1
neden galatasaray?
neden?
30 eylül 2015 fc astana galatasaray maçından sonra yerimden kalkıp evin dışına çıktım. moralim bozulmuştu. efkarımı biraz olsun dindirmek için bir sigara yakmaktı niyetim. tam sigaramdan bir-iki nefes çekmiştim ki, muhtemelen köşedeki kafede maçı izlemiş ve evine doğru yürümekte olan, benim gibi moralsiz bir galatasaraylının bağırarak, isyan edercesine söylediği şarkının sözleriydi bu:
neden galatasaray?
tribünlerde söylediğimiz marşlara benziyordu melodisi. hani şu alışık olduğumuz zafer marşları, sevincimizi anlatan marşlar.
o delikanlı haklı beyler. o soruyu sormakta haklı. hepimiz sormalıyız neden diye.
ben 22 yıldır galatasaraylıyım. daha 9 yaşındayken; ofsaytı, tacı, degajı bilmiyorken; avruda'dan bir elin parmağı kadar sayıda bile takım tanımazken; televizyonda gördüğüm sarı formalı takıma aşık olmuştum. zaferi temsil eden renkte olan, sarı olan formamıza, armamıza. büyüktü çünkü galatasaray. tüplü bir televizyonun ekranında bile pırıl pırıl parlayacak kadar göz alıcıydı. rakiplerini yenip şampiyon oluyordu. dünyada iyiden iyiye tanınmaya başlamıştı. sadece senin benim değil, hepimizin galatasaray'ı olmuştu. avrupa fatihiydi. elin gavurunu yenince bütün memleket derdini tasasını unutup yollara dökülürdü. birleştirirdi bizi galatasaray. canımıza can katardı, sevincimize sevinç. milli takımın omurgasıydı. türk futbolunun lokomotifiydi. türkiye'nin dünyaca ünlü markası, avrupalı her futbolcunun tanıdığı galatasaray.
ve ben bu ihtişama tutuldum. dünyada hiçbir takımda olmayan bu ihtişama. büyük galatasaray'a.
renkdaşlarım...
benim nazarımda galatasaray, dünyanın en büyük takımıdır. kimse bana bunun aksini ispat edemez. çünkü galatasaray'ın ihtişamı, dünyanın hiçbir takımında yoktur.
hal böyleken; şimdi soruyor caddede yürüyen galatasaraylı: neden galatasaray?
neden üzüyor bu takım artık bizi? neden taraftar maçtan önce "beraberliği koparsak yeter" diyor? neden kendimize güvenimiz kalmadı? neden olmuyor bu işler eskisi gibi?
neden galatasaray? neden?
neden eskiden yaşattığın paha biçilmez duyguları yaşatmıyorsun bu insanlara?
dipnot: o üzgün galatasaraylının sitemini sözlüğe taşımak istedim. aslına bakarsanız, hepimizin üzüntüsüdür bu diye düşünüyorum.
neden diye soruyoruz ama hakikatte bu işin nedenini niçinini iyi biliyoruz. inşallah tez zamanda, başımızdaki bu çapsız, hadsiz, beceriksiz güruhtan ve onların bu kulübü sömüren uzantılarından kurtuluruz da, galatasaray'ımız bu memleketin insanlarını yine güldürür, yine birleştirir, yine yüceltir.
neden?
30 eylül 2015 fc astana galatasaray maçından sonra yerimden kalkıp evin dışına çıktım. moralim bozulmuştu. efkarımı biraz olsun dindirmek için bir sigara yakmaktı niyetim. tam sigaramdan bir-iki nefes çekmiştim ki, muhtemelen köşedeki kafede maçı izlemiş ve evine doğru yürümekte olan, benim gibi moralsiz bir galatasaraylının bağırarak, isyan edercesine söylediği şarkının sözleriydi bu:
neden galatasaray?
tribünlerde söylediğimiz marşlara benziyordu melodisi. hani şu alışık olduğumuz zafer marşları, sevincimizi anlatan marşlar.
o delikanlı haklı beyler. o soruyu sormakta haklı. hepimiz sormalıyız neden diye.
ben 22 yıldır galatasaraylıyım. daha 9 yaşındayken; ofsaytı, tacı, degajı bilmiyorken; avruda'dan bir elin parmağı kadar sayıda bile takım tanımazken; televizyonda gördüğüm sarı formalı takıma aşık olmuştum. zaferi temsil eden renkte olan, sarı olan formamıza, armamıza. büyüktü çünkü galatasaray. tüplü bir televizyonun ekranında bile pırıl pırıl parlayacak kadar göz alıcıydı. rakiplerini yenip şampiyon oluyordu. dünyada iyiden iyiye tanınmaya başlamıştı. sadece senin benim değil, hepimizin galatasaray'ı olmuştu. avrupa fatihiydi. elin gavurunu yenince bütün memleket derdini tasasını unutup yollara dökülürdü. birleştirirdi bizi galatasaray. canımıza can katardı, sevincimize sevinç. milli takımın omurgasıydı. türk futbolunun lokomotifiydi. türkiye'nin dünyaca ünlü markası, avrupalı her futbolcunun tanıdığı galatasaray.
ve ben bu ihtişama tutuldum. dünyada hiçbir takımda olmayan bu ihtişama. büyük galatasaray'a.
renkdaşlarım...
benim nazarımda galatasaray, dünyanın en büyük takımıdır. kimse bana bunun aksini ispat edemez. çünkü galatasaray'ın ihtişamı, dünyanın hiçbir takımında yoktur.
hal böyleken; şimdi soruyor caddede yürüyen galatasaraylı: neden galatasaray?
neden üzüyor bu takım artık bizi? neden taraftar maçtan önce "beraberliği koparsak yeter" diyor? neden kendimize güvenimiz kalmadı? neden olmuyor bu işler eskisi gibi?
neden galatasaray? neden?
neden eskiden yaşattığın paha biçilmez duyguları yaşatmıyorsun bu insanlara?
dipnot: o üzgün galatasaraylının sitemini sözlüğe taşımak istedim. aslına bakarsanız, hepimizin üzüntüsüdür bu diye düşünüyorum.
neden diye soruyoruz ama hakikatte bu işin nedenini niçinini iyi biliyoruz. inşallah tez zamanda, başımızdaki bu çapsız, hadsiz, beceriksiz güruhtan ve onların bu kulübü sömüren uzantılarından kurtuluruz da, galatasaray'ımız bu memleketin insanlarını yine güldürür, yine birleştirir, yine yüceltir.
