spor basını tarafından şekillendirilir
kenarda eli, kolu, gözü, kaşı oynayan harbi teknik adam istenir
"koyduk koyarız koyacaz" üçgeninde gelişir
takım gol attığında yeterince sevinmeyen yedek oyuncunun üzeri çizilir
herkes altyapının faziletini anlatır ama flaş transfer olmayınca sahadaki gence "kim bu velet" denir
duran top sorununu çözememiştir
inceci futbolcu sevilir
teknik denince anlaşılan şey çalım atmaktır
topsuz oyun pek kaale alınmaz
küfürlü tezahüratlar efsaneleşebilir (bkz:
ekinler dize kadar)
"pele mi iyiydi maradona mı?" üzerinden bile kavgaya müsaittir
en büyük x, başka büyük yok der
asla renk körü olamamaktadır, bizim takım kazanırsa dünya güzel, kaybederse a.k. gezegenin !
başkana hürmet esastır, ne kokar ne bulaşır yönetici istenmez
çok bağıran kazanır
teşvik primini mübah sayar
uefa tarafından kurcalanmaya müsaittir
bir oyun şablonuna bağlı kalmaz
dünyada konuşulur ama iş yapmaz
hakemlerin cinsel tercihi konusunda önyargılıdır
yabancı futbolcuya daha fazla prim tanınır
bazıları zenci sever