lige 3'te 3 yaparak başlamışsın, 3 maçta 10 gol atıp 2 gol yemişsin ve dahası oynadığın futbol ve oyuncuların iştahı yıllardır görmediğin seviyede, takımın neredeyse tamamı değişmiş, resmen bir rüyanın içindesin, östersunds ve sneijder rezaletlerinden sonra ilk kez taraftar da takıma ve kısmen hocaya sahip çıkmış, her şey süper, havaya girmişiz, galatasaray maçları için günleri bırak saatleri, dakikaları sayar hale gelmişiz, inanılmaz bir coşku var ve hoooop bilin bakalım ne oluyor?
(bkz:
milli maç arası)
kusura bakmayın ama skerler öyle arayı.
daha şu aranın bize yaradığı dönem olmadı amk benim hatırladığım. taraftarın havası kaçtığı gibi, al işte serdar aziz de maçta sakatlandı. bunu da geçtim yabancı oyuncu sınırı gündeme getirildi.
zaten hoca yollatan primci adamların tekrar kadroya alındığı, tüm ülkenin sevdiği destek verdiği gençlerin oynamadığı, ozan tufan gibi memeleri sarkmış tiplerin hala oynadığı ama nuri şahin gibi bundesliga'da haftanın oyuncusu olan adamların oynamadığı, forma adaletinin olmadığı ve galatasaray'ın elinden kapar gibi hoca kapanların yönettiği, kendi yabancı olan, çalıştığı kulüplerde yabancılarla başarılı olan ama yabancı sınırını destekleyen bir hocanın çalıştırdığı milli takımı zaten takip de etmiyoruz. milli takım sevgimizi bitirdiniz.
benim milli takımım galatasaray, fenerlinin fenerbahçe, beşiktaşlının da beşiktaş oldu haberiniz bile yok.
milli maç oynanırken "aman oyuncumuz sakatlanmasın" diye izler olduk.
5 eylül 2017 türkiye hırvatistan maçı hemen geçsin de tekrar ligimize dönelim diye saat sayıyoruz. daha önce söyledim mi bilmiyorum ama skerler böyle arayı, ben galatasaray'ı özledim!