• 2
    biri ketçap sever diğeri mayonez, biri köfte yer diğeri balık, biri hareketli diğeri hımbıl. biraz büyüseler de rahat etsek derken büyüdükçe dertleri daha da büyüyen, bazen insana hayatı sorgulatan ve ne yaptık biz diye düşündürten durumdur ikiz babası olmak. ama işte gözünüzün içine bakıp baba diyorlar ya her şeyi unutuyorsun ve ne kadar şanslı olduğunun ve bunun sana verilmiş en güzel hediye olduğunu fark ediyorsun. ezcümle çok zor olsa da bir o kadar da keyiflidir. hele birde hafta sonu cim bom galipse keyiften dizinizde sektirirsiniz yavrucaklarınızı maazallah.
  • 4
    handikaplı galip babadır, tebrik edilesidir. üst komşum 7+ oynayıp kazanmış ve gürültülerinden evde durulamazken, alt komşum yanlışlıkla kg var oynamış vaziyette ve karı koca ikisi de hamile. ben ise bu işe bahis şikesi karıştığına inanıp liglerden çekildim ve bültenden çıkarıldım. kendi sahamda idman yapıyorum.

    futbolun büyütülmüş simülasyonu olan bu dünyanın adaletsizliklerinden o kadar bezdim ki hazırlık maçı bile yapmıyorum. topçular alacakları için fifa'ya gitmişler. taraftarlar da tribünü terketti tabi. kulübün kurucularından kadın olan kişiyi 1.5 sene önce kaybettim. heykeli dikilmesi gereken insandı. erkek olanı ise hayatta. sadece kulübün kuruluşunda 20 dk. bulunmuş ve sonrasında tamamen kaybolmuş, hiç emeği yok.

    özet geçersem; kumar kötülüklerin babasıdır ve çocuklar üzerinde asla oynanamaz.
    - ne anlatıyor la bu?*
  • 6
    #3467120

    ikiz babası adayı olarak katıldığım başlık. her şeyin onlarla birlikte tamamen değişecek olması bir yana, yaşanacak tüm zorluklar, alınacak tüm sorumluluklar ve artık adım dışında “baba” kelimesine alışma süreci beni çok farklı ve heyecanlı bir bekleyişe sokmuş durumda. ve sanırım bu hayatımda yaşayacağım en güzel şey olacak.

    bir kaç ay sonra buraları editlerim.*
  • 8
    allah bağışlasın 2 adet kız çocuğu var bende de.

    kendileri daha 4 yaşında olmalarına rağmen şu şekilde fanatikler.

    nerdeyse geçen sene yaşanan bu olay bu arada. yan komşumuzun kızını çok seviyorlar sürekli onla oynamak için evlerine gidiyorlar, komuşumuzda fanatik beşiktaşlı, bizim kızları da çok sever bizim kızlarda onu çok seveler, sevildiği için her şeyi yapacaklarını sever ama ben kızlarıma galatasaray sevgisini aşılamışım bile gerisi kaç yazar.*

    neyse bunlar gittiler komşuya başladı sesler gelmeye, bizim komşu açmış beşiktaş marşlarını, bağırıyor kara kartal diyin diye, kartal selamı yapın falan diyor ama yok neyse gittim çocukları almaya aramızda geçen diyalog aynen şöyle.

    yaw dedi her şeyi anladım da kızlara beşiktaş amblemini gösterdiğim zaman "ben bunu sevmiyorum bu bayrak pis, kokuyo demeyi nasıl öğrettin" *

    bilmiyorki bizim kızlar galatasaray amblemini gördükleri her yerde" baba bak bizim bayrağımız, bu bayrak güzel" deyip üstüne öpüyorlar, bazen benim üstümde görmediğim bir yerde bile ufak bir etiket varsa onu bile görüp seviniyorlar, kucağıma gelip "sarı kırmızı en büyük cimbombom, şampiyon cimbombom" diye bağırıyorlar.

    bu sebeple sevgili yazar arkadaşlarım, baba olanlar özellikle, sarı kırmızıyı çocuklarınız hayatına öyle bir yerleştirinki onlar gerisini kendi halleder.
App Store'dan indirin Google Play'den alın