geldiğinde küfürü yapıştırmak istiyorum. izin verileni değil, hislerimizı yansıtan pankartlar asmak istiyorum. polis saldırılarına maruz kalmak pahasına rantınız batsın diyebilmek istiyorum. kim ne derse desin, doğru zamanda yapılırsa hem tribünü hem topçuyu ateşleyen eski meşale şovlarını istiyorum. hangimiz şu günleri özlemiyoruz allahaşkına; http://img542.imageshack.us/...42/6553/samiyenn.png
eleştirilecek yanları vardı belki ama şimdikinden on kat daha samimiydi eski tribünler. maldini’ye o ünlü sözleri söyleten, man. united'lı topçulara korku serüveni yaşatan, bütün avrupanın diline düşenlerdi galatasaray taraftarı. henüz dar kalıplara sokulmamış, çok daha özgür, doğal ve yaratıcıydı.
