1326
neyse daha 4 gün varmış diyerek geri yattım.
sarı kırmızı roman
-
-
1327fakat uyku tutmadı. iki dilegim vardı...
-
1328içim de rahat etmiyordu zaten...
-
1329çünkü 22 ekim pazar günü alacağımız üç puan fener'e 11, bjk'ye en az 8 puan fark atmak demekti, iki yıllık makus talihimizin yenileceği demekti.
-
1330ama geçen sürede inanılmaz zayıflamıştım ve kaslarım artık iş görmez haldeydi. maça gidemeyecektim. bu maçı bırak senelerce fizyoterapi görüp ayağa kalkmaya çalışacaktım.
-
1331kendimi tobias linderoth gibi hissediyordum. olsun dedim buna da şükür, bu iki yıllık kabus bitti ya.
-
1332o sürede içeri doktorum girdi ve "aslında fizyoterapiden daha fazla etki edecek bir şey var ama..." dedi. o cümlenin sonuna eklediği son ama fazlasıyla kuşku ve onu bertaraf edecek kadar da umut barındırıyordu...
-
1333fizyoterapi ama ne fizyoterapi.
güçlenmek için fitness salonuna gittim, artist tipler kasım kasım geziniyorlar.
anladık spor yapıyorsun da şundaki hava seyit onbaşı'da yok amk.
neyse, spora başladım ama aklım derbi maçta.
acaba makus talihimizi bu kez değiştirebilecek miydik, yoksa hiç istemediğimiz bir mağlubiyet alıp çöküşü başlatarak sezon sonunda takımı da benim gibi fizyoterapiye mi yollayacaktık.
off of, aklımda deli sorular, beynimin boş odalarında kırmızı top sekiyor. -
1334sag cebinden kücücük bir kavanoz cikardi ve parmaklarinin arasinda sallamaya basladi. kavanozun icerisindeki beyaz tozlar cama vurup savruldukca doktorun yüzünde sanki biraz sonra büyük bir günahi aciklayacakmiscasina bir ifade belirdi ve o kelimeler agzindan döküldü.
"seni at dopingi ile tedavi edecegiz." -
1335meğersem doktorum ertuğrul karanlık'mış. her ne kadar üzgün gibi gözükse de bana bir kobay faresi kıvamında baktığını görür gibi olup, yüzümde gomis'le karşı karşıya kalmış bir kaleci edası belirmişti. allahım çok korkutucu, fizyoterapi gözüme hiç bu kadar sevimli gelmemişti.
-
1336aklimda sadece galibiyet vardi. volkan'in oldugu kaleye saldirirmiscasina bir aclik ve hirsla tedavime devam ettim.
aklimda gomis'in tavana cakacagi roket ve maicon'un kaleciyle beraber topu kaleye sokaacgi sahne disinda cok bir sey dusunmek imkansizdi. -
1337ama ben gene de dusundum.
-
1338bir yolunu bulup maça gitmeliydim. o an aklıma bir fikir geldi. ben komaya girmeden önce bir sevgilim vardı. arayıp beni kaçırmasını isteyecektim.
-
1339sevgilimi aradım ama telefonuma dönmedi. buradan kaçmalıydım ama nasıl. odamdan dışarı baktım. 7. kattaydım.oda numaram 70di. aklıma yedi kişi ile 7-0 yendiğimiz fenerbahçe maçı geldi. zaman makinesi bulmalıydım ama nerede ? o güne gitmek ve kayıt etmek. see you in another life brother. evet bulmam gereken kişi desmand .
