sözlük ağlama duvarı

• 1551

  vücudum, midem benden ayri çalışıyor be sözlük. en büyük sorunum psikolojim kötüyken mide bulantısı, kusma filan yaşıyorum. geçen sene de aynı şeyi yaşadım ve 1 ay sürdü. haftaya üniversite sınavı var ve ben yine aynı sorunu yaşıyorum. korkuyorum sözlük korkuyorum ya sınav sabahı da kötü olursam. of of.
• 1552

  güzel espriler yaptım, gülün beyler. ben sizin yerinize ağlarım :(
  
  https://twitter.com/...s/445701331341156352
  https://twitter.com/...s/445703071763406848
• 1553

  baktım, başlığı da kapatılmış, içim yanıyor amk.
  
  "ondört yaşın diken ile kaplanmış
  bir lokma ekmeğin kana bulanmış
  kurşun gelmiş kaşlarının üstüne
  alın yazın okur gibi saplanmış"
  
  http://alkislarlayasiyorum.com/...an-atesi-uyan-berkin
• 1554

  ciğerim yanıyor ulan. çok özlüyorum amk.
  
  allahaşkına bitsin artık şu acı. kaç gündür yaşadığım şeyin adı hayat değil, işkence ulan bu. bir daha böyle sever böyle bağlanırsam iki olsun.
  
  çelsi maçı var ya bu akşam, şu maç için bile heyecan duyamıyorum anasını satim. kederden, hüzünden bi deniz içinde boğuluyorum ulan.
  
  tükendim ulan artık, yetti amına koyim yetti.
  
  edit: iki günde bi yazıp yazıp başlığa tıklayanların kafasını sktim ama kusurabakmayın artık beyler :(
• 1555

  ağlıyorum sözlük zaman geçmiyor. herşeyi bıraktım sadece maça konsantre oldum, malum gün geldi şimdide zaman geçmiyor!
• 1556

  (bkz: reserved)
  
  nolur bu akşam bu başlığa yazmayalım sözlük
  
  edit: elendik =(
• 1557

  maç heyecani yuzunden ders dinleyemiyorum arkadas. :(
• 1558

  biliyorum ne yeri ne de zamanı ama dertlendik işte. bir de bizim aslanlar üzünce cila oldu üstüne..
  
  yaklaşıl bir ay önce yine buraya yazdığım entry'i bilenler bilir. zor zamanlardı, içim içime sığmıyordu ve paylaşamıyordum kimseyle ama oturup yazabilmiştim herşeyi açıkça burada ve birçok yazar kardeşim/abim/ablam destek olmuştu.. yine kafa karışınca döndüm baktım ki yine kimseye anlatamıcam en iyisi ben içimi en rahat dökebileceğim yere gideyim dedim ve buradayım..
  
  çalkantılı olayların üzerinden haftalar geçti sözlük. çok değiştirdi yaşadıklarım beni çektiğim acı sıkıntılar hastalıklar kendime getirdi adeta. görüşmüyorduk, arayıp sormak falan yoktu hiç. yavaş yavaş düştüğüm yerden yukarı bakmayı, daha sonra bir kuvvet alıp ayağa kalkmayı ve en nihayetinde tekrar yürümeyi öğrendim. ondan bahsetmeyebiliyor, konu ona gelince değiştirebiliyor hatta gün içinde aklıma o gelince kafamı başka bir yere verebiliyordum. kendimi gerçekten güçlü hissettiğim bir akşam onu aradım ve "bu iş böyle gitmeyecek zaten durum ortada bir adını koyalım böyle muallakta olması beni rahatsız ediyor" dedim. o gün o konuşma bir nihayete varamadı ben yine gücümden ve gururumdan taviz verdim, o ise yine "seni seviyorum, üzülme, sadece çok karışığım" gibi birşey söylemedi ya da "tamam ayrılalım" demedi, diyemedi. bundan sonraki birkaç konuşma da aynı şekilde sonuçlandı.
  
  en sonunda yine görüşmediğimiz birkaç günün ardından dayanamadım ve yine aradım. daha güçlü hissediyordum kendimi ve yine konuyu açtım. artık benim bu konuda ne kadar ciddi ve kararlı olduğumu anlamış olmalı ki "senden sadece 1 gün istiyorum bu gece bu konusmaya hazır değilim, yarın söz seni ben arıcam" dedi. kabul ettim ve aradı. daha konusmaya başlayalı bir dakika bile olmadan ağlamnaya başladı. önceki geceki konusmadan sonra hayatında benim olmadıgımı düşünmüş ve o saate kadar çok kötü bir gün geçirmiş." seni unutamam sensiz mutlu olamam sana çok alıştım" gibi birşeyler söyledi ama sevdiğini yine söylemedi. ben ise kararlı ve başım dik bir şekilde taviz vermedim ve çektiğim acıların bunlardan kat kat daha büyük oldugunu benim o acıların altından kalktıgımı kendisinin de başarabileceğini söyledim durdum.
  en son "artık gücüm kalmadı bana iyi ya da kötü birşey söyle" diyordu ama istediği şey " affettim sana bi şans daha veriyorum" dememdi, ben ise "bu gecelik bu kadar yeter" dedim. söyleyemedim, ayrılalım diyemedim sözlük.
  
