stadyumda oturarak maç seyreden insan

• 26

  ayakta veya oturuyor olmak tezahürata engel değil. izlediğim maçları tercihen oturarak tezahüratla takip etsem de, ayakta dikilene de saygım var. ancak koltuğun üzerine çıkıp ayakta dikilene saygım yok. arkandaki kıçını mı izleyecek kardeşim ?*
• 27

  bizim gibi orta yaş ve üstü insanlarin artık mecburen yaptığı eylemdir. kaldı ki oturmak tezahurata engel değil zaten. mac boyu ayakta durmanin kime ne faydasi var ki ayrıca? teşbihte hata olmaz hani küçük hayvanlar kendilerini büyük göstermek için ayağa kalkarlar ya öyle bir durumumuz da yok çok şükür. hepimiz insaniz rakipte bakip aa bunlar neymis böyle diyecek durumda degil.
  sitem edecekseniz oturana değil, bir gol yedi diye susan taraftara sitem edin. bu takım ne maçlarda geriye düştü de taraftari ile bir olup maçı geri çevirdi.
  ez cumle oturmak degil macin cogunda susmaktir asıl sorun.
• 28

  (bkz: ayağa kalkmayan fenerli olsun)
  
  oturduğu konuma göre davul tokmağı yeme ihtimali olan insandır.
• 29

  tamamen sahaya konsantre ise oturmasında sakınca olmayan taraftardır. sahaya konsantre ise ayakta olmasında da sıkıntı yok. bizim yanlış yaptığımız durum selfie çekmek ve şarkı söylemek. hakemi ve rakibi baskı altına almak istiyorsak yapılması gereken takımla beraber tam konsantre sahaya odaklanmaktır. ancak tribün kültürümüz o kadar yanlış oluşmuş ki maç boyunca alkışlamak, insanı garddan düşüren şarkılar ile geçiyor. şu alkış, şarkı ve türkü işinin tribünlerden yok olması ve 52.000 taraftarın her an maçın içinde olarak haaa huuuu bit şekilde rakibi ve hakemi baskı altına alması dileğiyle.
• 30

  seyircidir.
  
  taraftar olmak farklı bir durum. çocukluğumdan beri maçlara giderim. mesela ben maça genelde 1 saat önce gitmeyi tercih ederim. oyuncuların ısınmaya çıkışını görmek isterim. oyuncular ısınırken, şut çekerken onlar hakkında yorum yapmayı severim. yani futbol bir şov evet ama ben bu şovun tüm perdelerini yaşamak istiyorum.
  
  benim seyirci mi taraftar mı olduğuma gelirsek ben taraftar olmayı tercih ediyorum. bu biraz fazla romantiklik ve fazlaca kendinden ödün vermek ama ne yapalım ne seviyoruz!
  
  taraftar olmak biraz da aptallık gibi. kombine veya bilet almışsın. forma almışsın, atkı almışsın, montunu bile store mağazasından almışsın. ailene, çocuğuna harcayacağın paradan takıma destek olsun diye vermişsin. tüm maç ayakta bağırmış tezahürat yapmışsın. puan kaybedip sinirden uyuyamamışsın hatta puan kaybettiğin maçlardan sonra spor programları bile izlememişsin. sonra yılda 4 milyon euro kazanan adam kendisinden %15 indirim istendi diye sahada ruh gibi geziyor, keyfi gelirse oynuyor ya;
  
  (bkz: insanın zoruna gidiyor be abi)
• 31

  anadolu kulüplerinin kemik tayfalari bile geçim derdine düştüğü için, her stadyumda görülen durumdur.
  
  sinema tiyatro izliyorlar diye dalga geçilen batı avrupa seyircisine benzedi herkes.
• 32

  ben kendimi bildim bileli olandır. samiyende de vardı. tribüncülük aslında genelde bir tribüne bakan olaydır. o tribün sorumluluk alıp diğerlerini kaldırır, yönetir, coşturur. lise yıllarımda gittim ilk maçıma samiyende, o zaman da öyleydi.
  
  çağımızdaki tribüncülüğün sorunu yeni nesil tribün gruplarının o sorumluluğu almak istemeyip hep aynı besteyle bozuk plağa bağlaması.