1
bir kişinin, kurumun, takımın kısacası belirli bir öznenin körü körüne arkasında durup bir yerden sonra illallah eden bireylerin cümlenin başlangıcında sıkça kullandığı giriş öbeğidir.
bu öbeği kullananların genel özelliği savunduğu özneyi prenses peri sanmaları, ne hata yapsa geri sanmaları, mitolojiden biri sanmaları hatta adamın kafasındaki saçı taç görmeleridir.
en basit örneği younes belhanda isimli şahıstır. kimisi uğur karakullukçu gibi sneijder düşmanlığından savunmuştur, kimisi tükürdüğünü yalamamak için durdukça daha fazla arkasında durmuştur, kimisi ise saçma sapan istatistiklerle övmüştür. ancak unutulan bir şey var siz bu adamı "hep" savundukça o daha da yukarılara başımızın üstüne çıkmaya başlamıştır. 1 yıldır aralıksız her hatasını savunursan, görmezden gelirsen o adam hiç umursamadan bi adamın ayaklarına çift de girer, taraftarın annesine de söver. çünkü biliyor ki kendisini savunacak kocaman bir kitle var, ne hata yapsa geri saracaklar ve 3 gün sonra golün asistinin iki önceki pası kendisini yanından geçmiştir ve savunulmak için yeterli bir veridir.
çok ulu galatasaray taraftarı hep belhanda'yı savunduğu kadar bile değil sadece "bir" defa gomis'i savunsaydı belki gomis yerine belhanda'nın satılmasına baskı yapılsaydı bugün bu durumlara gelinmeyecekti. he maalesef bu "hep" savunanlar sadece taraftar değildi. yönetim de hoca da bunların arasında. şimdi bu saatten sonra kim ayıklayacak bu pirincin taşını bilmiyorum ama en azından "hep" savunmayı bırakırsak bir yerden başlayabiliriz.
bu öbeği kullananların genel özelliği savunduğu özneyi prenses peri sanmaları, ne hata yapsa geri sanmaları, mitolojiden biri sanmaları hatta adamın kafasındaki saçı taç görmeleridir.
en basit örneği younes belhanda isimli şahıstır. kimisi uğur karakullukçu gibi sneijder düşmanlığından savunmuştur, kimisi tükürdüğünü yalamamak için durdukça daha fazla arkasında durmuştur, kimisi ise saçma sapan istatistiklerle övmüştür. ancak unutulan bir şey var siz bu adamı "hep" savundukça o daha da yukarılara başımızın üstüne çıkmaya başlamıştır. 1 yıldır aralıksız her hatasını savunursan, görmezden gelirsen o adam hiç umursamadan bi adamın ayaklarına çift de girer, taraftarın annesine de söver. çünkü biliyor ki kendisini savunacak kocaman bir kitle var, ne hata yapsa geri saracaklar ve 3 gün sonra golün asistinin iki önceki pası kendisini yanından geçmiştir ve savunulmak için yeterli bir veridir.
çok ulu galatasaray taraftarı hep belhanda'yı savunduğu kadar bile değil sadece "bir" defa gomis'i savunsaydı belki gomis yerine belhanda'nın satılmasına baskı yapılsaydı bugün bu durumlara gelinmeyecekti. he maalesef bu "hep" savunanlar sadece taraftar değildi. yönetim de hoca da bunların arasında. şimdi bu saatten sonra kim ayıklayacak bu pirincin taşını bilmiyorum ama en azından "hep" savunmayı bırakırsak bir yerden başlayabiliriz.
