501
alkislarlayasiyorum adli siteden beri kullandigim sebebi bende kalsin hikayesidir.
sözlük yazarlarının rumuzlarının hikayeleri
-
-
502yıl 1999 filan, o zamanlar internet kafe köşelerinde sürtüyoruz. abilerimiz oyunlar oynuyor, yanlarında oturup izliyoruz. counter strike var. silahlar, bombalar, ateş ediyorsun, ses kasıyorsun filan, heyecanla takip ediyoruz. sonra nasıl oynanır ne yapmak lazım öğreniyoruz. diyorlar ki nick lazım önce, başkasının nickini kullanmak yok.
nicki bulup sonuna "ko" ekibi koyacağım, öyle karar veriyoruz arkadaşlarla. sonrasında da evde bir gün harita çalışırken, bratislava'yı görüyorum. gerisi malum. 19 seneyi devirdim bu nickle. -
503ilkokul, ortaokul, lise, üniversite, iş yerlerim kısacası tüm hayatım boyunca nerede ve ne şekilde (halı saha, turnuva, okul takımı) futbol oynadıysam hep pivot santrfor oynadım. forma numaram hep 9 oldu. dünya futbolundaki temsilcilerinden ilham aldım. bu mevki bana hep özel geldi. yaptığınız işi herkes anlamayabilir ama takım oyununun vazgeçilmezisinizdir. fiziğinizi nasıl kullandığınız çok önemlidir. çok yorulup oyundan alındığınızda ya da tercih edilmeyerek kenarda tutulduğunuzda kıymetiniz daha çok anlaşılır. bu özel insanlara ve özel sözlüğe böyle özel bir nickle katılmak istedim.
-
504işçi bir babanın ve gurbetçi bir annenin çocuğu olarak her zaman hayatın ne kadar zor ve kıymetli olduğu öğretilerek büyüdüm. özellikle annem, oturmamdan kalkmama, büyüklerimin yanında nasıl davranmam gerektiğine kadar bana adab-ı muaşeret kurallarını bir ders gibi öğretirdi. bu sebeple her zaman saygılı, efendi bir insan oldum. hala da öyle olduğumu söylerler.
okul hayatı başladığında, ilkokuldan itibaren çok farklı bir dünya gördüm. çünkü o zamana kadar sadece 3 kişiyi tanıyordum. annem, babam ve ablam. topluma karıştıkça yeni yeni şeyler öğreniyor ve bir çok şeye de şaşırıyordum. okul benim için büyük bir eğlenceydi her zaman. insanları uzaktan izlerken çok zevk alıyordum.
ilkokul ve orta okul bittiğinde artık daha ciddi bir okul hayatımın olacağının farkındaydım. lise, çocukların çocukluktan çıktıkları, ilk ciddi kavgalarının yaşandığı, ilk kez aşık oldukları, okuldan kaçtıkları, kendilerini bir birey olarak hissettikleri bir yerdi sonuçta.
okul arkadaşlarım her okul çıkışı türlü türlü zibidilikler yaparken ben hiç bir atraksiyona dahil olmadan yaşıyordum. lise hayatım 2000'lerin başlarına denk geliyor ve o zaman internet pek yaygın değildi. sanat, müzik, dergi, kitap tarzı şeylere ulaşabilmek için bayağı çaba sarfetmek gerekiyordu. ailemden gelen öğreti doğrultusunda 15 yaşında sürekli kitap okuyan, pasajları gezen bir tiptim. kadıköy'deki akmar pasajını bilen bilir okul çıkışlarında sürekli oradaydım. kendime kitaplar bakıyorum, bir yandan da müziği heves etmişim gitar falan çalıyorum, ama tabi nerede şimdi ki imkan, youtube'u açıp şarkılar dinleyemiyoruz. jimi hendrix'in voodoo child'ını dinleyebilmek için 2 saat falan dolanıyordum pasaj içerisinde. sonra melodiyi kafama yazıp eve koştura koştura gidip gitarda çalmaya çalışıyordum. okuduğum kitapları satıp karışık cd yaptırıyordum.
o zamanlarda da akmar pasajı'nın çok kötü bir imajı var. sanırım rockçı, metalci tayfası orada takıldığı için bir ara haberlerde akmar pasajında satanist ayinler yapılıyor, kedi kesiyorlar kanını içiyorlar falan diye haber olmuştu. * tabi yok öyle bişey. neyse ki ailem ileri görüşlü olduğu için benim akmar pasajı'na gidip gelmem onları pek endişelendirmedi.
