❮
5❯
  • 106
    ultraslanın maç ve skor ne olursa olsun mütemadiyen "ultraslaaaan hep seninleeeeeee" diye bağırdığı şarkı. allah bu marşı kahretsin, ultraslan her maç şov için kullanıyor. maç zorda da olsa yenik de olsak son dakikalarda bunu söylüyorlar. takımda salıyor tabii maçı. dün yine bu marşı farklı yenikken söylediler. taraftar dediğin canlandırır, ultraslan uyutuyor.
    (bkz: 6 kasım 2019 real madrid galatasaray maçı)
  • 107
    söylemesi, dinlemesi en keyifli olan bestelerden biri.

    9 nisan 2013 galatasaray real madrid maçını borissimo‘nun evinde 2 adet fanatik fenerli arkadaşımızla izledik. drogba’nın skoru 4-1’e getirdiği golde fenerli arkadaşlardan biri evin koridoruna doğru drogba kayışı yaparak sevinmişti, bizse galatasaraylılar olarak kendimizden geçiyorduk. pozisyonun ofsayt olduğunu biraz geç farkettik haliyle.

    bitime 10 dakika var ve momentum tamamen bizdeyken ua tribünde “bu sene olmadı ama elbet birgün” minvalinde bir pankart açıp sanırım bir süre sonra da dakikalarca devam edecekleri “ölüm varmış korku varmış” söylemeye başladıydılar. bir tane kahinin çıkıp “gs maçı 5-1 kazanacak” demesinden dolayı dördü beşi bulabileceğimize inancımız çok yüksekken o pankartı açıp “başarılar gelir geçer, asaletin bize yeter” denmesi o anda olmayacak işti açıkçası. ama biz de maç sonu evde 4 kişi bunu söylüyorduk.

    sonra facebook’a bu video düştü. maç sonunda stattan çıkmayıp takım ve hoca geri çağrılmış...

    videoyu üzerine “manyaklar xd” yazıp paylaştıktan bir süre sonra o zamanlar sevdiğim bir abim yorum atmış: “eyvallah kardeşim”

    o gün orada olup “ölüm varmış korku varmış, bu dünyanın sonu varmış...” diye bağıranları kıskanıyor ve selamlıyorum. bir de hagi’yi izleyenleri çok kıskanıyorum. bir de sami yen’de maç izleyenleri.

    https://youtu.be/eDqLXuax6go
  • 108
    bizim takım için yetmişinci veya sekseninci dakikalarda söylenince bünyemde cenaze marşı etkisi oluşturan beste. maç sonu söylensin kimsenin karşı çıkacağını sanmıyorum ama örneğin takım 2-0 geride bunlar * bağırıyor başarılar gelir geçer veya ölüm varmış korku varmış.

    ulan daha maç bitmemiş, 2 dakikada şampiyonlukların el değiştiği futbolda sorsan 'galatasaray bitti demeden bitmez' diyenler yenilgiyi kabullenmeye başlayıp şu marşı söylemiyorlar mı evde kendimi sevesim geliyor.

    maç devam ederken kesinlikle söylenmemesi gereken beste.
  • 110
    koyun şu ibnelere ile birlikte ömür törpüsüdür. 25 kasım 2025 galatasaray union saint-gilloise maçının uzatmalarıyla birlikte son 16 dakikası varken söylenmesi abesle iştigaldir. hangi amaçla söylendi çözemedim. resmen mağlubiyeti kabul etmekten başka birşey değil. psikolojik olarak hem taraftarı hem topçuları mağlubiyete hazırlamaktır. saçmalıktır.
  • 111
    hafızam beni yanıltmıyorsa sulu derbi sonrası özellikle kapalı üst'ün bir kısmının farklı sebeplerde devre dışı kaldığı, oluşan kaossal ortamda alt grupların tribüne farklı bir dinamızm kattığı o güzel zamanlarda "çıkarılmış" tezahüratlardan biri.

    2007-8'lerden beri, neredeyse 20 senedir o dönemde çıkarılan besteler hala tribünün "set list"inde önemli bir pay kaplıyor. gelip de tribünün alışkanlığına yerleşen doksanlar popu şaheserlerinden yerine sevemem haricinde ortalama bir branşta ortalama bir maçta duyulan tezahüratların en yenisi o dönemden kalma tezahüratlar.

    ölüm varmış korku varmış da o tezahüratlardan bir tanesi...

    o yıllarda, tarihinin belki de en güçlü fenerbahçe'sine karşı tabiri caizse kendi yağında kendi ciğerini kavurmaya çalışan bir galatasaray vardı. entry tarihi itibarı ile son 9 maçta sadece 1 kere yenildğimiz kadıköy deplasmanı o yıllarda her sene daha bir onur kırıcı şekilde bitiyordu. 2006 ve 2008'de iki tane mucizevi şampiyonluk haricinde saha içi saha dışı her yerde mutlak bir fenerbahçe hakimiyeti vardı.

    o ruh halinde ortaya çıkmış bir tezahürattır aslında. galatasaray taraftarının "parayla saadet olmaz" düsturuna sıkı sıkıya sarıldığı yıllardı. appiahlara, kezmanlara karşı orhan aklarla falan hayal kuran çocukların çıkardığı bir tezahürattı. ya da bakırköy'de köhne bir salonda ligi ilk üçte bitirme ihtimali mucizeden ötesi olan bir basket takımı için haftada iki mesai yapıp gırtlak patlatan çocukların...

    aradan aşağı yukarı 20 sene geçti. galatasaray'ın çehresi çok değişti. 10 sene üst üste kaybedilen kadıköy'den 9 maçta 1 mağlubiyet görülen kadıköy'e geçtik. o basket takımı bile arada şampiyonluk ve avrupa kupası gördü...

    bu tezahürat hala son bölümüne geride girilen maçlarda söyleniyor. ama mesela 3 senedir üst üste şampiyon olan takım senede 1 lig maçı kaybettiğinde söyleniyor. ya da sahasında 33 maç sonra kaybettiğinde söyleniyor.

    bu tezahürat çıktığı zaman avrupa kupalarını bırak, ligde 3 maç üst üste kazanmanın nadir olduğu dönemler yaşanabiliyordu. hakikaten galatasaray'ın saha içinden çok asaletine "sarılmak" durumunda kalınan yıllardı.

    en önemlisi başarısızlık geldiği zaman yapılanların şimdikiyle alakası yoktu...

    kötü giden bir maç sonrası herhangi bir sporcusuna telefondan/klavyeden aklına eseni sallayan bir taraftarın stadında böyle bir tezahüratın da belki artık yeri yoktur; bilemiyorum...
  • 115
    real madrid'i yenip 10 kişi ile defans yaptırdığımız zaman maç bitimine çok yakın girilmesi ile prime'ını yapmış beste. öyle şeyler yaşattın ki'yi de terim ve 2000 kadrosundakiler için kullanabiliriz gibi hissediyorum. okan hocam da futbolcu olarak dahli olduğu için denebilir. misal arda gelse eric gerets şampiyonluğu mu uğrunda ölmeye değer başarı gurur mu? yine fena değildi ama 2000'de dahli olanlara demek daha doğru geliyor.
    real maçını torrent ile indirmiştim maç bitimi ile tezahürat başlıyordu. kamera yakın çekim ronaldo'ya giriyor kendi taraftarını selamlıyor daha sonra ultraslan'ın açtığı dont change yourself and jersey until the opperesors change pankartına selam çakıyordu.
❮
5❯
App Store'dan indirin Google Play'den alın