kurumsallaşmaya, şirkete ya da para getiren kapitalist odaklı her ne varsa ona dönüşen galatasarayımın, kapital düşünceden uzak, amatör ruhlu tek adamı idi. ben hiç paşabahçe hayranı görmedim ama tondo doni'nin ürünlerini getirdiğim zaman millet elimizi sıkıp tebrik ederdi, almasalar bile. cebinde parası olmayıp sadece ürünlere bakmaya gelen sürüyle adam vardı. biz ticaretten ziyade sanat yapıyorduk. şimdi bakıyorum dünyaya; yok be abi kirli biraz.
2000 senesinde bir amatör ruh vardı ki; her şeye pratik çözüm bulan, profesyonellik ile çok işi olmayan, işlerin yürümesini sağlayan adamlar vardı. sorunu o anda yokeden. şimdilerde yapılmak istenen o sorunların hiç çıkmayacağı bir altyapı kurmak. ama bizi biz yapan; o amatör ruh idi.
üstüste yığılı 10 koli görünce piyasadaki forklift fiyatlarını araştıran patron istemiyorum olum ben, ''zülküf bak oğlum buraya'' diyip işçisi ile beraber iki dakikada o 10 adet koliyi patır patır kamyona yükleyen zihniyet istiyorum.
her şey profesyonel olmasın lan. mc donalds'ın krem şantiden bozma dondurmasını istemiyorum olum, meybuz her türlü 10 basar aga. gömleğe ufak bir leke döküldü diye gününü ziyan edenler var, kravatı çek sağa doğru babacım, kuru temizlemeye gidince write the future yapıyosun sayılmaz.
adam ne güzel eski usül yöneticiler gibi takılıyordu. yemişim raporunu da, başkanın istediği futbolcuyu da. gidiyordu, alıyordu, geliyordu. veni, vidi, vici... eskiden bir futbolcu yönetici ile bozuk olacak?? adamın gözünden kan alırlar kamil kan! adam arda ile bozuktu ama bu satrançta piyon yemek yasak abi. adnanımın kalesi yapılıyor, fili yok, atı yok, vezirini de kendi yedi zaten, piyonlarına
*** dokundurtur mu adam? yemezler ramiz dayı. sen kasparov olsan da düz mantık bir çoban matına oturturlar adamı şaşar kalırsın.
kontrolsüz güç, güç değildir paşam;
5'e 2'yiz
2'si bende sağdaki boş, soldaki kim?
yere düş, frikik al, olmaz mesafe uzak.
çizgiye in orta aç 1 saniye 2 saniye 3 saniye
ya da;
ya da şöyle yapalım; bir-iki tane proje geliştirelim, rahmetliden kalma ''taraftara müşteri gözüyle bakma'' projesine çaktırmadan devam. dünya standartlarında stad yaptıralım, kıymet-i harbiyesi götürsün bizi.
bir zamanlar bir aziz yıldırım varmış. taraftarın gözüne girmek için tesisten başlamış, demokratik ortam ayağına 2 yıl içinde tüzük değiştirmiş. sonra bir gün bu eleman bir diktatörle karşılaşmış çok etkilenmiş. sonra da diktatör olmuş. gerisini biliyorsunuz zaten; istifa ediyorum ben!!!
bu kadar da samimiyim; adnan polat zamansız istifa etsin yürüyüş yapmazlarsa şerefsizim. biz fenerbahçelileşiyoruz. profesyonel olcaz hacı.
florentino perez bana bak olum; senin amatör ruhun seni dünyanın en zengin kulübü yapmış ama başarısız olmuşsan suçu ofisinde ara. amatör ruhunu düşürmüşsün sen. uzun yazılarımda hep kendimden örnek veriyorum ama yapacağım yine;
bunu çok az kişi bilir. birkaç gün önce hayattan bıkmış ve çaresizce düşünüyordum. bir viyadüğün kenarında. sadabad viyadüğünden aşşağı bakıyordum. ölürsem arkamda kalanlar ne olur diye... yılmıştım artık savaşmaktan 3 senedir gündüz-gece... ve her çabanın boşa çıkmasından. arkamda kalacakları düşündüm ya da kaybedeceklerimi, gurur, şeref falan biterdi abi. arkamdan güçsüz derlerdi. gücümü ispatlayamazdım. geri döndüm
sonra kalbimi en çok kırana gittim, beni oraya itene ve sordum;
ne yapmamı istiyorsun? aldığım cevap yapabileceğimin üstünde idi. kabul ettim ve yaptım. gerçekten başardım. ayağa kalktım, hesap yok-kitap yok, git mal sat dedi... pazar araştırması, stok listeleri, müşteri telefonları, randevu talepleri yok olum hiçbir şey yok. atladım arabaya elimde numunelerle; abi mal bu fiyatı bu ne dersin? tamam abicim şu kadar getir. 8 ayda satılmayan malın 3te 1i 2 günde satıldı. amatör ruhum kazandı. pc başında fiyat listeleri hazırlamalar, satış stratejisi geliştirmeler falan yok. bismillah çekicen atılcan hayata aga. yoksa hayat gelir-geçer ve sen yaptıklarını değil, kaçan fırsatlarını anlatırsın 10 sene sonra sağda-solda.
amatör ruh candır, bir tanedir. amatör ruhlu adam ve bir türlü aşık olamayan kadın o benim canım...mirkelam girdi araya 15-16 yaşında dinlerdik tereddüt diye bir şarkısı vardı erotik biraz. mirkelam dedim de adam önce kendi şarkılarını evinde imkanları ölçüsünde yaparmış, bir gün bodrumda konserden çıkan kayahan kumsalda arkadaşlarıyla şarkı söylerken bir de ben çalayım diyerek amatör ruh ile almış kayahanın elinden gitarı. iskender paydaş bayılmış buna. şimdi ise iskender paydaştan sonra en çok iş yapan aranjör. müzisyenliği yemiş yani.
o amatör ruh hep bir şeyler başarır aga. profesyoneller murat dalkılıç çıkarır, amatörler gökhan türkmen. aradaki fark tam olarak budur.
şimdi haldun gidebilir tamam sorun yok ama sinyallerini defaatle aldığımız şu amatör ruhun gitmesine izin verme başkanım. sen ki gözümde; ''biz fenerbahçe'ye karşı olan makus talihimizi ancak böyle saçma sapan bir maçla kırabilirdik'' dediğin an bitmiş bir adamsın. o amatör ruhun gideceğinin sinyallerini çoktan verdin ve hala daha ibre o yönde. sana bir şey diyeceğim;
başkanlık döneminde sürüyle yönetici, futbolcu, sistem gönderdin. takımın dışına bir çok şey ittin. bırak o amatörlük kalsın. eskiden o kadar da ziyan gelmez.