ama tabi okuldaki arkadaşlar benim sürekli kadıköy civarında dolaşıp pasaj çevresinde takıldığımı biliyorlar. kendi aralarında "oğlum biliyon mu bu çocuk okuldan sonra sataniklerin takıldıkları yere gidiyomuş hee" diye konuştukları kulağıma geliyor. ama tabi aldırmıyorum. sürekli yanıma gelip "oğlum orda kedi kesiyolarmış takılma sen oraya gitme falan" diyolar. * hem beni düşünürmüş gibi yapıyolar hem de okulda söylenti çıkarıyolar. tabi yalniz değilim okulda benim gibi kadıköy'e takılan bir kaç arkadaşım daha var -ki hala görüşürüz- ama onlara pek yürüyemiyorlar. çünkü onlar benden daha sert çocuklardı. ben ağzımdan küfür çıkmayan bir tiptim. gücü yeten yetene işte.
o sıralarda da kurtlar vadisi piyasaya yeni çıkmış lisedeki çocukların çoğu kurtlar vadisicilik oynuyor. bizim okulda da bir tayfa var birinin lakabı polat, biri çakır, diğeri memati falan, bu ne lan. * tahmin edersiniz ki okulda dövecek adam arıyor bu tayfa.
yine tahmin edersiniz ki gözlerine beni kestirmişler. * okul kantininde otururken tepeme dikildiler bunlar, sürekli sıkıştırıyorlar. bu tip ne len bilmem ne falan. her yerimden terler akıyor büyük rezillik çıkacak okulda hissediyorum, kantin kalabalık, sanki herkes etrafımı sarmış gibi hissediyorum. boğuluyorum resmen. dövsünler diyorum hiç problem değil ama o kadar insanın içinde yapmasınlar diyorum bari. ee adamlarla bir şey de konuşulmuyor zaten, dayağı yiyeceğim kaçarı yok. benden nefret eden kadar beni seven arkadaşlarım da vardı neyse ki. şu anda da hala görüştüğüm bir arkadaşım araya girip napıyosunuz lan çocuğun başında, dağılın lan sieeee diye bunları kovunca (muğdat'ın jailson'a yaptığı kafa hareketinin aynısını düşünün), memati'lerin havası söndü tabi.
ama memati'ler boş durur mu hemen çember oluştururdular, yüksek sesle bize bakarak "abimi ben biri ariyim ya nerdeymiş okul çıkışına bi gelsin" diyorlar insanların duyacağı bir şekilde. bu sefer büyük dayak gelecek diyorum içimden. neyse bunlardan biri sözde abisini arayıp konuşmaları bize duyurmaya çalışıyor.
- ha abi nerdesin, okul çıkışına gelsene bi mevzu var da. hmm uçakta mısın, trabzon'a mı gidiyosun. neyse döndüğünde hallederiz artık mevzuyu." dedi telefonu kapattı.
benim kafa da zehir ya, yanımdaki posta koyan arkadaşımdan da gaz almışım zaten. bağıra bağıra "ulan uçakta telefonla mı konuşulur, sen kimi kandırıyosun hıamınaa" diye bişey çıktı benden. bir an kantinde sessizlik oldu, 3 saniye sonra millet yerlerde puhahahahah falan diye. memati'ler de büyük rezil olunca kalabalık dağıldı.
sonra mezun olana kadar bütün okul bu çocukları gördüğünde kağıttan uçak yapıp "şşt memati abin geliyo lan hahahah" diye dalga geçti. ben yine olayları uzaktan izliyordum tabi. *
velhasıl kelam, kurtlar vadisi'ni hiç izlemedim. memati nasıl bir karakterdir hiç bilmiyorum. belki de süper kahraman gibi birşeydir bilemiyorum. ama tanıdığım memati'ler gibi olmamanın gururuyla ve bana komik anıları hatırlatmasıyla bu rumuzu seçtim. -
505içerisinde gs geçen rumuzum ile ismim aynıdır efenim, bütün hikaye bundan ibaret.