  ertesi gün eski adam oluverdim yine onu düşnüyor yine kendimi üzüyordum. o ise o gün beni hiç arayıp sormadı, ertesi gün ve sonraki gün de öyle.. sinirlenip telefon açtım 3 gün sonra ağzıma geleni söyledim ve artık yeter dedim. yine bir mazeret attı önüme " sınavım var pazartesiye kadar sabret beni birazcık önemsiyorsan" dedi. ya sabır! dedim ve kapattım. o sınav için şehir değiştirdi gezdi tozdu bir sürü şey ve neredeyse 1 hafta görüşmedik yine. en sonunda sınav günü "neden arayıp sormadın hiç. tamam aramıcaz dedik ama en azından sınavı sorabilirdin" dedi. verdiğim cevabı yazarken ruha halim tamamen yitik ve yorgundu. artık gerçekten yorulduğumu hissettim sözlük. hani böyle yaşlı kurt komiserler olur ya. hem kendisi bilir hem de teşkilat onsuz işlerin yürümeyeceğini ama o kurt komiser bir gün eve gelip başını yastığa koyduğunda "artık yoruldun efendi!" der ya. hani aslında bırakmak istemez yıllarını verdiği o uğraşıyı, ama eski gücü kalmamıştır. hehh işte tam da öyle birşey bu da.. o mesajın ardından sitemler edesim yine ağzıma ne geliyorsa saydırmak gelirdi normalde içimden. ama olmadı bu sefer. istemedim, konusmak tartışmak ona derdimi anlatmak, ona onu şikayet etmek istemedim. cevap olarak gerek duymadığımı yazdım. bunu nasıl yaptım bilmiyorum ama oldu işte. bu sefer o başladı neden böyle yapıyorsun daha ayrılmadık ki 4-5 günde ne değişti falan fistan konuşmaya.dedim ya gelmiyordu içimden ona anlatmak ama kısaca söylemezsem de ikna olmayacaktı. onun anlattığı masallara artık inanmadığımı söyledim kısa bir mesajla eskiden aptal bir aşıkmışım bunu anladım dedim. kısacık mesajda o kadar laf sokmama rağmen ona batan kelime "masal" olmuştu. cevabında buna dair birşeyler yazmış bende 1 saat sonraki dişçi randevumu bahane ederek mesajlaşmaya bir son verdim..
  
  yine çok konuştum biliyorum sözlük. ama bi sen varsın öylece dinleyebilen.. neyse geldik bulunduğumuz tarihe.. o mesajlaşmanın oldugu gun daha başka mesj gelmedi ve bugun sabah da gayet normal başlamıştı. maçın 2. yarısı başlamasına yakın bir mesaj sadece "özledimmmm" yazıyor. yalan söyleyemem içim titredi bir an. ne oluyoruz dedim kendime. eve belki biraz egom bile arttı. ama 30 saniye sürdü bunların hepsi geri kalan 5 saat ise zehir zıkkım. cevap yazmak istiyor muyum bilmiyorum. yazmak istesem ne yazmalıyım bilmiyorum. yazmazsam ne olacak bilmiyorum.. sadece vay bee özlenmişim demek diyorum içimden ve tabi bir ton küfür kıyamet. "ulan diyorum bu noktaya mı gelmem gerekyordu şuncacık bir mesaj için, beni biraz önemsemen için yıldızları gökyüzünden toplayıp odanın tavanına bile dizmeye razı bir adamken umurunda bile değildim seni arayıp sormayınca merak edince mi özlenen adam oldum! yazık ulan sana yazık ulan bize.. en çok da bana yazıl ulan! sana 3 senemi verdim ben 3 sene sonra şu noktadan mı el sallıcaktın bana!"
  
