7
en temel sebebi dünyanın topyekûn şekilde yozlaşması olduğunu düşünüyorum. çabuk tüketen, çabuk bıkan ve sürekli yeni şeyler arayan yeni nesillere karşı belli bir yaş grubunun üstünün bu romantizme yakalanması normal geliyor.
spor, müzik, film, dizi fark etmeksizin her şeyin değersizleştiği bir dönem içerisinde insanlar geçmişlerine bağlı kalmayı, tutunacak bir dal arama gereksinimi hissediyorlar.
kendim için mesela karantina günlerinde youtube üzerinden bulduğum bütün eski maçların özetini, tamamını izlemeye çalışıyorum. varsa maç önü muhabbetlerini takip etmeye çalışıyorum. ortam daha samimi daha gerçekçi geliyor.
yerli dizi olarak avrupa yakası ve tatlı hayat dizilerine tekrar başladım. sanırım şu zaman olmayan ama o dönem olan rahatlığı, hayat ile bağdaşmasını seviyorum. (yedi numara, mahallenin muhtarları falan benim için efsanedir)
müzik olarak da doksanlara bayılan bir insanım. levent yüksel medcezir, tarkan aacayipsin, karma, ölürüm sana, mustafa sandal gölgede aynı ve sertab erener' in lal albümlerini bayıla bayıla dinliyorum.
kendim için çeşit fark etmeksizin nostalji romantizmi limitlerinde yaşayan bir insanım. bunun eskilerin daha kaliteli içerik üretmesi ile beraber ülkemizin üzerindeki korku bulutlarının da etkili olduğunu düşünüyorum.
spor, müzik, film, dizi fark etmeksizin her şeyin değersizleştiği bir dönem içerisinde insanlar geçmişlerine bağlı kalmayı, tutunacak bir dal arama gereksinimi hissediyorlar.
kendim için mesela karantina günlerinde youtube üzerinden bulduğum bütün eski maçların özetini, tamamını izlemeye çalışıyorum. varsa maç önü muhabbetlerini takip etmeye çalışıyorum. ortam daha samimi daha gerçekçi geliyor.
yerli dizi olarak avrupa yakası ve tatlı hayat dizilerine tekrar başladım. sanırım şu zaman olmayan ama o dönem olan rahatlığı, hayat ile bağdaşmasını seviyorum. (yedi numara, mahallenin muhtarları falan benim için efsanedir)
müzik olarak da doksanlara bayılan bir insanım. levent yüksel medcezir, tarkan aacayipsin, karma, ölürüm sana, mustafa sandal gölgede aynı ve sertab erener' in lal albümlerini bayıla bayıla dinliyorum.
kendim için çeşit fark etmeksizin nostalji romantizmi limitlerinde yaşayan bir insanım. bunun eskilerin daha kaliteli içerik üretmesi ile beraber ülkemizin üzerindeki korku bulutlarının da etkili olduğunu düşünüyorum.