-
506ilk izlediğim yabancı dizi olan prison break' in etkisi ile alınmış bir isimdir. ancak üye olduğum gün pek çok başka işim de denemiş ama hepsinin kullanıldığı veya formata uygun olmadığı ibaresi ile karşı karşıya kalmıştım. en son aman bee hangisi olursa olsun dedim :)
-
507
-
508(bkz: #2543589) sözlüğe katılma motivasyonumu anlattığıma göre bi de rumuzumu nasıl aldığımı
anlatmazsam olmaz. üye olmaya karar verince rumuzum ne olsun diye düşündüm. oyunlarda kullandığım nick pek uygun değildi çünkü *
aslında sebebi çok tahmin edilebilir bir şey de ülkemizin çok güzide bir değeri olan bira markamız var. hani aynı zaman da bir semt olan. *
etrafıma baktım ne koysam diye ve o an o sıvıyı tüketiyordum. direkt göz göze geldim filtresiz ibaresiyle. aslında güzel olur ya derken rumuzum bu oldu. bu kadar basit ve spontane bir hikayesi var anlayacağınız. -
509sözlüğe drogba ve sneijderli bir dönemde üye olduğumdan mütevellit ikisinin isimlerinden birer parça alarak oluşturdum rumuzu.
-
510
-
511osasuna vakti zamanında la liga’da küme düşme mücadelesi verirken; geniş maç özetlerinde sadece 15 saniyelik bir kısımda top onların ayağında olurdu. işte karşınızda ender gelişen osasuna atakları...
-
512selçuk, sneijder, telles, hamit, ve ismini unuttuğum onlarca futbolcunun hem akan oyunda hem duran topta tüm topları inatla ön direğe kesmesi sonucu bilinç altıma yerleşen rumuz.
-
513
-
514dünyanın ilk ve en güzel romanının, biricik karakterini çok sevmemden dolayı aldığım rumuzdur.
-
515https://www.youtube.com/watch?v=FLiXAQC4o4s
nickimin hikayesi işte bu görüntüdür. ne güzel günlermiş...
yalnız video 11 aralık 2013 galatasaray juventus maçının özeti gibi. drogba mikrofonu uzatıyor, sneijder konuşuyor... -
516o dönemler sıklıkla championship manager 03-04 oynadığım yıllar ve herkesin bildiği gibi birçok ismi transfer edip, en çok parayı orta saha merkez oyuncusu olan mikel arteta'ya veriyordum. hiç unutmam hep 6 milyon dolar olurdu fix. diğer isimsiz ama ilerde birer yıldız olacak isim arasında bence en istikrarlı orta saha oyuncusuydu. her maç gol veya asist yapabilen ender merkez orta sahalardan. siteye üye olduğum dönemde 'eğer avrupa'da yılın oyuncusu olursan sözlükte senin ismini nickim yapacağım' demiştim. o sene yine şampiyonlar ligi şampiyonluğu ve ligde, kupada şampiyonluklardan sonra sözümü tuttum ve şu anda buradayım, sevgili cm, fm sever kardeşlerim. sizlerin beni ne kadar iyi anladığınızı biliyorum. :)
-
517zamanında hesap açtığım sırada masanın üzerinde aldous huxley ve jean baudrillard kitapları vardı, onları birleştirdim. ben de böyle düz bir insanım*
-
518wesley sneijder yoktu. neden bu isim yerine başka bir isim tercih etmedim hala bilmiyorum.
not: tam bir atıf şeyşu açıklaması oldu :d -
519çünkü eylül'ü çok seviyorum. ay olanı. ay olanı derken uzaydaki değil. tamam tamam, gidiyorum. (:
-
520ismim burak , çocuk sayısı 3, aslında yazar olduğumda çocuk yoktu ama ileri görüşlü bir adam oldugumdan olsa gerek baba eklemisim işte.
-
521
-
522benim için tanımsızdır efendim. hiçbir sebebi yok ve oldukça pişmanım. çok da edepliyimdir aslında. :(
-
523galatasaray'ın yıllardır değiştirmediği ve değiştirmeye gerek duymadığı olağanüstü duran top organizasyonu.
(bkz: selçuk inan) -
5242014 yılında fenerbahçe'ye acımasızca atılan füze gollerden sonra kendiliğinden oluştu bu nick, türkiye'de yapılmış en büyük çaplı ve kanlı avdı bu, avı yapan kişinin adı ise * idi.
-
525
