425
38 senelik ömrümde gördüğüm en stresli sezon. puan kaybının telafisi olmayışı insanı strese sokuyor. bu sene de alacağız şampiyonluğu ama insanda psikoloji falan kalmadı.
gelecek sene de böyle olacaksa olmaz olsun öyle şampiyonluk. 75 puanla falan şampiyon olunacaksa olalım, ha olunmuyor mu? 3. 4. olalım az futboldan uzak kalıp kafa dinleyelim.
426
şampiyonluk yarışının bu kadar uzun sürmesi ve belki de son haftalara kadar sürecek olmasının sebebi, malum takımın ittirilirken, bizim de tekerimize sürekli çomak sokulması. neyse ki çomak hafif kalıyor da, her defasında parçalayıp yolumuza devam ediyoruz. malum camianın penaltı ve kırmızı kart jokerleri hiç eksik olmuyor. hal böyle olunca da sanki real madrid barca çekişiyormuş gibi bir algı oluşuyor fakat tüm türkiye malum takımın ittirldiğini biliyor.
peki istemezmiydim türkiye'nin 2 güzide kulübü son haftalara kadar çekişsin? elbette. tabii ki de isterdim. böyle bir rekabet bizi sadece ileriye götürürdü anca bu sadece adil şartlar altında olursa. yalı çocuğu bu yıl işin bokunu o kadar çıkardı ki, malum camiaya bugüne kadar hiç olmadığı şekilde bir nefretle bakmaya başladık.
tak dileğim hak yerini bulsun. haklı olan kazansın, ligin sonunda ipi göğüslesin, caddeler yine sarı kırmızıya boyansın.
427
arena'dan fenerbahçe ile beraberlikle ve puan puana çıkarsak eğer, fenerbahçe istanbulspor'a 8 isterse 8 atar, 10 isterse 10 atar. genel averaj ile şampiyon olma ihtimalimiz neredeyse yok. önümüzdeki 4 haftada fenerbahçe'den +12/+13 fazla averaj yapamadığımız bir senaryoda bu ihtimali gündeme getirmeye bile gerek yok.
derbiye kadar fenerbahçe herhangi bir maçta teklerse biz o havayla genel averaji da lehimize ceviririz ama günün sonunda pek bir işimize de yaramaz. puan farkının yaninda kağıt üstündeki veri olarak kalır.
