yeni bir
cem karaca geliyor diyerek severek dinlediğim fakat artık gözümde taraftarlığı sanatçılığından önce gelen kişidir. bestelediği fenerbahçe'nin 100. yıl marşında dikkatimi çeken bir şey var. kıraç bunu bestelerken, taraftarı olduğu takıma güzel bir dilekte bulunuyor ve diyor ki "aşkınla coşkunla sen çok yaşa". bu gayet mantıklı çünkü herkes tuttuğu,gönül verdiği takıma aşıktır,coşkuyla sever ve her daim var olmasını ister. buraya kadar kadar her şey çok normal giderken kıraç diyor ki "yükseliyor bayrağın arşa". bunu duyduktan sonra insan ister istemez 'lan bu adamlar ne yapıyor ki bayrakları arşa yükseliyor?' diyerek zihninde derin bir yolculuğa çıkıyor. sonradan onun da bir
fenerbahce taraftari olduğu akıllara geliyor ve yüze yerleşen bir tebessüm eşliğinde bu marş geçiyor gidiyor.