sebepleri;
1- galatasarayımızın son 7-8 yıldır avrupa galibiyetlerini,
türk olmayan takımları yenmek felsefesini unutması. alın bir çırpıda sayayım; östersunds, astana, st johnstone, rangers, psv, anderlecht, club brugge, lazio
bunların bir tanesini bile yenemedik. daha real, arsenal, atletico, psg, porto, benfica falan yazmadım. bunlar zaten üst seviye ve yenemedik deyip geçiyoruz -ki o da başka konu, yenecek, hatta gol atacak top oynadık mı?- peki yukarıdakilere ne demeli?
fena buhrandayız ve ne zaman çıkarız bilmiyorum.
2- bjk'nin 2016-17 ve 2017-18'deki başarılı sezonlarından sonra bir taraflarının arşa çıkması ve 3 senedir piyasada olmaması. kendilerini büyük görüp rio ave'yi eleyemediler ve o rio ave küme düştü sezon sonu. işe gel. 3 senedir 1. torbadan girip sonuncu oluyorlar.
3- fenerin üst üste avrupaya kalamaması, sezonu boş geçmesi. kendilerini zerre sevmem ama avrupada her daim iş yapıyorlar.
4- anadolu takımlarının nal toplaması.
5- abdullah avcı. başakşehir ve beşiktaş ile o kadar avrupa maçı saldı ki sayamadım. adamın umrunda değil hafta içi maçları, yedek de çıkıyor gayet.
6- türk teknik adamların, takımların haftada 2 maçı zor kaldırırken, 3 maça canı çıkması, ne çalışıyorlar acaba antrenmanda?
yaz yaz bitmez. ülke puanı sıralaması olarak hak ettiğimiz yerdeyiz. kazanamazsan düşersin.
