o yüzden son hafta travması yaşamıyoruz çok şükür :(
7
ya şampiyonuz ya da değiliz. detaylar önemli değil. önümüzdeki sezonu da hemen planlamaya başlarız kafada. ancak bu sefer çok uzun vadeli plânlamalıyız. cok önemli bu seneki planlama.
1
şampiyonluk şansımız azaldığı anda ikincilik veya üçüncülüğe oynamayı bir türlü beceremiyoruz. kabul, dna sadece şampiyonluk için kodlanmış fakat bu sezon olduğu gibi bazen üçüncülük sizi şampiyonlar ligine taşıyabiliyor. zirveden uzaklaştığımız an beşincilik, altıncılık ihtimalimiz beliriyor. covid-19 yaktın bizi, şampiyon olacağımız sezon altıncı olabiliriz.
12
galatasaray'ın nasıl winner geni varsa maalesef böyle bir geni de var.
ya şampiyonluğa oynuyoruz ya da ilk 5 dışında bir sıralamaya.
3
psikolojik olarak çok yıpranmamaya yol açan, aslında çok da kötü olmayan bir özelliktir. fenerbahçe son 10 yıl içinde o kadar çok ikinci olup lig sonuna kadar yıprattı ki kendisini yeni sezonu da çöpe attı çoğu zaman. biz ise genelde mart-nisan gibi yeni sezon hazırlıklarına başlamış oluyoruz. kanımca o kadar da kötü bir özellik değildir.
o heyecanı yaşarsan çoğunlukla şampiyon oluyorsun, yok şampiyon olamayacaksan da o heyecanı hiç yaşamıyorsun... bana da güzel gibi geldi düşününce... bak nasıl rahatladık son birkaç haftada hepimiz... şimdi onlar düşünsün..
2
galatasaray'ın en sevmediğim huyu. ya şampiyonuz ya da 3-6 arası falan. 2. bitirdiğimiz sezon olarak aklıma bir tek 2013-14 geliyor son yıllarda onda da fenerin cezasından dolayı ucl vizesini kapmak için kasmıştık.
9
maalesef gelenek haline geldi, belki de travma yasatmamak gibi bir hayri var tabii ama sonuçta avrupa siralamasindan da uzaklasiyoruz. 2019-20 sezonunu 3. bile bitirsek belki de trabzon'un cezasi nedeniyle sampiyonlar ligi oynayacagiz. biz ise covid-19 sonrasindaki dört maçtan sadece 2 puan çikarabildik.
11
bitse de kurtulsak artık, her maç ayrı eziyet olmaya başladı. şampiyonluktan koptuk tamam anladık, ş.l şansımızı niye ısrarla ret ediyoruz.
2024-25 sezonunda olmamasını canı gönülden istediğim olay. şampiyon olamıyorsan da gidip 6. 7. 10. falan olma.
5
galatasaray'ın koruyanı kollayanı taraftarıdır. şampiyonluğa oynamayan takımı da taraftar sahiplenmediği için önlenemez düşüş başlıyor. yönetimler iyi niyetli olsa bile konjonktür gereği ellerinden bir şey gelmiyor. liseciler sahibiyiz diyerek övünse de en büyük gayeleri nemalanmak. tff ve kurullarında sempatizanı dahi yok. hatta düşmanlık yapanlar tercih sebebi oralarda. o yüzden biraz ironik olacak ama suçlusu biziz yani.
bu yıl özelinde pandemi nedeniyle statları boş bırakınca sahipsiz kaldı takım. durum bundan ibaret.
10
acı veren bir durumdur. ligde şampiyonluk ana hedef ama her zaman işler istediğimiz gibi gitmeyebilir. bu durumda avrupa kupaları için mümkün olan en iyi yerde ligi bitirmeye odaklanmak lazım. tabi bizleri de şampiyonluktan başkası kesmiyor maalesef. şampiyonluk şansımızın azalmasıyla bir çok galatasaraylının maçları takip etmeyi bıraktığı ortamda belki de çok yadırgamamam lazım.
13
maalesef doğru olan durum ve bunu yeni hedefler koyup motivasyonu sağlayamamaya bağlıyorum.
14
liseci prangasına rağmen aşırı taraftar endeksli bir kulüp olmamızla alakalı olabilir. taraftarı ancak şampiyonluk tatmin ediyor malum, ondan umut kesilince slaloma geçiyor takım da.
15
büyük av kaçınca tamamen vazgeçiyoruz. bu durum özellikle son 20-25 yılda genetik halini aldı. 2013-2014’te sadece mücadele ettik şampiyonluk kaçınca. başka sezon hatırlamıyorum. kulübün doğasına çok ters bir durum. biz şampiyonluğa adapteyiz. diğerleri ikinciliğe, üçüncülüğe düzenli hedefleri oldukları için daha rahat konsantre olabiliyorlar. bu yetinmek ile alakalı. beşiktaş küçüktür mesela. hedef küçültebilirler, bu onlara iyi de geliyor zaman zaman. çünkü genetikleri ve ruhları bu. keza fenerbahçe, oldukça inatçıdırlar. ancak bu onları mental olarak çok yıprattı. arada bir dinlenmek iyidir. biz dinlenme ve gözlemleme dönemindeyiz. galatasaray bu durumlarda doğru neşteri hep vurmuştur. yine vuracaktır. bırakalım biraz dalga geçsinler. seneye biz şampiyon olacağız.