taraftarlık babadan değil amcadan dayıdan geçer

• 1

  yeminle doğru. dayım gs li olduğu için ben de gs li oldum. ha bir de mecidiyeköy de oturan enişte faktörü var tabi. onu unutmamak lazım.
  (bkz: benim babam fenerli)
• 2

  bazen de kundaktayken başlar...
  
  (bkz: doğuştan fanatik)
  
• 3

  kuzenlere hediye edilen formaya aşık olmakla da geçebilir. kuzenime galatasaray bana fener forması alınmış. kuzenim fenerli oldu ben aslan. allah'ım ne güzel renklerdir onlar: güneşin altında parıldayan sarı ve kırmızı.
• 4

  bir çocuğum olduğu zaman başıma gelmesinden korktuğum hödö. buna kalkışan, yeltenen bütün akrabalarımla ilişkimi kesmeyi düşünüyorum.
• 5

  dayımın bana beşiktaş çantası almayı vaadetmesi, tüm sülalenin kahvaltıda olduğu bir sabah gidip içerde "en büyük beşiktaş" diye bağırmamı istemesine istinaden bir anlık gafletle gidip bağırdım mı? evet bağırdım. babamın ayağa kalkıp "benim kızım galatasaray'dan başka takım tutamaz" diye bağırışını da unutmadım. yemedim dayıcığım bunu ben aslında. sadece çok küçüktüm ve cahildim. benden jimnastikçi olmazdı asla. her zaman izindeyim babacığım. *
• 6

  elhamdülillah tüm dayılar ve amcalar galatasaraylıyız.
  teyzeler ve enişteler de dahil. yeni doğan yeğenlerim önce ezan sesi sonra galatasaray forması ile gözlerini açmaya devam edecekler maşallah.
• 7

  kişiden kişiye değişme olasılığı yüksek durumdur. şahsen koskoca sülalede sadece bir fire vererek yolumuza devam ettiğimiz için ayrı bir mutluluk duyduğum hadisedir... yani diyeceğim odur ki sözlük gözümü açtığım andan beri tek bir takımın ismini cismini duymuşluğum vardır...
  **
• 8

  genellikle doğruya yakın bir tespit olmakla beraber anadan doğma olanları da vardır.
• 9

  doğruluğu birçok kez kanıtlanmış bir tespit ancak en son adamın kalbinden geçer orda yer edinirse kalır yoksa gerisi yalandır..
• 10

  benimkisi babadan geçmiştir. hele eskişehire trenle gitme hadisesini anlatınca beni resmen uçurmuştur tribüne.
• 11

  herkes için geçerli değildir. amcam da dayım da fenerli. allah'a şükür ki bütün kandırma çabalarına rağmen doğruyu seçmişim. babamın bana en büyük hediyesi galatasaray.
• 12

  anne tarafımın tamamı fenerbahçeli, annem, dayım, büyük kuzenlerim, yengem.. baba tarafımın tamamı beşiktaşlı halalarım, amcam, babam... hem anne hem baba tarafından sülalede galatasaraylı yokmuş ben aileye katılana kadar. akıl ermeyen yaşlarda her tarafa çekilmişim ama kendimi bildim bileli galatasaraylıyım. sayemde benden sonra doğan kuzenlerim ve kardeşimde galatasaraylı. çalışmalarımız devam edecektir ailemizdeki büyüklerimiz çalışmaya devam ettikçe*. konuya dönersek baba fanatik olmadığı sürece kesinlikle amca, dayı, enişte ve türevlerinden öğrenilir galatasaraylılık. nitekim bana da galatasaraylılığı öğreten eniştemdir.
  
  edit: 'baba tarafımın tamamı galatasaraylı' ibaresi 'baba tarafımın tamamı beşiktaşlı' olarak değiştirilmiştir. yanlış yazmışım el alışkanlığı işte üstüste farklı takım ismi yazamıyor bünye.*
• 13

  dayımın hangi takımı tuttuğunu bile bilmeyecek kadar uzağımdır kendisine.amcalarımın iki tanesi fenerli bir tanesi ise galatasaraylıdır ancak galatasaraylılığı sadece galatasarayın sarı kırmızı olduğunu bilmesidir. babam galatasaraylıdır ancak galatasaray yada futbol hakkında 2 sene önceye kadar benimle herhangi bir muhabbeti olmamıştı.benim galatasaraylılığım ise fenerbahçeli bir evin tek galatasaraylısı olan kuzenimden,abimden başlamıştır. ilk başlarda galatasarayın maç kaybettiğini yada şampiyon olamadığını öğrendiğimde abim ne çok üzülmüştür şimdi, eniştem de *dalga geçiyodur şimdi onunla deyip üzülüyordum. sonrasında onu yalnız bırakmamak adına kendime bir hayli büyük galatasaray formasını giyerek ortalıkta gezinmekle devam etti sonrasında uefa kupası filan derken iyice bağlandım bu takımın renklerine.
  ha şimdi onun galatasarayla ilgilenecek hali kalmadı ama ondan bayrağı devralan ben daha büyük mutlulukla galatasaray sevgisini yaşıyorum ve yeni doğan canlarımıza bunu aşılamaya çalışıyorum. doğduklarında ilk hediyem galatasarayımızın bir eşyası olmakta.ha bi tanesi baba kurbanı oldu fenerbahçeli oldu ama hala saklar hediye ettiğim patikleri diğer 3 tanesi ise birer yavru aslan olarak büyümekte. devamını beklemekteyiz..
• 14

