murat'ı takip ediyoruz

• 1

  galatasaraylı bir kardeşimiz. 14 yaşında ve bedensel engelli. kendisini en çok mutlu eden şeylerden biri twitter'da takipçilerinin olması ve artması. buyrun bu da twitter sayfası. hemen takip etmeye başlayalım. http://twitter.com/fitnatmurat
  
  not : ekşi'de gördüm, galatasaraylı olması sebebiyle sözlük olarak destek olabiliriz diye düşündüm. destek dediğin de bi'butona basacaksın o kadar.
• 2

  14 yaşında bedensel engelli kardeşimizi şu lanet hayatta biraz da olsa gülümsetebilecek bir proje, eylem her ne ise.
• 3

  çok iyi bir kardeşimiz zevkle takip ediyorum kendisini. nice sarı kırmızı yıllara yüzündeki gülcük* hiç eksik olmasın.
• 4

  destek mesajlarınızı her zaman gönderin arkadaşlar, gönderin ki yüzünden gülümsemeler hiç eksilmesin.
• 5

  takip edilmesi gereken, dünyanın en iyi galatasaraylisi.
• 6

  20 aralık tarihinde "buse abla takplesekmı nolurrrrrrrrrrr" yazmış buse terim'e. maalesef görmemiş buse ablası, acaba aramızda kendisine ulaşabilecek ve murat'ın isteğini gerçekleştirebilecek biri var mıdır ?
• 7

  her daim yüzünün gülmesini istediğim aslan parçası. hele bir de bu çocuğu çok sevdiği selçuk ve burakla buluşturabilirsek müthiş bir iş yaparız.
• 8

  "bir tuşa basmak"tan fazlasını veriyor olmayı umut ettiğim bir genç kardeşimiz için düzenlenen kampanya. umarım yalandan da olsa verdiğimizi sandığımız bu destek, fotoğraflarından gördüğümüz o kocaman gülümsemelerin içinde bir nokta olsun doldurabiliyordur...
• 9

  görünce hemen takip ettiğim ve arkadaşlarıma da haber vererek takip ettirdiğim aslan parçamız. çok ufak bir parça bi katkım olursa ne mutlu bana. acil şifalar diliyorum.
• 10

  (bkz: #1294105)
  (bkz: #1294127)
  
  zamanında az çok söz etmeye çalışmıştık. pek gözükmemişti :( sözlükte bu başlığı görünce çok mutlu oldum. keşke diğer sözlüklere gerek kalmadan bu hareketi yapabilseydik. emeği geçen herkes çok ama çok teşekkür ediyorum.
• 11

  şimdi büyük ihtimalle bu yazıyı okuyanlar birkaç saniye sonrasında nickaltıma gelip beni duygusuz olmakla falan suçlayacak ama bazı şeyleri açığa kavuşturmak gerek.
  
  burda murat kardeşimizi takip ediyoruz, ben de ettim, onu sevindirmeye çalışıyoruz ama ona kesinlikle iyilik yapmıyoruz. biz murat kardeşimize gerçekliği olmayan, samimiyetsiz, bilgisayarının off tuşuna bastığında tamamen kaybedeceği bir bağımlılık veriyoruz. evet bu çocuk hasta, hasta olduğu için böyle bir şey yapıyoruz ama biz kendisine tamamen diyaliz makinesi gibi bir seçenek oluşturuyoruz. bilgisayar bağımlılığı veriyoruz ve onu mutlu ettiğimizi sanıyoruz.
  
  kendisini takip edip "d gulcuk" yazdığımızda ne oluyor ? mutlu mu oluyor ? çok mu mutlu oluyor ? evet mutlu oluyor ama 5 saniye sonra elektrik kesilse tamamen kaybedeceği bir mutluluk kaynağında mutlu oluyor murat.
  
  halbuki gitsek evine, halini hatrını sorsak, store'dan aldığımız hediyeleri kendisine versek, bir çaylarını içsek, bir pasta kessek, sonra alsak murat'ı ali sami yen sokak'a götürsek, orda eğlendirip alsak tribünde takımını izlemesini sağlasak, belki sonra selçuk ve burak abileriyle tanıştırsak, drogba'yla sohbet edip sneijder'le fotoğraf çektirse, hatta florya'da bir gün ziyaretçi olsa, tüm takımla yemek yese, eğitim alıyorsa aramızda para toplayıp eğitim giderlerini karşılasak, kulüp mümkünse hastalığının tedavi masraflarına yardımcı olsa, hatta dışarı çıkmasında bir engel yoksa gidip kulübün satranç takımına vs. katılıp bir hobi edinse, taraftarımız da çeşitli yollardan murat - galatasaray spor kulübü arasındaki bağlantıyı sağlasa, murat'a evde tabletinden "d gulcuk" yazmak yerine arkadaşlarıyla kahkaha atma imkanı versek, inanın çok daha iyi bir yol izlemiş oluruz.
  
  bizim kendisini takip edip "d gulcuk" yazmamız, onun da buna cevap vermesi bir iletişim yolu değil. biz murat'a kendisini tatmin etme, bir nevi mastürbasyon yapma imkanı veriyoruz. belki şimdi 45 bin küsür takipçisi var ama gece başını yastığa koyduğunda 45 tane arkadaşı yok murat'ın.
  
  yanlış yapıyoruz, murat'ı daha da hasta ediyoruz.
• 12

  adaşımı takip ederek destek verdiğim kampanyadır. bence bu tarz konularda aşırı duyarlı olmaya gerek yok, çocuk 14 yaşında, sen onu takip ettiğinde seviniyorsa, yüzü gülüyorsa fazla sorgulamayacaksın. keşke hayat başka türlü imkanlar sunsa da daha sağlıklı iletişim yolları kurabilsek kendisiyle. geri gelelim, hepimiz hayatın koşuşturması içerisinde kendimizle bile ilgilenecek vakti bulamıyoruz, ailemizle ilgilenemiyoruz, sevdiklerimize konsantre olamıyoruz, nerede kaldı ki el oğluna ilgi gösterelim. imkanı olanlar ailesinden izin alsın gezdirsin çocuğu, olmayanlar da takip etsin çocuk takip edildiği zaman, kendisine değer verildiğini hissediyor. bunu çok görmemek lazım cimbomlu kardeşimize.