1
muğla'da olduğum süre boyunca her maçına giderim. bu sezon bölgesel amatör 10. grupta mücadele ediyor takımımız. bu sene 3. lige çıkmak için de iddialıyız. http://www.mackolik.com/Takim/546/Muglaspor
küçük bir anımı paylaşmak isterim. geçen sezon kış aylarında yine maça gittim. spor salonu tarafındaki tribün olan açık tribünün alt kısmındayız. maç 0-0 devam ediyor ve dakika 65-70 falan. gol gelmedikçe sinirler fırlıyor tabi. takım, bizim yakın olduğumuz kaleye atak yapıyor. bizim santrafor sanırım 3. ligden gelme yaşı ilerlemiş bir ağabey idi. yarı sahanın gerisine hiç geçmezdi. dakikalar geçtikçe de yoruluyor ve ofsayta düşüyor adam. bizim taraftaki yardımcı hakem de bizim yakın olduğumuz yarı sahaya bakıyor. 10 dakika içerisinde üst üste 2-3 defa ofsayt kaldırdı. tribün çıldırdı, yardımcı hakeme küfürün biri bin para. ben bir yandan maçı bir yandan da küfür edenleri izliyorum. adamlar çok iyi sövüyor. ben alışkınım tabi ama görseniz takdir edersiniz.
en son bir ofsayt daha kaldırdı yardımcı hakem. kayış koptu bizim amcalarda. hemen yanımda da bir ağabey 6-7 yaşlarındaki oğluyla gelmiş maça. ağabey yardımcı hakeme bağırmaktan yanındaki oğlanı unutmuş vaziyetteydi. ama kendini kaybetmeden sövüyor yani, gayet profesyonel. çocuk da şaşkın bir şekilde babasının ceketi çekiştirdi "baba niye bağırıyorsun?" diye sordu. adam oğlanı aldı kucağına "söyle oğlum, ibne hakem de oğlum, kaç para aldınız de, bayrağını sikem diye bağır bakayım" dedi. ben ve benim gibi adamı izleyen bir kaç kişi kahkahayı bastık. çocuk neye uğradığını şaşırdı. tek kelime edemedi. indi babasının kucağından bir daha da sesini çıkarmadı. adam durmadı. "çocuk bile anladı senin ne mal olduğunu hoca. ofsaytın ne olduğunu çözdü bu çocuk, ama sen çözemedin".
böyle bir anımdır bu. daha birkaç tane daha var. aklıma geldikçe anlatırım. imkan olsa da bir gün hep beraber bir muğlaspor maçına gitsek. muğla insanın futbola bakış açısını çok enteresan bulacağınıza eminim. bu arada o maçı da son dakikalarda bulduğumuz iki golle 2-0 kazandık.
saygılar.
küçük bir anımı paylaşmak isterim. geçen sezon kış aylarında yine maça gittim. spor salonu tarafındaki tribün olan açık tribünün alt kısmındayız. maç 0-0 devam ediyor ve dakika 65-70 falan. gol gelmedikçe sinirler fırlıyor tabi. takım, bizim yakın olduğumuz kaleye atak yapıyor. bizim santrafor sanırım 3. ligden gelme yaşı ilerlemiş bir ağabey idi. yarı sahanın gerisine hiç geçmezdi. dakikalar geçtikçe de yoruluyor ve ofsayta düşüyor adam. bizim taraftaki yardımcı hakem de bizim yakın olduğumuz yarı sahaya bakıyor. 10 dakika içerisinde üst üste 2-3 defa ofsayt kaldırdı. tribün çıldırdı, yardımcı hakeme küfürün biri bin para. ben bir yandan maçı bir yandan da küfür edenleri izliyorum. adamlar çok iyi sövüyor. ben alışkınım tabi ama görseniz takdir edersiniz.
en son bir ofsayt daha kaldırdı yardımcı hakem. kayış koptu bizim amcalarda. hemen yanımda da bir ağabey 6-7 yaşlarındaki oğluyla gelmiş maça. ağabey yardımcı hakeme bağırmaktan yanındaki oğlanı unutmuş vaziyetteydi. ama kendini kaybetmeden sövüyor yani, gayet profesyonel. çocuk da şaşkın bir şekilde babasının ceketi çekiştirdi "baba niye bağırıyorsun?" diye sordu. adam oğlanı aldı kucağına "söyle oğlum, ibne hakem de oğlum, kaç para aldınız de, bayrağını sikem diye bağır bakayım" dedi. ben ve benim gibi adamı izleyen bir kaç kişi kahkahayı bastık. çocuk neye uğradığını şaşırdı. tek kelime edemedi. indi babasının kucağından bir daha da sesini çıkarmadı. adam durmadı. "çocuk bile anladı senin ne mal olduğunu hoca. ofsaytın ne olduğunu çözdü bu çocuk, ama sen çözemedin".
böyle bir anımdır bu. daha birkaç tane daha var. aklıma geldikçe anlatırım. imkan olsa da bir gün hep beraber bir muğlaspor maçına gitsek. muğla insanın futbola bakış açısını çok enteresan bulacağınıza eminim. bu arada o maçı da son dakikalarda bulduğumuz iki golle 2-0 kazandık.
saygılar.
