maçı izlerken elim ayağım titredi. sinirimden yerimde duramadım, bağırdım küfrettim, tv'yi kırmaya teşebbüs ettim neyse ki daha borcunun bitmediği aklıma geldi.
ama taraftara baktım. her şey gözü önünde oluyor ama bir yuhlamak bile yok. bir ıslıkla, bir ses çıkar, kuru gürültü yapsan bile yeter be kardeşim. herkesin elinde bir telefon , herkes video kaydetme derdinde. video beınsport'un işi kardeş, sen oraya takımını desteklemeye , bağırmaya, hakemi sindirmeye gidiyorsun. 90 dakika boyunca kayıtta adam, ha gomis gol atacak o anı yakalayıp , sosyal medyaya upload edecek.
o telefonu bir tarafına sokmayı o kadar isterdim ki. şu bizim taraftar kadar şekilci , ne oldum delisi bir grup daha yoktur. durum böyle olunca seyirci de nasılsa sesini çıkarmıyor, ver devam kararlarını cüneyt çakır!
şu maçlara bağıran çağıran, maç anında kendinden geçen taraftar gitsin bir zahmet. çekirdekçi, videocu tayfa bir zahmet evinde izlesin maçı. artık ttnet arena rakip takımlar için deplasman olmaktan çıkmaya doğru gidiyor. nerde o ali samiyen ruhu, nerede arena ruhu!
(bkz:
22 ekim 2017 galatasaray fenerbahçe maçı)