  benim için tamamen geçersiz söz. en az benim kadar fanatik, metin oktay hastası, bir babam var allahıma şükür. doğduğum gün üstüme sarı-kırmızıyı geçirmiş, hala da çıkmadı o renkler üstümden sayesinde. 2 sene önce çok önemli bir finalim vardı ve acaip hastaydım, ertesi günde maç var mabette, kombinem cebimde ama çok kötüyüm antibiyotik falan zor duruyorum, saat 2 gibi babam aradı, ona maça gidemeyeceğimi ertesi gün sınav olduğunu ve hasta olduğumu söyledim verdiği cevap;
  "biz seni boşuna mı istanbula gönderdik, takım zaten kötü gidiyor bir de siz gitmezseniz maça nasıl düzelecek o aslanlar"
  tabii hemen maça gittim, hasta hasta eski açıkta ıslandım, kısacası taraftarlığım tamamen babamdan geçti.
• 15

  beşiktaş taraftarının bu konuda yaptığı küfürlü tezahuratı bulunmaktadır.
• 16

  benim galatasaray'liligimin babamda, amcamdan ya da dayilarimdan gecmis olma olasiligi yoktur. babam ve amcam fb kongre uyesi olup dayilarimda ortalama fb taraftarlaridir. ben galatasaray'liyim dedim ve galatasaray'li oldum. yas 39 oldu, hayatim boyu bu konuda yedigim baskiyi ve maruz kaldigim olaylari anlatsam cok rahatlikla bir kitap yazarim sanirim! bir aralar babam cosmus, biraktim sampiyonluklarda balkona cama bayrak asilmasina, odamin duvarlarina bile karisiyordu. ne gunlerdi ne gunler. siz ey sevgili sozluk yazarlari renktaslarim, sizin uzerinize oda kapisi kilitlenip maca gitmeniz engellenilmeye calisildi mi hic?
• 17

  ilk galatasaray maçına (bkz: 23 nisan 2000 galatasaray denizlispor maçı) giderken amcanız size eşlik ediyorsa, doğru sayılabilecek önerme. zira hayatımda babamdan ''hadi seni maça götürüyorum'', ''bu hafta maça gidelim mi?'' vb. sözler işitmemiş olup ben maça gitmeyi teklif ettiğimde de hep reddedilmişimdir.
  
  galatasaraylı oluşumu tamamen amcama bağlamak da pek doğru sayılmaz. neticede insanın içinden gelen bir tutku bu. nasıl ki insan annesine, sevgilisine sebebini bilmediği bir tutku ile bağlıysa benim tutkum da bundandır galatasaray'a. yine de teşekkürler amca.*
• 18

  babam, amcam, dayım, dedem, ebem, halam, teyzem, kaynım, falanım, filanım sebebiyle olmadığım için beni kapsamayan durumdur. neden galatasaraylı olduğumu bana değil tanju'ya, prekazi'ye uğur'a, simoviç'e sorun.
• 19

  (bkz: amcam dedi ki fenerli olayim, dayim dedi ki besiktasi tutayim)
• 20

  bir kısım taraftar için doğru olabilecek önerme, ama benim için öyle değil. taraftarlık babadan ya da amcadan geçseydi beşiktaşlı, anneden geçseydi fenerbahçeli, dededen ya da babaanneden geçseydi sadece milli takımlı olurdum. dayım olmadığına göre, halamlar ve teyzelerim de takım tutmadığına göre bana galatasaraylılık hiç bir yerden geçmemiştir. galatasaraylılık, akrabalarıma rağmen benimle birlikte büyümüştür. bu duygunun gelişme döneminde destek olan bir kişi varsa o da sadece yaz tatillerinde gördüğüm, kız olmama rağmen benimle tek kale maç yapmakta, 9 aylık oynamakta ısrar eden kuzenimdir.
• 21

  vaktiyle efendi görünümlü hınzır fenerli olmuş olmamı gerektiren tespit.
• 22

  taraftarlık kandan geçer
• 23

  bana uymayan yargıdır. dayı da baba da fenerbahçeli olup, amca yoktur.
• 24

  benim için doğru olan önermedir. babamın fenerbahçeli olmasına karşın üçü de galatasaraylı olan dayılarım sayesinde galatasaraylı olmuşum.
• 25

  ilginç bir önerme..hayatınızın öğrenmeye en açık ve birine en çok özendiğiniz yıllarda psikolojik olarak aileden baba dışında - erkekler için konuşuyorum, kadın yazar arkadaşlar dikkate almayabilirler- başka birisine duyduğunuz varoluşçu yakınlığınızı freudian bir analizle açıklamak mümkün..sanırım onunla ilgisi olan birşey..
  
  babamın yaptığı meslek itibariyle her daim dışarıda olması, en sevdiğim amcamın inanılmaz koyu bir galatasaraylı olması, ondan dinlediğim onca galatasaray hikayesi mutlaka bunda etkilidir..ki aslında benim ilk takımım ve hala en büyük gözağrımın adanademirspor olması bir yana, o vakitlerde zaten galatasaray'ı çok seviyordum..fakat amcamın erken ölümü, ki neuchatel maçından çok az zaman sonra vuku bulmuştu, ve daha sonra adana'dan başka yerde yaşamaya başlamak galatasaray'a daha da çok yaklaştırdı..
  
  yine de tekrarla aileden en sevdiğiniz birine öykünmek çocuk yaşlarda karakter oluşturmak bakımından çok normal bir durum..bu ilk yaşlarda baba iken yaş ilerledikçe özellikle ilkokul çağında aileden başka birisi olur..
  
  dipnot: babam hiç iyi bir demirsporlu olamadı maalesef..hala en fanatik galatasaraylılardan biridir tanıdığım..aman yeter ki takım iyi gitsin, yoksa hayatımı cehenneme çeviriyor kızgınlığıyla:)