eğer getirme imkanımız varsa kesinlikle düşünülmesi, gerekli analizlerin yapılmasının gerektiğini düşündüğüm fransız teknik direktör.
öncelikle belirtmek istiyorum ki ekonomik olarak darda olan, siyasetle sporu iyice birbirine karıştırmış, sonuçları sahadaki sporcuların değil kulüplerin saha dışındaki güç erklerinin çarpışmasının belirlediği, basınından taraftarına kadar yetersiz bir ülkede; bunun yanı sıra yıllardır birlik olmayı başaramamış, kulüp menfaatlerinden ziyade kendi çıkarlarını düşünen üyelerin elinde oyuncak olmuş, galatasaray’ı amaç değil araç edinmiş nice kişilerin olduğu, sahip olduğu yüksek marka değerine rağmen asla kurumsal bir yapı oluşturamamış, bir gün sonrasının bile meçhul olduğu bir kulüpte başarılı olmak çok zor.
günümüz futbolu için son derece belirleyici olmaya başlamış en ince ayrıntılar bir yana, en temel konularda dahi bulunduğu konuma, sahip olduğu imkanlara, marka değerine ve potansiyeline kıyasla utanç verici eksikleri olan bir kulüp galatasaray.
böyle bir ortamda, hele ki avrupada başarılı olmak istiyorsak hakikaten
fatih terim gibi hem saha içinde uzman, hem arka plandaki tüm bu aksaklıkları oyunculara yansıtmayacak kadar mental kuvveti, sosyal zekası, sosyal ilişkileri master degree, hem de tüm bu olumsuzlukların olduğu bir yerde çalışmak isteyebilecek kadar aidiyeti, sevgisi yüksek, başarıya her daim aç bir isim gerekiyor. böyle bi ihtimal de kısaca sıfıra yakın diyebiliriz
* konu açılmışken söyliyim, her kulübün kendi fatih terim’ini yaratma sevdası da işte bu yüzden, makama gelenlerin tüm bu yapısal sorunları düzeltmek amacında, arzusunda, kararlılığında ve yeterliliğinde olmayıp böylesi bir “tek kişilik dev kadro” ile tüm bu sorunları gölgeleyip mutlu mesut yaşamanın dayanılmaz hafifliği. gelgelelim hocanın kendisi muhtemelen türünün son örneği olduğu için bu şartlar altında herhangi bir teknik direktörden başarı beklemek biraz hayalperestlik olarak geliyor bana. teknik direktörler de bir makinanın dişlisidir, başarının sadece bir unsurudur, yegane unsuru değil.
kasımpaşa’nın neredeyse ayda bir hoca değiştirmesine rağmen bu ligin gediklisi olabilmesi,
barcelona’nın
rijkaard ile aldığı kupalar,
di matteo’nun
chelsea ile şampiyonlar ligini alması vs bu bağlamda aklıma gelen ilk örnekler.
tüm bu iç dökme seansından sonra gelelim stephan’ın kariyeri hakkında ufak birkaç bilgiye
* başlığına daha önce de yazmıştım, kendisi
rennes ile ilk senesinde fransa kupasını alma başarısı göstermiştir. hatta şu detayı da paylaşıyım, finalde rakip
psg ve ilk yarıyı 2-1 geride kapatıyolar. stephan’ın devre arası soyunma odası konuşmasından bir kesit :
https://youtu.be/2z__CpVa-Uc ardından ikinci yarı 2-2’yi yakalayıp penaltılarla kupayı alan taraf oluyor.
sonraki sene avrupa liginde
celtic,
cluj ve
lazio’nun olduğu grubu son sırada tamamlıyorlar, ama ligi
psg ve
marsilya’nın ardından 3. sırada bitirip
şampiyonlar ligi biletini alıyor.
şampiyonlar liginde grubu
chelsea,
sevilla ve
krasnodar’ın arkasında son sırada tamamlıyor. malesef avrupa karnesi kağıt üstünde kötü duruyor ve o maçlarını takip edememiştim, nedenini ben de bilmiyorum.
bu sene de
strasbourg’un başına geçiyor, geçen seneyi 15. sırada tamamlamış takımla an itibariyle ilk 5 mücadelesi içinde, üstelik kadroya önemli eklemeler yapmadığını belirtmek gerek.
cv’si elbette
rudi garcia ile kıyaslanamaz ama kendisinin de mühim bir hoca olduğunu ve oyuncu yetiştirme konusunda daha başarılı olduğunu düşünüyorum.
