1
galatasaray'ların en mutlu oldukları, en heyecanlandıkları oyunculardır. ben 86 doğumluyum, futbola ilgim daha ilkokulda başladı. 90 senelerden bahsediyorum. okan buruk'un trabzonspor maçında ayağının kırıldığını çok iyi hatırlarım. okan buruk dedim, çünkü takımımızın en genç oyuncularındandı. düşünün ben daha hala geceleri altıma işiyorken, okan buruk diye bir gencimiz çıkıyor diye seviniyor, sakatlanıyor diye üzülüyordum. yıllar geçiyor biz ortaokul, lise diye gidiyorduk. alt yapıdan tutan tutmayan bir çok genç oyuncu geliyor, gidiyordu. bu gençler benim amcalarım, abilerim yaşındaydılar. ama her genç oyuncu bizim genç oyuncumuzdu, ayrı bir heyecandı. emre belezoğlu'na duyulan heyecan, faruk'a duyulan heyecan, kerem'e duyulan heyecan. can serisine duyulan heyecan (bkz: cafer can, özgür can, uğur can) .. sabri'ye sonra arda'ya, bir ara serdar eylik'e , semih kaya'ya, emre çolak'a, aydın yılmaz'a aydın yılmaz'ın konya maçındaki attığı golü kimler unutabilir. arda turan'ın ilk maçındaki resitalini. emre'nin abd ve beşiktaş maçlarındaki performanslarını.
kısaca galatasaray'ın en özelidir bu adamlar. sahada olduklarında onlara gelen her topta hep beraber heyecananmamız, onun iyi olması dilediğimiz oyunculardır.
galatasaray'dır onlar ve geleceğimizdir.. inşallah ibrahim ve emre can ve daha niceleri kendilerinden uzun süreler bahsettirir. burada kendileri adlarına bir çok methiyeler düzeriz.
kısaca galatasaray'ın en özelidir bu adamlar. sahada olduklarında onlara gelen her topta hep beraber heyecananmamız, onun iyi olması dilediğimiz oyunculardır.
galatasaray'dır onlar ve geleceğimizdir.. inşallah ibrahim ve emre can ve daha niceleri kendilerinden uzun süreler bahsettirir. burada kendileri adlarına bir çok methiyeler düzeriz.
