15 aralık 2013 gençlerbirliği galatasaray maçını takip ettiğim yerdi. o kadar garip bir yer ki ufacık anlatayım.
kütahya'dan sabah kalkmış ankara'ya deplasmana gelmişim. bilet filan her şey hazır saat beş gibi maç kuyruğundayım. ülkemizin kanayan yaralarından biri gençlerbirliği deplasmanındada vuku buldu. rakip takım taraftarını 45.dakika'da aldılar içeri.
bi girdim skor 1-0 aleyhimize. saatli kale arkası hınca hınç dolu girilecek yer yok. kaynak yapmaya çalışıyorum ama nafile kimse yer vermemekte kararlı.sonra birisi aşağıdan çekti çıkardı yukarı 'gel kardeş burda beraber izleyelim' diye.
neyse 2.yarı başladı nasıl yükleniyoruz nasıl bir tempo. çok geçmedi 53. dakika yanılmıyorsam
didier drogba tam bu kale arkasının önünde güzel bi kafa ile yazdı golü. dedik golü erken bulduk bu maç bizim filan derken skor 1-1 bitti. maç sonu
felipe melo tribüne özür dileme amaçlı geldi ve onun çok karakterli bi oyuncu olduğunu o gün anladım.
ayrıca hayatımda
roberto manciniyi de ilk kez o gün görmüştüm, harbiden şık adammış.
saatli kale arkası ankaralı galatasaray'lıların galatasaray'a ulaştığı yerdir bizim için fazla özeldir.