(bkz:
#1430437)
ondan ayrılalı beş ay olmuş sözlük. önceleri onsuz geçecek günleri düşünmek büyük acı veriyordu bana, birbirimize yabancılaşacağımız, hiç konuşmayacağımız/görüşmeyeceğimiz ihtimalini falan kabullenemiyordum.
ama oldu işte. saatler, günler, haftalar, aylar geçti. beş ay...
ara ara "acaba arasam mı" ya da "bi mesaj atsam da konuşsak" diye düşünüyorum ama "saçmalama lan" diyip kendime gelmem 5-10 saniyeyi bulmuyor. herşeyin bittiğini kabulleniyorum ama anlatılmaz bir özlem doluyor içime.
eskisi gibi günün 24 saatini onu düşünmekle geçirmiyorum ama yine de aklıma geldikçe ya da birşeyler onu anımsattıkça gözlerim doluyor.
payıma düşen buymuş, ne diyeyim.