o andan itibaren galatasaray lehine hiçbir gelişme olmayacağından tv'nin kapanma vaktidir, stattaysan da eve nasıl dönerim'in hesaplarının yapılma vaktidir (bu herhangi bir maçın 1. dk'sı için de, 41. dksı için de ve 71. dksı için de geçerli bir durumdur)
10 kişiyle kadıköyde fener'i dörtlemişliğimiz;
(bkz:
11 nisan 1993 fenerbahçe galatasaray maçı) ama beni en çok etkileyen;
daha 25.dkda 9 kişi kaldığımız ancak aslanlar gibi mücadele ederek 75'de öne geçip, 3-4 yapacak pozisyonları bulmamıza rağmen son saniyede yediğimiz golle berabere biten bir trabzonspor maçı olmuştu...
(bkz:
4 ekim 1992 galatasaray trabzonspor maçı)
bir de tabi 17 mayıs 2000'de arsenal'a karşı son yarım saatte 10 kişi ile verilen mücadele eşsizdir.
şimdi bunlar hayal oldu...