hatay

• 26

  kaderine terkedilmiş. kimsenin yardıma gitmediği gibi şehir içinden de vatandaş harici bir şey yapan yok. muhtemelen şehir içinde yardım etmesi gerekenler de depremden etkilenmiş durumda. hatay'dan gelen yardım çığlıkları yüreğimizi parçalıyor, allah kitap aşkına şu şehre yardım edin ya.
• 27

  yahu biz neren vergi veriyoruz hakikaten cevap versinler. bir afette kolu komşuya güveneceksek mahallece kendi aramızda gün yapalım, biriken parayla uluslarası bir sigorta şirketiyle arama kurtarma, sağlık, deprem, emeklilik vb. sigortası yaptıralım.
  
  (bkz: sahipsiz şehir)
• 28

  türkiye cumhuriyetinin bir ilidir. hükümetin haberi yok bu durumdan galiba.
• 29

  2 sene önce gidip hayran kaldigim gazi'nin vasiyeti olan , uğruna hasta olduğu şehir bugün bu hükümet tarafindan kaderine terk edildi.
  
  çok acı.
• 30

  deprem*den 26 saat sonra antakya'ya da ekiplerin girişi oldu. yüzlerce enkazı ile yalnız bırakılan şehir.
  
  profesyoneller enkazlara gelip derecelendirme yapmaya daha yeni başladı.
  
  edit: çok şükür ekipler geliyor ve hızlıca başladılar çalışmalara.
• 31

  samandağ neredeyse haritadan silinmis durumda. 26 saat sonra gelen yardım ekiplerinin neden bu denli geç intikalde bulunduğunu soracak kimse de yoktur memlekette değil mi? ölsün diye kendi haline birakilan güzel şehrimiz. 26 saat nedir arkadaş şaka misiniz?
  https://www.yenicaggazetesi.com.tr/...lar-var--626723h.htm
  edit: bbc kaynakli türkçe haber olayın vehameti açısından bir kaynak niteliğinde:
  https://www.bbc.com/turkce/articles/ce4yl2gw8dqo
• 32

  felaketi olabilecek en kötü şekilde yaşamakta olan şehir.
  
  iki gündür şehirde elektrik, doğalgaz ve su verilmiyor. akaryakıt yok, marketler talan edilmiş dolayısıyla oralardan yiyecek, içecek bulma şansı yok. internete erişim ilk iki gün neredeyse hiç yoktu, hala yeteri kadar iyi değil. fazlasıyla var olan şeyler ise komple çökmüş, yaşanılamayacak kadar hasar almış binalar, şehri bir tabaka gibi sarmış enkazlardan yükselen toz bulutu ve hiç susmayan ambulans sesleri.
  
  deprem anını hala unutamıyorum. sarsıntı o kadar büyüktü ki 40 yaşımda bende ömrüm boyunca unutamayacağım bir travma yarattı. o sarsıntı esnasında sürekli düşen ve kırılan bir şeyler varken eşim ve küçük kızımın üstüne kapanırken öleceğimizi düşündüm. ilk sarsıntıdan sonra kendimizi aşağı atarken her tarafa saçılmış kırılmış dökülmüş eşyaların üstünden arasından geçmek zorunda kaldık. arabayı zar zor otoparktan çıkarıp ailemin köyüne doğru giderken tıkanmış trafiğin içinde arabada beklerken bize bakmak için o yağmurun altında ağlaya ağlaya 4 km’lik yolu yürüyerek gelen babamın görüntüsü gözümün önünden gitmiyor. kızım her gün evimiz yıkıldı mı yıkılacak mı diye soruyor. üzerimizdeki tek parça kıyafetle köyde araba içerisinde günleri geçirmeye çalışıyoruz.
  
  bugün enkaz altında kalmış kuzenimin enkazının olduğu yere gittiğimde etrafımda bir tane bile sağlam bina yoktu. adeta bir korku filmi içerisinde gibiydim.
  
  çok fazla kaybımız var. akrabalarım, arkadaşlarım, hayatının baharındaki gencecik öğrencilerim… nasıl toparlayacağız, hayatımız, bu durum, bu koca şehir tekrar nasıl eski haline gelecek hiç bilmiyorum. deprem anından beri neredeyse hiç uyumadım, uyuyamıyorum.
• 33

  6 şubat 2023 depreminde en büyük yıkımı tecrübe etmesine rağmen, iktidar tandanslı kanallarda en az sürenin ayrıldığı şehir. bir de üstüne soysuz orospu çocuklarının şehirdeki yurttaşlarımızı yağmalamaya başladığı haberleri düşmeye başladı.
  