-
1340herkesten umudu kesmiş buralardan kaçmayı düşünürken telefonum çaldı. evet, arayan az evvel aradığım 14 senelik beraberliğimiz olan kız arkadaşımdı. durumu izah edip beni buralardan götürmesini istedim. tereddüt etmeden ağzından “22 ekim pazar akşamı kaçıp gidelim buralardan.” cümlesi döküldü. nasıl olabilirdi bu? nasıl erkekliği bildiğim günden beri sevdiğim kız, sevmeyi bildiğim günden beri sevdiğim galatasaray’ı düşünmeden böyle bir teklif yapardı? 14 senelik bu çile bitsin artık bu sene diyerek kapattım telefonu.
boynumda sarı kırmızı bir kaşkol, cebimden, benim şu küçücük dünya’da yalnızlığı yaşadığım gibi pakette yalnızlığını yaşayan son sigaramı çıkardım ve yalnızlığına her nefeste son vererek yürümeye başladım. -
1341kafam allak bullak, hayatım darmadağın. yürüyordum gecenin bir vakti sokakta düşüncelerimle beraber. gölgem bir önümdeydi bir arkamda peşi sıra dizilmiş sokak ışıkları yüzünden. kafamda bir düşünce, kaçmam lazım buralardan. avazım çıktığı kadar koşmam lazım karanlığa. yapamazdım. 3 gün sonra maçı vardı bütün mutluluklarımın sebebinin, onu bırakamazdım. karşı kıyıdan geleceklerdi, elleri boş dönmelilerdi...
sigara kağıdının yanma sesinin duyulduğu saatlerdeydik. bir cızırtı usulca, bir nefes daha çektim yoldaşımdan. -
1342derken bu darmadağın düşüncelerin, kendimi bu kadar bırakmışlığın içinde bir umut doğdu. güneş doğarkenki kırmızılık var ya hani, turuncuya çalan, o renkler geliverdi gözlerimin önüne.
bu umut doğuracaktı beni yeniden sanki. -
1343sonra fatih terim geldi. ve dedi ki:
nerede kalmıştık? -
1344sonra hoca da durur mu yapıştırmış cevabı : "aslında en son antrenmanda kalmıştık."
-
1345sonra araya dursun girdi; temel'le olan bir anısını patlatıverdi.
-
1346dursun her zamanki gibi alakaya maydanoz bir edayla; "hiç unutmam temel'le bir gün sohbet ediyoruz, ama ne zamandı şimdi unuttum" derken önündeki notları kurcalayıp durumu kurtarmaya çalışıyordu.
hoca "ne saçmalıyor bu değişik yine" der gibi manidar bir şekilde dursun'a bakıyordu. dursun, hocanın bakışlarını fark etmiş olacak ki yüzünde (bkz: sofiane feghouli) nin imza töreninde "bismillahirrahmanirrahim" dediğindeki gibi şapşal bir ifade belirevermişti... -
1347dursun işte böyle biriydi ve tam iki buçuk yıl çocukluk aşkım dediğim kulübün başkanlığını yaptı.
derbiye 3 gün var ve ben büyük bir umutla cimbom'un maçı kazanmasını bekliyorum. nereye baksam orada maçın bir kısmını görüyorum.
şampiyonluk yolunda düşe kalka ilerleyen galatasaray acaba yıllar sonra kadıköy'de kazanabilecek miydi? -
1348şampiyonluğu kafasına koymuş olan fatih hoca floryadan dışarıya adım atmadan derbiye hazırlanmaya devam ediyordu. başta aykut kocaman olmak üzere sırasıyla abdullah avcı ve şenol güneş'e gerçek patronun kim olduğunu göstermeliydi.
odasında çalışmalarına devam ederken kapı çaldı... -
1349(bkz: maç yaparken hoşlanılan kızın gelmesi/#2713188)
roman değil ama sürükleyici, gerçek bir hikaye okumak isteyenler için, ben denizin kaleminden geliyor,
bir ankara masalı :( -
1350kahramanımızın o kadar uykusu yoktu ki gece 02:37 de 4-2 biten napoli-spezia italya kupası maçının tekrarını seyrediyordu ki kapı çaldı. bu saatte gelen kimdi acaba ?
