8
vefatının üzerinden 11 sene geçmiş olan insan. 21 yaşında bir üniversite öğrencisiydi. özellikle basketbol kovalayan karşıyaka taraftarı arasında bilinen, tanınan, önde gelen olmasa dahi öne çıkan biriydi. bir basketbol deplasmanına giderken mola için durulan bir tesiste, pompalı tüfek atışıyla vurularak öldü. benden sadece 2 yaş büyüktü. ben de o yıllarda izmir'de oturduğum için ege bölgesinde futbol olsun amatör branş olsun her maça gitmeye çalışıyorduk, ara ara da istanbul yollarına düşüyorduk. renklerimiz ve hikayelerimiz farklı olsa da aynı yollardan biz de geçiyorduk.
hayatının hiçbir evresinde hiçbir zaman bir daha gelmeyeceğin yerlere, hayatının hiçbir evresinde bir araya gelmeyeceğin adamlarla girer çıkarsın. bazen gündüz gözü olur bazen gecenin bir kör karanlığı. eski püskü ve toz içindeki otobüsün kapıları açılır. inersin bir açma-germe yaparsın. ihtiyacını giderirsin, karnını doyuracak birşeyler alırsın ya da takviye yaparsın... illa ki otobüste de inilen yerde de arıza birileri çıkar. üzerine önyargılar da eklenince kısa sürede tatsızlığa dönmesi kaçınılmaz olur. ne yaşandı, ne oldu yaşayanlar hariç bilen yok ama anlatılana göre rastgele bir atışla sadece olda orduğu için vuruldu ve hayatını kaybetti...
vefatından 2 gün sonra karşıyaka'da toprağa verildi. cenazesine ezeli rakip göztepeliler başta olmak üzere pek çok tribünden insan katıldı. kaderin cilvesi "dayan koca adam" sloganıyla türkiye'nin gündemine giren anıl aydın da o elim olayın yaşandığı günün gecesinin geç saatlerinde hayatını kaybetti ve onun cenazesi de aynı gün defnedildi. izmir'in iki yakasında iki farklı ama benzer hikayesi olan iki gencecik insan toprağa verildi benzer görüntüler eşliğinde. o dönem bıçkın bir "üni" elemanıydım, bir yerlerde buluşup ikiye bölündüğümüzü hatırlıyorum. gerisi anlatmaya gerek olmayan üzücü sahneler zaten...
16 kasım 2019 karşıyaka galatasaray basketbol maçında karşıyaka tribünü bir koregorafi ile anacak kendisini. umarım iki tribünün husumeti bu anmaya gölge düşürmez.
ruhun şad olsun...
hayatının hiçbir evresinde hiçbir zaman bir daha gelmeyeceğin yerlere, hayatının hiçbir evresinde bir araya gelmeyeceğin adamlarla girer çıkarsın. bazen gündüz gözü olur bazen gecenin bir kör karanlığı. eski püskü ve toz içindeki otobüsün kapıları açılır. inersin bir açma-germe yaparsın. ihtiyacını giderirsin, karnını doyuracak birşeyler alırsın ya da takviye yaparsın... illa ki otobüste de inilen yerde de arıza birileri çıkar. üzerine önyargılar da eklenince kısa sürede tatsızlığa dönmesi kaçınılmaz olur. ne yaşandı, ne oldu yaşayanlar hariç bilen yok ama anlatılana göre rastgele bir atışla sadece olda orduğu için vuruldu ve hayatını kaybetti...
vefatından 2 gün sonra karşıyaka'da toprağa verildi. cenazesine ezeli rakip göztepeliler başta olmak üzere pek çok tribünden insan katıldı. kaderin cilvesi "dayan koca adam" sloganıyla türkiye'nin gündemine giren anıl aydın da o elim olayın yaşandığı günün gecesinin geç saatlerinde hayatını kaybetti ve onun cenazesi de aynı gün defnedildi. izmir'in iki yakasında iki farklı ama benzer hikayesi olan iki gencecik insan toprağa verildi benzer görüntüler eşliğinde. o dönem bıçkın bir "üni" elemanıydım, bir yerlerde buluşup ikiye bölündüğümüzü hatırlıyorum. gerisi anlatmaya gerek olmayan üzücü sahneler zaten...
16 kasım 2019 karşıyaka galatasaray basketbol maçında karşıyaka tribünü bir koregorafi ile anacak kendisini. umarım iki tribünün husumeti bu anmaya gölge düşürmez.
ruhun şad olsun...