  öyle karışığım ki şu entrynin sonuna bile ne yazacağımı bulamıyorum. en iyisi şu olacak sanırım hem entry hem de bu hikaye için;
  
  ~son~
• 1559

  niğde'de gerçekleşen hain saldırıda şehadet şerbetini içen polis memuru adem çoban ve jandarma astsubay kd.çvş. adil kozanoğluna allahtan rahmet kederli ailelerine ve meslektaşlarına başsağlığı dilerim
  yaralı askerlerimize allah şafi ismi ile acil şifalar versin.
  (bkz: şehitler ölmez vatan bölünmez)
• 1560

  sözlük tam 1 haftadır aralıksız cnn türk açık. 10 dakikada bir verdikleri reklamlarla kafam folloş oldu lan :(
  
  -iyi boru, bu boru. drrııım drım drım dım dırırım dırırım
  -oyum sarıgül'e veriyorum! (u: başörtülü nine candır :()
  -iyi boru, bu boru. drrııım drım drım dım dırırım dırırım
  -ben ne bileyim yaaaaaaandex miyim?!!
  -fidanlaaar ağaca, ağaçlar ormana, ormanlar havluya, dönmemeli yurdumda!!!11
  -ekrem dumanlı sordu, fethullah gülen hocaefendi cevapladı...
  -ben ne bileyim yaaaaaaandex miyim?!!
  -iyi boru, bu boru. drrııım drım drım dım dırırım dırırım
  
  az kaldı balkona çıkıp "yok mu beni siken" diye bağıracağım.
• 1561

  sınava çok çalıştım. istemsiz strese girdim ve dün geceden beri başım dönüyor, midem bulanıyor. tek isteğim sınava kadar geçsin, gitsin bitsin şu illet...
• 1562

  çok sıkıntıdayım sözlük. ne yapacağımı şaşırdım buralardan gidesim var ama gidemiyorum son 1 aydır hayattan nefret ediyorum inanmayan bir insan olsam intihar edeceğim o derece. hayattaki tek eglencem burası oldu. şu kardeşinize de dua edin bu kötü günleri geçsin inşallah.
• 1563

  moralim alt üst, yıkıldım amk ulan bu nasıl maç bu nasıl skor.
• 1564

  milyon tane derdim var sözlük. bir de galatasaray ekleniyor bunların tam ortasına.
• 1565

  sizin oynayacağınız topun ben.......
  
  kime sövelim de rahatlayalım şimdi biz?
• 1566

  sabahtan beri intiharın eşiğindeyim şunların yaptıklarına bak.
• 1567

  bana en cok koyan tatava yapmayip basip gececegimiz ve tum ipleri elimize alacagimiz sezonda fenerbahceden rekor puan fark yiyip, yine sampiyonlugu rekor puan fark yiyerek ezeli rakibe kaptirmak
• 1568

  kaybetmeyi haketmiyoruz ama bu aralar hep kaybediyoruz amk.
  
  sadece futbol da değil işin kötüsü. böyle hayatın aq
• 1569

  arkadaş lig sonuncusuna hem de hocası olmayan takıma yenildik. geçmiyor sinirim arkadaş ya.
  yemeden içmekten kestin bu cimbom.
• 1570

  facebook arkadaş listemde bulunan fenerbahçe'liler "beşiktaşa 2.lik yolunda başarılar diliyoruz" dediler çok zoruma gitti sözlük. şu kadroyla 2.lik mücadelesi veriyoruz. şu adamları sevindiriyoruz ümitlendiriyoruz. yazık...
• 1571

  daha önce yediğim kazıklar yetmemiş gibi yine kendimi bir kıza fazla kaptırdım sözlük. oysa her seferinde kendime "bu sefer kendini fazla kaptırma oğlum, sonra üzülen sen oluyorsun." diye söz de veriyorum. ama olmuyor işte. galiba yapım böyle. bakalım sonu bu sefer ne olacak...
• 1572

  olmuyor sözlük, unutamıyorum. büyük bir özlem var içimde, onu hatırlatan herşeye acayip tahammülsüzüm. telefondaki resimler klasörü bile düşman gibi geliyor bana. fotoğraflarımıza bakmayı geçtim eskaza görmek bile dayanılmaz bir acı veriyor. geçen gece yine rüyamda gördüm, yüzü, güzel gözleri, saçları karşımdaydı. uyanınca kahroldum. anlatılır gibi değil. onun pek umursamaması da ayrıca üzüyor, yalan yok.
  
  her telefon çalışı, her mesaj sesi acaba dedirtiyor. atamıyorum kafamdan. feysbukta, tivitırda falan yazdığı bir şeyi görünce yumruk yemiş gibi oluyorum. gerekirse kapatmam lazım ikisini de. skmişim sosyal medyasını.
  
  hayatımın en boktan, en çaresiz, en berbat günlerini yaşıyorum.
• 1573

  ben lost'u özledim.
  bir de kadıköy'de kupa kaldırmayı...
• 1574

  ben çok insaflıyım deplasmanda 2 tane üst üste doğru iş yapabilmeyi özledim...
• 1575

  ben daha da insaflıyım, ''kümede kal'' diyenlere inat sevmeyi özledim... sevdirmiyorlar :(