  allah bu şehrin, bu şehirde yaşayan bizim insanlarımızın, bizim olan insanların yardımcısı olsun.
• 34

  https://twitter.com/...P_9WEOFq1Qg&s=19
  
  hatay cezaevi isyan sonrasi bir video.
  rehin alinan cok kisi oldugu icin vur emri verilmis sanirim. detaylari sonra ogreniriz.
• 35

  yerlebir olan canım şehrim. ilçem cehennemi yaşıyor. ne olur sosyal medyada yayın. yalvarırım.
• 36

  antakya bölgesinde ahtapot üçlü eksvakatör lazım sevgili sözlük, göçük altında küçük çocuklar var, bölgede yardımcı olabilecek, en azından yetkililere iletebilecek ve ihtiyacın karşılanmasına yardımcı olabilecek birileri varsa bana ulaşabilir mi?
• 37

  https://gss.gs/K1F.jpeg
  
  --- alıntı ---
  
  hatay, atatürk'ün mirası.. bu mirasa sahip çıkacağız.
  
  --- alıntı ---
  
  https://twitter.com/.../1624542231657955329
• 38

  6 şubat 2023 depremini yaşadığım memleketim. erzinliyim depremi dörtyolda yaşadım. çocukluğum iskenderunda geçti. bilenler bilir kurtuluş savaşının ilk kurşunu dörtyolda atılmıştır.(o zaman adanaya bağlı olan dörtyol hatay cumhuriyete katıldıktan sonra hataya bağlanmıştır.) anne tarafından dedem de fransız ve ermenilere karşı kurtuluşu savaşında savaştı.
  
  belki de sesimin duyulacağı tek yer olarak burayı gördüğümden buraya yazıyorum. andolsun ki atatürkün ve şehitlerimizin emaneti olan bu ülkenin kurtuluşunun simgelerinden biri olan bu şehri terk etmeyeceğiz. gerekirse atatürk'ün dediği gibi toroslarda dumanı tüten tek türk çadırı olarak kalana dek ailemle burdayız.
  
  babam emekli olduğu için bu yıkım bitince elimizden gelen her yardımı yapmaya ve ulaştırmaya çalışana kadar ben burada kalacağım.(maalesef burda deprem nedeniyle iş imkanımız da kalmadığinı üzülerek belirteyim) o dönemden sonra belki birkaç ay çalıştığım istanbula belki başka bir şehre aileme yük olmamak için birkaç aylığına çalışmaya gidebilirim. fakat bu vakitten sonra biliyorum ki ömrümün sonuna kadar vadem dolana kadar er ya da geç buraya dönecek burda yaşayacağım.
  
  sosyal medyada insanların hatay için endişelendiğini görüyor korkularını anlıyorum. fakat merak etmeyin ki hatayın vatandaşları olarak bu güzel memleketi her zaman canımızın önüne koyduk böyle de devam edeceğiz. kimsenin korkusu veya şüphesi olmasın. devletimizle milletimizle birlikte hatayı yeniden ayağa kaldıracak olan bizleriz.
  
  bugüne kadar destek ve dualarını gönderen herkese kendi adıma teşekkürü borç biliyorum. depremden etkilenen, acımızı paylaşan herkese de geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. sözlerimi ulu önder mustafa kemal atatürk'ün hatayla ilgili söylediği şu sözle bitirmek istiyorum.
  
  40 asırlık türk yurdu düşman elinde esir kalamaz.
• 39

  daha 7-8 ay kadar önce arkadaşımın düğününe gittiğimde inanılmaz bir düşünce değişimi yaşamıştım. genel geçer kabul hesabı ben türkiye’nin farklı düşüncelere en saygılı, en yaşanabilecek şehrinin izmir olduğunu zannederdim.
  
  antakya beni resmen göt etmişti. bu kadar kozmopolit ve farklı düşüncelere, inançlara saygısı olan bir memleketi hiç beklemiyordum. inanılmaz keyif almıştım, o kadar uzatmak istemiştim ki o süreyi.
  
  şimdi televizyonda yıkıntıları görüyorum. arkadaşımla gezerken, bak bu taşlar taaa roma devrinden kalma demişti bazı yollar için. annemi arayıp anlatmıştım, anne düşünebiliyor musun, o taşların üstünde kimler yürümüş, nasıl kültürler geçmiş üstünden diye.
  
  şimdi televizyonda yıkıntıları görüyorum. camiler, kiliseler… güzel güzel şarap evleri, kare şeklinde yapılmış, ikinci katının ortasında kare şeklinde bir boşluk olan ve insanların rakı içip eğlendiği harika bir mekan.
  
