galatasaray taraftarının yerli oyuncu nefreti *

açık açık böyle bir şey var ve bu yine ayan beyan sözlükte gerçek futbol yorumlarının önüne geçiyor üstelik ben hamza hamzasson ekolünden de değilim bunları söylerken, hatta kendisi ile ilgili belki bilenler bilir kötü anılarım var, tahmin edenler çıkabilir.

neyse, gel zaman git zaman yapılan fiyasko transferler neticesinde böyle bir histerik taraftar oluştu. bir yandan kesinlikle haklılar ancak diğer yandan da bir o kadar haksızlar. aslında her şeyin insanın kendi karakterinde bittiğini ve olduğunu anlayabilsek bu histeriyi aşabiliriz. sütü bozuk, karaktersiz insanlar olduğu kadar karakterli ve güzel insanlar da var bu ülkede. herkese bu ön yargı ile bakamayız eğer ki bakarsak kaybeden biz oluruz. fırsatları kaçırırız. artık günümüz endüstriyel futbolunda eski romantik futbolda oluşan uçurumların ve doğal sınırların da eridiğini kabul etmeliyiz. eskiden küçük olan küçük kalmaya mecburdu artık böyle bir şey yok, ne kadar siyasal destek de olsa başakşehir'i bu konu için minimal bir başarı örneği sayabiliriz. koca çınar galatasaray'ın yurt dışına satabildiği en pahalı oyuncunun 12 milyon € ile arda turan olmasının yanında, götü boklu başakşehir'in 13 milyon €'ya cengiz ünder'i satabilmesinde muhakkak ki çıkarılacak dersler vardır. evet piyasada aynı değil ve biz bu piyasa farkını artık kendi lehimize kullanabilmeliyiz.

gelecek vaat eden her yerli oyuncuyu çöp, bu da çöp, çöpün alası, çöp kere çöp gibi temelsiz argümanlardan sıyırmalıyız.

yahu kendi oyuncularımıza bile böyle bakanlar var. evet ben de selçuk inan ve tarık çamdal'ı sevmiyorum, nefret de ediyor olabilirim ama serdar aziz gibi hiç hak etmeyen isimlere kin kusan insanları görünce de kahroluyorum oturduğum yerde.