yüreğiyle oynayan, sahada galibiyeti isteyen oyuncumuz.
bazen çok acımasız olabiliyoruz. ömer'in ideal orta saha olduğunu savunmayacağım, böyle bir iddiada bulunan birine de rastlamadım ama bazen oyuncuları eleştirirken biraz daha toleranslı davranılması gerekiyor sanki.
bu adam 2018-2019 sezonunda yetersiz bir yedek sol bekti. çalıştı didindi etti orta sahada farklı bir performans ortaya koydu. bir modric, de bruyne falan değil belki ama adam yüreğini sahaya koydu. evet çok hata yapıyor sahada, bazı şeylere yetmiyor yeteneği, becerisi. fakat arkadaşlar bu adam yedekte durmasına haklı olarak tahammül edilemeyen bir haldeydi bir sezon evvel.
son 2-3 senedir takımın esas problemi de kanaatimce hiçbir zaman yetenek olmadı. uzun süredir takımda çok yetenekli oyuncular var. problem çok daha temel. sahaya çıkan oyuncular sanki görevi sahada bulunmaktan ibaret çalışanlar gibi. ben çoğu oyuncunun mağlubiyeti dert edindiğini, sahada yenikken var gücünü kazanma pahasına ortaya koyduğunu uzun zamandır hemen hiç görmedim.
kendisinin orta saha oynamaya başladığı sezonu altıncı bitirdiğimiz doğrudur. ama ömer bayramın yüreğinin çeyreği 4-5 oyuncuda daha olsaydı bu rezalet yaşanmazdı.
safi yetenek isteniyorsa:
(bkz:
younes belhanda)
(bkz:
sofiane feghouli)
ömer bayram sizi muhtemelen şampiyon yapamaz; yetenek ve yürek ikilisinin, en azından belli bir seviyede bir arada bulunması bence elzem. böyle oyuncuları bulması gerekenler bulamaz da seçmek zorunda kalırsak varsın yetenek eksik olsun, yüreği tam olsun. ben parçalıyı giyen adamın o formanın anlamını bilmesini yeğlerim. bilmedikten sonra kim olursa olsun bir yerde patlak verir. çünkü
galatasaray bir his takımıdır.