isteseydi kendisini
arjantin'den 12 yaşında
barcelona'ya tedavisi için getiren takımın ülkesi olan
ispanya'yı seçer ve kariyerine rahatlıkla hem
avrupa kupası şampiyonluğu hem de
dünya kupası şampiyonluğu yazdırabilirdi.
fakat o doğup büyüdüğü, yetiştiği
arjantin'e ihanet etmek istemedi ve o milli takımı seçti. yıllar boyunca milli takımla kupa kazanamadığı için acımasızca eleştirildi. elinde sadece arjantin genç takımıyla kazandığı
olimpiyat altın madalyası vardı ama bu doğal olarak kimsenin umurunda değildi.
kaybettiği finallerden sonra hüngür hüngür ağladı. üzerinde o kadar büyük baskı vardı. en azından bu baskıların bir kısmını; geçen sene
maracana stadyumunda
brezilya'yı yenerek aldıkları
copa america ve bu yaz italya'yı yenerek kazandıkları
finalissima şampiyonluklarıyla savuşturdu.
şimdi önünde, 2014 yılında 110.dakikada elinden kayıp giden bir dünya kupasını kazanma fırsatı daha var. belki de son şans, son dans.
arjantin milli takımı çok formda, 34 maçtır yenilmiyorlar ve
leo messi için canını vereceğini açıklayan bazı takım arkadaşları var. bu hikayenin sonu dünya kupası şampiyonluğu ile biter mi bilemem ama umarım futbol, leo'ya olan borcunu öder.
eğer
messi, aralık ayında elinde kupa ile
buenos aires hava alanına inerse, o gün sadece şehirdeki insanların değil, bütün
arjantin'in orada olacağına yemin edebilirim. heykelinin şehir meydanlarına; isminin sokaklara, caddelere, hastanelere ve okullara verileceğine de yemin edebilirim.
al şu kariyerindeki tek eksik olan kupayı be. haydi leo!