  şimdi yıkıntıları görüyorum, aklıma geliyor. içim acıyor. o kadar güzel düşünceli insanların birilerinin asker korkusu, ben bilirimciliği yüzünden aramızdan ayrılışı, bodom, öyle güzel bi tarihin yok oluşu… of ki of…
• 40

  az önce yine sallanmış olan şehir.
  
  https://twitter.com/...309782763147266?s=20
• 41

  6 şubat 2023 depremleri kahramanmaraş merkezli olmasına rağmen, depremlerden en fazla zarar gören ve viraneye dönen şehir. şehrin en fazla zarar gören bölgesi ise antakya olmuştur.
  
  maalesef bu zararın en temel sebebi cehalet ve ihmalkarlıktır. bölge amik ovası (aslında kurumuş bir göl -amik gölü-) üzerine kurulmuştur. dolayısıyla zemini çok yumuşaktır. böyle bir zeminde o depremler 7.8 değil, belkide 9 şiddetinde etki yaptı ve neredeyse bütün şehri yıktı. yıllardır bölgede deprem beklendiği söyleniyorken, hatta 2020'de devletin kurumu resmi rapor hazırlamışken bu katastrofik felaketi kader diye örtmek nedir yorumu size bırakıyorum...
• 42

  yeniden planlanan şehirde en fazla 3 katlı binaya izin verilmesi gerekiyor. aksi takdirde gelecek nesillere gene saatli bomba bırakmış oluruz.
• 43

  an itibaiyle reyhanlı devlet hastanesinde gönüllü olarak bulunduğum şehir.
  5.1 şiddetinde deprem oldu ve herkes çok tedirgin. bazı depremzedeler telefon titremesinden ürküyorlar. allah yardımcıları olsun.
• 44

  reyhanlı'da liseyi okurken hatay merkezde dershaneye giderdim bundan yaklaşık 20 yıl önce. dersler bitmeden haber gelirdi bize sel gelecek yıllar kapanacak diye. hemen apar topar geri dönerdik reyhanlı'ya.
  tarlalar ve yollar denize dönerdi. her yıl yaşanan bu olay zemini ne kadar etkiliyordu bilmiyorum ama yetkililerin bu durumu bir türlü çözememesi bile ne kadar iş bilmez olduklarının kanıtı. işte 2021 yılından bir haber: https://atayurtgazetesi.com.tr/...i-hani-yok-olacakti/
• 45

  tekrar şehir ayaklandırılırken kesinlikle erzincan örnek olarak alınmalı. memleketimin şehir merkezinde 3 katlı evler. hiçbir ev yan yana ve bitişik değil. malumunuz deprem bölgesi olduğu için 3 kattan fazlası yasak.
  
  https://upload.wikimedia.org/.../Erzincanmerkezi.jpg
• 46

  hâlâ zorluklar çeken şehir. depremin üzerinden bir ay geçmesine rağmen hâlâ temiz su, çadır ve gıda ihtiyacı var. malatya'da sular çamurlu, adıyaman gölbaşı ilçesinde çadır sayısı yetersiz, hatay'da da aynı problemler var. insanlar psikolojik olarak mahvolmuşken bi de hâlâ bu sorunlarla uğraşıyorlar.
• 47

  yok olmuştur ağır hasarsız ev yok denecek kadar azdır bir çok üniversite arkadaşımı kaybettim ne hayaller ne ocaklar yıkıldı.
• 48

  maalesef hala sarsıntılar devam etmekte olan şehir, içinde bulunduğumuz durumu anlatıp hiç kimsenin canını sıkmak istemiyorum ama ne biz ne şehir iyi değiliz.
• 49

  maalesef depremin ilk gününden beridir kötü durumda olan memleketim. depremi yaşayan diğer illere kıyasla yıkım büyüktü.
  toparlanması zaman alacaktır.
• 50

  ankara'dan depremin 2. gününde gönüllü olarak varıp 17 gün kaldığım ve ilk kez gittiğim şehir.
  
  gidip görmeden evvel antakya'daki evlerin tamamının yıkılmış veya yıkılmak üzere olduğunu bilmiyordum. en azından duş alabileceğim, tuvalet ihtiyacımı giderebileceğim veya yemek yiyebileceğim dört duvarı sağlam yapıların olabileceğini düşünmüştüm nitekim oradaki halka daha iyi yardım edebilmek için bazı temel gereksinimlerini karşılamak zorundasın. maalesef şehri görünce afalladım, hiçbiri yoktu çünkü şehir diye bir şey kalmamış, moloz sahasına dönmüş her yer. katıldığım enkaz çalışmaları vs. da dahil hiçbirini anlatmak istemiyorum onlar yakın çevrem dışında her zaman bende kalacak ama o 17 gün sonunda ben o eski ben değildim. şehirden ayrılırken boğazım düğümlendi. yaşadıklarımı, insanları düşündüm. her köşe başında yatan dayanılmaz acıları... seni ilk kez o tarumar halde görsem de tekrar ayağa kalktığında en güzel yemeklerinden yiyip, keyifle sokaklarında gezeceğim. kelimelerle ifade edilemeyecek kedere rağmen dik durmaya çalışan karakterli, samimi, sıcakkanlı, halkınla güzel günlerde tekrar buluşup, bir şeyler paylaşıp, muhabbet edeceğiz. bir gün elbet bir gün...