takım rezalet bir vaziyetteyken istemsiz biçimde büründüğüm durum.
galatasaray sevgimden zerre şüphem yok, hayatımın çok önemli bir değerini teşkil ediyor bu takım. belki de sırf da bu yüzden sevinemiyorum. çünkü biliyorum ki bu ülkede özeleştiri kavramı yok. onur çok zor bulunan bir erdem. birşeylerin değişmesi ancak bir kaos ortamıyla, görmezden gelinemeyecek bir kaos ortamıyla mümkün olabiliyor.
ben biliyorum ki bu takım umut bulut'un golüyle kazanınca hamza hamzaoğlu 'bakın eleştiriyorsunuz ama benim adamım gol attı' sığlığına bürünecek. selçuk inan-bilal kısa ikilisini orta alana koyma gafletindeki adam, ola ki o maçı galatasaray kazanırsa bunu kendisine siper edecek. zaten hatalarını görmekten aciz olan adam, daha da inatlaşacak, daha da faşizan kadrolar kuracak, adaletsizliğini iyice ayyuka çıkaracak.
madem düzen bu nalet ülkede böyle işliyor, ben hatalarıyla bütünleşen bu adam
*, bu adamlar
* bazı özel dönemeçlerde kazanamasın istiyorum. kazanamasın ki üzerlerindeki baskılar artsın ve defolup gitsin bu beceriksiz zatlar. kısa dönemde çile çekelim ama yıllarını kurtaralım galatasaray'ın.
uzun soluklu bu süreçlerde şah mat için atları feda edebilelim.