1
tribünün ve -ekranı da katalım- futbol seyircisinin son hastalığı. sahada kaptanın top kaptırıyor, başlıyorsun homurtuya, hemde on binlerce kafa yapıyor bunu, normal çağ başarı çağı, hız çağı, endüstri çağı. evde toz görünce hizmetçiyi, karnede kırık görünce çocuğunu, 2 dk randevuya geç kalınca arkadaşını azarlayan abileriz, ablalarız. kaybediyoruz farkında değiliz, futbolu insanlar oynuyor hiç umrumuzda değil, yalnızca kendi insanlığımız değerli, mutluluğumuz vesaire. böyle devam ettikçe, değil umut bulut'u, hamit'i, fatih terim'i, burak yılmaz'ı falan eleştirmek, hatta yuhlamak çekirdek yemekten zor değil. gerçi bazı tribünlerimiz zoru başarıp hem çekirdek yiyip, hem de yuh çekebiliyor. onlara bravo, dünyayı onlar kurtaracak. stop.