bana göre 2 şampiyonluğunda 2 ayrı ana faktör vardı hocanın. farklı yönleriyle rekor dolu 2 şampiyonluk kazandırdı bize.
22/23 şampiyonluğu - adam yönetimi. başta icardi olmak üzere torreira, mertens, kerem, gomis, zaniolo ve hatta sezon başında boey, dubois. hoca hepsinin kafasına girmeyi başarmıştı. icardi'ye gösterdiği iltimas, çok sıkıntılı bir dönemde torreira'yı düşünmeden cenaze için yollayabilmesi, mertens'i oyuna ikna etmesi, gomis ve zaniolo gibi isimleri barış alper ve rashica gibi adamları oynatabilmek için yedek oturtabilme iradesi, sezon başında boey'i hem cezalandırması hem ödüllendirmesi, lyon kaptanını boey için yedek oturtması vs. kendisinin de hiç kredisinin olmadığı bir dönemde farklı arızalar çıkarabilecek isimleri müthiş bir şekilde yönetmiş ve gemiyi limana yanaştırmayı başarmıştı. bana göre ilk sezonundaki doğruları içinde en büyük pay adam yönetimiydi.
23/24 şampiyonluğu - şapkadan çıkan tavşanlar. geçtiğimiz sezon gelen 102 puanlı şampiyonluğun anahtarı bence hocanın şapkasındaki tavşanlar oldu. tabii direkt akla kaan ayhan ve barış alper geliyor. takımın bir ton eksiğini, sakatını hoca hep birileriyle yamayarak tedavi etti. barış'ın adeta sahada oynamadığı yer bırakmadı. kadıköy'de sol bek barış alper maça damga vurdu mesela. kaan ayhan'ın kullanımı keza aynı şekilde. şampiyonlar ligi'nde merkeze geçen kaan, ligin 2. yarısı boey sonrası boşluğu müthiş idare etmişti. zaha'nın trabzondaki santrfor performansı, kerem'in şampiyonlar ligi'ndeki 2. forvet rolü, kerem demirbay yok sayılmaya başlanmışken bir anda kadıköy'de kilit rol oynayarak mart'a kadar çok iyi bir şekilde devam eden formu...
bu senenin hikayesini ise hocanın taktiksel esnekliği belirleyecek. zaman zaman 3’lü, zaman zaman 4’lü… zaman zaman tek forvet, zaman zaman çift forvet… bazen merkezde 2 adam, bazen 3 adam. üstesinden geleceğine inanıyorum. kendisine güveniyorum hatta şu yönetimi görünce tek güvencem kendisi. allah yardımcın olsun hocam.